مرگ در می‌زند عنوان یکی از مجموعه آثار وودی آلن هست که در این کتاب ما با چند نمایشنامه و داستان‌ های کوچیک طرفیم که به جز دو سه مورد، مابقی چندان چنگی به دل نمی‌زنن و خود نمایشنامه «مرگ در می‌زند» یه جورایی بهترین بخش این کتاب بود

 یک نمایشنامه دیگه هم در مورد سوال از رئیس جمهور وجود داشت که اون هم در کنار داستان چند دانشمند، بهترین قسمت های کتاب از نظر من رو تشکیل دادن. 

این کتاب آخرین کتابی بود که سال ۱۴۰۳ خوندم.

در کل اگه طرفدار وودی آلن نیستید یا چیزی تا به حال ازش نخوندید توصیه نمی‌شه.

۳۲۳
مرگ در می‌زند 
وودی آلن
ترجمه‌ی نگار شاطریان
نشر بیدگل
نمره : ۲.۵/۵
      

        داستان هفت نفری که به دار آویخته شدند اولین اثری بود که از آندری‌یف خوندم و در مورد ماجرای هفت آدمه که هر کدوم بنا به دلایلی محکوم شدن به اعدام. یکی به خاطر قتل و ولگردی و چند نفر دیگه هم به خاطر تلاش برای ترور یکی از مقامات روسیه.

داستان کتاب همونطور که میشه پیش زمینه‌هایی در ذهن از ادبیات روسیه داشت در نکوهش بعضی از مسائل در زندگی امروز بشری مثل مجازات اعدامه و چند روایت غم انگیز رو از چند فرد رو به مرگ می‌خونیم.
به نظر من که یک داستان متوسطه و چیزی بیشتر از این نیست.

اما بخش دوم کتاب یک داستان به اسم «یکی بود یکی نبود» وجود داره که واقعاً فوق العاده است و بی‌ اغراق میگم که در حد و اندازه‌های مرگ ایوان ایلیچه و به خاطر همین داستان هم پیشنهاد می‌کنم کتاب رو بخونید.

ترجمه آقای آتش بر آب در این کتاب ترجمه خوبیه و کتاب هم از لحاظ طراحی صحافی و جلد و سایر مسائل بسیار چشم نوازه.

در پایان کتاب هم تصاویر زیادی از سایر ترجمه‌ها و جلدهای این کتاب به زبان‌های دیگه هست که به نظرم می‌شد در قالب فایل اینترنتی منتشر بشه تا هم صفحات کتاب کمتر بشه و به تبع اون هزینه برای مشتری پایین‌تر بیاد.


۳۲۱
داستان هفت نفری که به دار آویخته شدند 
اثر لیانید آندری‌یف 
ترجمه حمیدرضا آتش بر آب
نشر پارسه 
نمره : ۳.۵/۵
      

        حاضری استخون های همسرت که چند سال پیش مرده رو با پتک خورد کنی؟

احتمالا اولین چیزی که به ذهن شما می‌رسه اینه که چرا. یعنی چرا باید همچین سوالی مطرح بشه و چرا کسی باید همچین کاری رو انجام بده؟ اگه انجام این کار دلیلی داشته باشه، وضعیت عجیبی پیش میاد و اگه بی دلیل باشه، ترسناکه.


مارتین مک دونا، نویسنده بریتانیایی و خالق نمایشنامه های قدرتمندی مثل ملکه زیبایی لی‌نین و مرد بالشی، بعد از نمایشنامه اولی که اسم بردم، دوتا دیگه هم نوشت که در ادامه نظرم رو راجع به نمایشنامه وسطی خواهم گفت.

داستان این کتاب که در یکی از مکان های نام آشنای آثار مک‌دونا یعنی روستای گلوی ایرلند می‌گذره، در مورد مردیه که شغلش نبش قبر مرده ها و خرد کرد چند استخوان اونهاست، تا جا برای مرده های جدید باز بشه. خیلی از نقدها و نظراتی که من در مورد این کتاب خوندم، به این مسئله پرداخته بودن که ورای بخش داستانی و شخصیت پردازی(که از قضا شخصیت های مک‌دونا اغلب رو مخ و عصبی و پرخاشگرن)، ابن آثار نوعی حمله به سنت ها محسوب میشه. به نظرم میشه از زاویه دیگه ای هم بهش نگاه کرد؛ این آثار بازنمای پیامد بلایایی هستند که بر سر سنت ها و ارزش ها آمد.

