چه شروع وحشتناکی برای ۱۴۰۴!
فصل اول کتاب رو که خوندم، به شدت تحت تاثیر قرار گرفتم (چون منطقه مرده رو قبلش خوندم). توقع‌ام از کتاب بالا رفت ولی اواسط کتاب نا امید شدم. حتی یادمه یجایی به خودم گفتم "این یارو چجوری میخواد منو بترسونه اونم با این شخصیت‌هایی که مردنشون برام مهم نیست؟". حقیقت اینه که از هیچ کدوم از شخصیت‌ها خوشم نیومده بود و این برای من خیلی بده. ولی بعد چی شد؟ بله، استیون کینگ ورق رو برگردوند.
امشب تصمیم گرفتم تا سحر بیدار بمونم و هرجور شده تمومش کنم. دویست صفحه خوندم و بووووممم! عجب چیزی بود!
من با منطقه مرده نسبتا ناامید شدم، چون نترسیده بودم. ولی کوجو بهم نشون داد استیون کینگ چجوری شده این! حقیقتا وحشت کردم و خیلی خوشحالم که از ناامیدی در اومدم. پیشنهادش میکنم و اگه شب صد صفحه‌ی آخر رو بخونین که چه بهتر (فقط اگه اینکار رو کردین بهم فحش ندین😂)

        

          
داستان در مورد سگی به نام کوجوست که تو مکانیکی پدر صاحبش زندگی می‌کنه. کوجو یه سگ بزرگ جثه با قلبی مهربونه که بچه ها به خصوص صاحبش رو خیلی دوست داره. شرایطی پیش میاد که این سگ ممکنه از یه حیوون گوگولی، تبدیل بشه به یه ماشین کشتار نود کیلویی (در این مورد به کاور کتاب بیشتر دقت کنید).
در کنار این داستان، در مورد زندگی مردی می‌خونیم که مدیر یه آژانس تبلیغاتیه و مسمومیت های گزارش شده بعد از آخرین تبلیغشون، باعث شده تا کار اون به خطر بیوفته و برای نجات شغلش باید مدیران شرکت رو برای یه تبلیغ دیگه راضی کنه.



مجموعه حوادث و رویداد های این کتاب منحصر به همین دو قصه نمیشن و هر بخش کتاب، روایت فرد خاصی رو بر عهده داره.
به طور کلی کتاب فصل بندی خاصی نداره و می‌تونید یک‌کله تا آخر بخونیدش‌‌.

توصیه می‌کنم به توضیحات مترجم قبل از شروع کتاب توجه کنید و دقت داشته باشید که بهتره قبل از خوندن این کتاب، کتاب منطقه مرده رو خونده باشید، چون اول کتاب، داستان اون کتاب لو می‌ره و مزه‌ی خوندم اون رو کمی از بین می‌بره.
پیشنهاد میشه.

        

          🔥"زمانی ارزش یه چیزی رو میفهمی که به خطر بیوفتن."🔥
کوجو کتابی که از اول تا آخرش، با هر کلمه نفسم رو بند می آورد. یه وحشت خالص. یکی از خفن ترین تجربیاتم تو کتابخونی تا الان. و با این کتاب استیون کینگ شد یکی از نویسنده های مورد علاقم.
(بهتره قبل خوندن این کتاب منطقه مرده رو خونده باشید.)

نکات جذاب کتاب:
🔴شروع: شروع کتاب واقعا جذاب بود از همون اول معلومه با چه فضا و داستانی قراره روبه‌رو بشید. کلا من شروع کتاب های استیون رو مثل یه زنجیر می‌بینم. که وقتی شروع می‌کنید به خوندن دیگه این زنجیر دور دستاتون بسته میشه و تا زمانی که کتاب رو تموم نکنید باز نمیشه.

