کتابی با کوله باری از درد واندوه
        

          درود
کتاب عشق و اسلحه نوشته جنیفر کلیمنت، داستانی است که حول محور نامش می‌چرخد.
داستان در مورد کودکی است که همراه مادرش در محلی نامناسب سکنا دارند. در نهایت ورود مردی در زندگی آنان باعث تغییراتی تدریجی، در عین حال دردناک می‌شود.
داستان به طور کلی حول محور دختر بچه درون داستان ادامه می‌یابد، داستان هولناک اما لذت بخشی برای خوانندگان ارائه شده است اما نویسنده در تداعی ذهن و رفتار های متناسب با سن و ذهنیت کودک رمان و تشبیه های مورد استفاده کوتاهی کرده است.
در کل داستان با درامی غمناک به همراه است که می‌تواند کمی از وجه‌های زندگی در انزوا، فساد و تنهایی را نشان دهد که ممکن است برای مادری تنها و دختربچه معصومش در آن شرایط رخ دهد.
        

          هو

بعد از "دعا برای ربوده‌شدگان" مطمئن بودم باز هم از جنیفر کلمنت خواهم خواهند. ذوقم را از آشنایی با نویسنده توی کانال شخصی‌ام ابراز کردم. دوستی پیام داد که "حتما از عشق و اسلحه هم خوشت میاد." راست می‌گفت. 
برای من، درد و رنج و سیاهی توی داستان‌ها، اهمیتی ندارد. این که از بوی گند توی زباله‌دانی صفحات کتاب عق بزنم، مهم نیست. اینکه خون از دل و روده پاره‌شده آدمها بپاشد روی ورق‌های کاهی هم مهم نیست. خیانت و جنگ و بچه‌ای توی سطل آشغال هم. برای من، کتاب خوب آن است که با دنیای بیرون ارتباطی عمیق دارد. در خودش فرو نرفته و تکه‌ای نیست جدا از سیاست، از جامعه بین‌الملل، از فلسفه. 
عشق و اسلحه، درد و رنج آدمها را به تصویر می‌کشد و ریشه این رنج، را هم گوشه و کنار روابط عاشقانه جا می‌دهد. 
آدمها اسلحه دست نمی‌گیرند چون بدند و بی‌فرهنگ، آدمها در اجتماعی زندگی می‌کنند که وادار می‌شوند همدیگر را بکشند. دختری از خانه فرار نمی‌کند چون ذاتش بد است، او خطر را به جان می‌خرد چون زیر شکنجه بوده. 
عشق و اسلحه، وقتی اتفاق می‌افتد که آمریکا در افغانستان می‌جنگد و هر روز مجروحان زیادی از آن سر دنیا منتقل می‌شوند به کشورشان. از خودم می‌پرسم: کسی توی آمریکا بوده که دلش هم‌تراز مردم افغانستان برای پرل هم بسوزد؟ پرل، دختر قهرمان رمان است. دختری که نام خانوادگی مادرش را دارد و مادرش ناخواسته با تجارت غیر قانونی اسلحه شده، ربط پیدا می‌کند.
این یادداشت را ثانیه‌ای بعد از تمام کردن کتاب نوشتم. شاید روزهای آینده کاملش کنم.