ورای تمام این صحبت ها، باید بگم که این نمایشنامه کلا ۴ شخصیت داره و سرشار از تنش و بحث و زد و خورده، آخه شایعاتی در مورد یکی از شخصیت ها وجود داره و اونم اینه که اون زنش رو کشته، ولی یه جوری قسر در رفته. چون کوتاهه از این بیشتر توضیح نمی‌دم و مابقی جریان رو به خودتون می‌سپارم...

۳۲۶
جمجمه‌ای در کانه مارا
به قلم مارتین مک‌دونا 
ترجمه بهرنگ رجبی
نشر بیدگل
      

        راستش نوشتن از داستان کوتاه چندان کار آسونی نیست. این کتاب یا بهتره بگم این داستانک، اولین مواجهه بنده با موراکامی بود و به نظرم برای اولین مواجهه، قدری شخصی و درونی بود.
مضمون این داستان کوتاه روحیات و ادراک یه مرده که یه سفر کوتاه می‌ره تا رفیقش رو ببینه. طی این سفر به زندگیشون فکر می‌کنه و اینکه اگه هرکسی از خودش و دوستانش تصمیم دیگه ای برای زندگیشون می‌گرفتن، چه سرنوشتی در انتظارشون بود.
بعد از خداحافظی از دوستش به هتل می‌ره و با دیدن یه برنامه تلویزیونی در مورد یه شهر کوچیک که منبع درآمدش گوسفند ها هستن، به اون شهر سفر می‌کنه(یا شاید هم تصور می‌کنه که سفر کرده، چون داستان حالت سیال ذهن هم داره).
من این کتاب رو تو مطب دندانپزشکی تا نوبتم بشه خوندم و به نظرم بهش میشه به عنوان یه تجربه‌ی کوتاه نگاه کرد تا با افکار دیگران و ادبیات سایر ساکنین این کره خاکی ارتباط برقرار کرد.
      

        ۳۲۵
باغ دکتر کوک 
به قلم آیرا لوین 
ترجمه شهرام زرگر
نشر بیدگل
نمره : ۴/۵

این کتاب دومین کتاب (یا دقیق‌تر بگم، نمایشنامه) ایه که از آیرا لوین خوندم، و در بین چهار اثری که تا به امروز ازش خوندم در جایگاه دوم قرار می‌گیره(اتاق ورونیکا همچنان اوله و به احتمال زیاد اول هم خواهد ماند).

داستان در مورد جکه، یه پسر خوش قلب که از شهر کوچیکشون مهاجرت کرده تا پزشکی بخونه، و حالا قراره برگشته به شهرشون تا هم در مورد یک تصمیم مهم در زندگیش فکر کنه و هم به پدر معنویش، یعنی دکتر کوک سر بزنه.
باغ زیبای دکتر مایه‌ی مباهات شهر و اهالی اونه و وجود شباهت های عجیب بین باغ دکتر و پرونده های بیمارانش، باعت کنجکاوی جیم میشه...

کتاب رو دوست داشتم، پلاتش قابل حدسه، ولی روندش نه، مسئله‌ی اخلاقی بسیار مهمی رو بررسی می‌کنه و بازم مثل همیشه، لوین در پایان داستان یه توییت گذاشته، که اونم تم اخلاقی داره. 

این کتاب در بین چهار اثری که تا الان از آیرا لوین خوندم، با شایستگی در رتبه دوم قرار می‌گیره و خیلی دوستش دارم(ولی نه به اندازه اتاق ورونیکا).
کتاب بسیار جمع و جور و روان و سریعیه که میشه تو یکی دو نشست کوتاه خوندش و ازش لذت برد.

تنها ایرادی هم که وجود داره اصلا به اثر مرتبط نیست و مربوط به قیمت های نشر بیدگله، که اونم اختیارش از دست بنده و شما خارجه، اما هنوز هم کتاب برای علاقه‌مندان به اتاق ورونیکا و شکار مرگ و تمامی نمایشنامه خوانان ارزش خوندن داره.