🟠ترس و وحشت: یه جوری وحشت رو به جونت میندازه که تعجب میکنی که آقا یه کتاب مگه می‌تونه چیکار کنه؟ چجوری انقدر استرس گرفتم؟ جوری مسائل و خطرات و نقاط اوج داستان رو به هم گره میزنه که تا مرز سکته می‌رید. و از همون صفحات اول ترس رو زیر پوستی وارد گوشت و پوستتون می‌کنه. واقعا تعجب می‌کنم چجوری کوجو و منطقه مرده تو یه جا هستن. کوجو خیلی دارک و خوفه. منطقه مرده اینطوری نبود.🥲

🟡شخصیت پردازی: یه چیزی رو همین الان بگم که استیون کینگ خدای شخصیت پردازیه. شخصیت پردازیش شاهکاره. عالین شخصیت ها. همه خاص، متفاوت، شرایط و دغدغه های مختلف، اخلاق و رفتار خاص خودشون. و اصلا انگار شخصیت‌ تو کتاب نیستن و یه شخصیتی هستن که ما تو واقعیت داریم باهاشون برخورد می‌کنیم. لعنتی یه جوری احساسات و افکارشون رو بیان می‌کنه که انگار اونا رو خودت داری تجربه میکنی. و تو این کتاب یکی از بهترین شخصیت پردازی هارو دیدم که به خوبی شخصیت یک زن رو درآورده بود. دانا تو این کتاب یکی از زن ترین شخصیت ها زنی بود که دیدم. واقعا عالی بود پردازشش به این شخصیت. و باید بخونید تا متوجه بشید چی میگم. که یه مرد چجوری میتونه احساسات یه زن رو انقدر منطقی و خوب دربیاره. با شخصیت ها از همون صفحات اول ارتباط می‌گیرید و درکشون می‌کنید. انقدر شخصیت های دوست داشتنی داره که اصلا اووف.😅
و کسایی هم که عاشق رومنسن معمولا کتاب هایی که تم اصلیشون رومنس نیست بهترین عاشقانه هارو دارن. دانا و ویک تو این کتاب جذابیت خالص بودن و واقعا دوست داشتنی بودن.
و مرگ شخصیت ها. اصلا نگم براتون... هعییی.🫠😩

🟢فضا سازی و توصیفات: برای کتابایی مثل این و وحشت این نکته خیلی مهمه که واقعا عالیه. عجیب غریب همه چیو حس میکنید و انگار استیون با کلمات شمارو غرق داستان و فضای کتاب می‌کنه. واقعا همه چیش عالی بود. راحت شرایط، مکان ها، چهره و آدم ها، احساسات، افکار و غیره رو میتونستید تصور و حس کنید. فضاسازی و توصیفات استیون هم شاهکارن. بالاخره الکی نیست که یکی از بهترین نویسنده های جهانه.

🔵تعلیق: کتاب همون طور که گفتم از کلمه اول شمارو نگه میداره. بعد استیون انگار نویسندگی تو خونشه. همیشه یه چیز برای رو کردن داره. یه چیزی رو قایم میکنه. که همه اینا باعث میشه تا آخرین کلمات کتاب رو بکوب بخونید. شرایط رو به بدترین حالت میرسونه و آروم میکنه و دوباره میبردتون بالا. میشه گفت واقعا زمین گذاشتن کتاب های استیون سخته مخصوصا این.

🟣پایان: واقعا پایان غمگین، شوکه کننده و خوبی داشت. واقعا پایانش رو دوست داشتم. با پایانش تیر آخرو زد. همه چی عالی و با پایان دیگه به کمال رسید همه چی. 

درکل کتاب خیلی جذاب و تجربه خفنی بود. عاشق داستان و شخصیت ها و فضای کتاب شدم. حرف هایی هم که کتاب میزد رو دوست داشتم و جذاب بودن و مثل همیشه استیون حرفاش خیلی عمیق و تفکر برانگیزه. اصلا از دست ندید این کتابو و حتما بخونیدش.


🟧🟡اگر خوندی با نظراتم موافق بودی؟🟡🟧