 بند آخر اسپویل مضمون کتابه، پس با توجه به این نکته حواستون باشه که اسپویل نشید :

چند سال پیش مطلبی مختصر در مورد مسئله‌ای با عنوان «بِه‌گرایی» خوندم. خلاصه و چکیده‌ی اون مطلب این بود که چرا باید افراد ناتوان، کهنسال و بیمار رو زنده نگه داریم و وقت و هزینه و انرژی براشون صرف کنیم؟
اگه هدف جامعه رو تولید و کسب سود قرار بدیم، اساسا اخلاق دیگه محلی از اعراب داره؟
به نظرتون با این دیدگاه میشه هرس کردن جامعه مثل یه باغچه، مشروعیت داد؟

      

        گاهی اوقات دوست دارم سوای پند و نصیحت و سود و زیان، و فقط و فقط محض عوض شدن حال و هوا، و داشتن یه تجربه‌ی جدید ولو کوتاه، کتاب بخونم.
کتاب مد نظر من، نه قراره شعار بده و نه قراره فرمول خاصی واسه زندگی پیش پات بذاره، فقط قراره چند دقیقه تو رو از هر چیزی که توش هستی بکشه بیرون، یه دوری با هم بزنید، و در نهایت این تویی که برمی‌گردی به حالت قبل، ولی با یه تجربه‌ی جدید.

این کتاب اولین کتاب امسالم بود و عنوانش هم به نظرم همپوشانی کاملی با سیر اتفاقات امسال داره: «خوابِ خوبِ بهشت»؛ خب، یعنی همش خواب و خیال بود، بگذریم.

این کتاب در حقیقت چند برش از زندگی چند آدم مختلفه، داستانها هیچ ربطی به هم ندارن ولی هر کدوم طیف وسیعی از احساسات رو شامل میشن، از ترس در داستان اول، تا خشم و یأس و پوچی و غیره و غیره.

من این کتاب رو به توصیه‌ی امیرعباس میثمی، نویسنده‌ی کتاب آریزونا و بنیان‌گذار کتابفروشی محشر هواخوری خوندم و همون‌طور که به خودشم گفتم، برام بی‌نظیر بود.
البته یه کتاب دیگه هم بهم پیشنهاد داد، آتش بازی از ریچارد فورد، که باید ببینم کی به سراغش خواهم رفت.


در نهایت اگه به داستان های کوتاه علاقه دارید،  قصد دارید یه حال و هوایی عوض کنید، چندتا شخصیت رو زندگی کنید و باهاشون تو اتفاقات روزمره زندگی همراه بشید و یا اینکه سلیقه‌تون به سلیقه‌ی من نزدیکه، خب حتما و قطعا بهتون پیشنهاد می‌کنم، باشد که رستگار شوید.


۳۲۳
خواب خوب بهشت 
سم شپرد 
ترجمه‌ی امیرمهدی حقیقت 
نشر ماهی
نمره : ۵/۵
      

        داستان کتاب  با دو نفر که سردبیر مجله و شاعر هستن شروع میشه و سردبیر از شاعر درخواست می‌کنه که شعری در تمسخر و هجو عیسی مسیح بگه و بعدش هر دو شروع میکنن به زیر سوال بردن تاریخ و اساسِ وجود حضرت مسیح (ع). در همین حین مردی بهشون نزدیک میشه و خودش رو وارد بحث می‌کنه و از انکار مسیح به دست انسان ها متعجب میشه.
به همین دلیل شروع می‌کنه از خاطراتی که از وجود مسیح داشته برای اون دو نفر تعریف می‌کنه و چندتا پیش‌بینی از آینده‌ی خیلی نزدیک می‌کنه و در ادامه اتفاقاتی بعدش می‌افته، که به نظرم برای کتاب‌خون کردن آدم های غیر کتاب‌خون بسیار کاربردیه و فصول ابتدایی مرشد و مارگریتا، از مرتفع ترین قله های ادبیاته.
آقای «و» که در ادامه‌ی داستان به وُلند؛ استاد جادوی سیاه معروف میشه، خود شخص شیطانه و قصد داره تا توی مسکوی دوران اتحاد جماهیر شوروی، رقص سالانه‌ی خودش رو برگزار کنه...

و اما امان از شخصیت های داستان. توی این داستان ما همه بی اخلاقی ها رو وقتی می‌بینیم که شیطان مچ اون ها رو می‌گیره؛ دقت کنید، شیطان! 
یعنی شرایط جامعه و فرهنگ مردم به سمتی رفته که خود شیطان جلوی بعضی دوز و کلک های مردم می‌ایسته و بهشون اجازه نمی‌ده سرش رو کلاه بذارن.

به نظرم تا اینجا برای معرفی این کتاب کافیه. می‌تونید با خوندن نمونه بفهمید که این کتاب به دردتون می‌خوره یا نه.

و اما بحث ترجمه؛ به نظرم ترجمه‌ی آقای میلانی عالیه و ویراست دوم خیلی به روان شدن کتاب کمک کرده، اما مهم ترین نکته در مطالعه‌ی این ترجمه، اینه که خوندن مقدمه و یادداشت ابتدای کتاب رو، به بعد از خوندن داستان موکول کنید تا داستان برای شما لو نره.

در پایان هم اگه بخوام بعد از نقاط قوت، به نقاط ضعف کتاب اشاره کنم (که قطعا سلیقه‌ی خودمه و وحی منزل نیست)، به نظرم کتاب از بخش دوم و ورود مارگریتا افت شدیدی پیدا کرد و به جای پرداخت بهتر اون ایده‌ی شاهکار، وارد فاز نمادگرایی و استعاره های پیچیده شد و نتونست اون طور که باید و شاید، کار رو جمع کنه.

در کل علی‌رغم تمام مشکلی که با بخش دومش داشتم، همچنان کتاب بسیار روان و خوش‌خوانی می‌دونمش و به نظرم بولگاکف در این اثر، یکی از زیباترین روایتگری ها و قلم ها رو داره.


مرشد و مارگریتا 
میخائیل بولگاکف 
ترجمه‌ی عباس میلانی 
نشر نو
نمره : ۳/۵
      

        من، علیرضا رحیمی نژاد رو با یه پادکست در مورد قاتل سریالی معروف پاکدشت و قیام‌دشت، یعنی محمد بیجه شناختم. اون پادکست اقتباسی بود از کتاب دشت مشوش، و به پلی تبدیل شد بین من و مابقی آثار نویسنده.

این کتاب در مورد یکی از پرآوازه ترین پرونده های قتل ایران در دوره‌ی خودشه. کبری، یه دختر کم سن و سال که به عقد یه مرد بسیار از خودش بزرگتر درمیاد، و این مسئله آغازی میشه بر بدبختی زندگی خودش، و یکی از پرحاشیه ترین جنایت های ایران.

کبری، دختری که فقر و شرایط سخت زندگی مثل کارگری پدر و بیماری خاص برادرش، زندگی رو براش سخت کرده بود، تصمیم گرفت تا قید تحصیل خودش رو علیرغم نمراتش بزنه و به ازدواج با مردی بسیار مسن تر از خودش تن بده، شاید که کمکی برای خانواده‌ش باشه.
ولی اون دختر نمی‌دونست که قراره چه سرنوشت تلخی براش رقم بخوره...


این پرونده رو به نسبت کتاب قبلی کمتر دوست داشتم. شاید به خاطر سرنوشت طولانی پرونده بود، یا شاید هم به خاطر تلخی زندگی کبری و اتفاقی که براش افتاد.
در کل اگه به این مدل کتابهای به اصطلاح true crime یا همون بر اساس پرونده واقعی علاقه دارید، با توجه به اطلاعات داخل کتاب می‌تونه براتون جالب باشه. در غیر این صورت پیشنهاد نمی‌کنم.

۳۲۲
سال‌های گور
علی‌رضا رحیمی نژاد 
نشر پیدایش
نمره من : ۳/۵
      

        "بازی کردن با توهمات دیگران کار درستی نیست. این کار باعث می‌شه به اون توهمات وابسته‌تر بشن..."


اتاق ورونیکا اولین تجربه من از کارهای آیرا لوین بود. میشه گفت که یکی از اولین نمایشنامه‌هایی بود که به طور جدی خوندم و با این کار نمایشنامه خوانی رو شروع کردم.
این نمایشنامه در ظاهر یک اتفاق عادی به نظر می‌رسه که افراد از روی ترحم و دلسوزی و مهربانی نسبت به افراد ضعیف و ناتوان کمک میکنن ولی لوین اومده تا ثابت کنه زیر نقاب ساده‌ی آدم‌ها، می‌تونه چه هیولاهایی خوابیده باشه.

داستان نمایشنامه از جایی شروع میشه که دو نفر برای قرار به رستوران میرن و زوج کناریشون به نحو عجیبی از دیدن دختر میز بغلی خوشحال میشن و اون رو شبیه ورونیکا؛ یکی از آشنایانی که خیلی سال پیش از دست دادن می‌دونن.

با دختر قرار می‌ذارن که همراه با دوستش فرداش به خونشون بره چرا که ورونیکا با اینکه سال‌هاست که فوت کرده اما مادری داره که مریض احواله و تو توهماتش هنوز هم فکر می‌کنه ورونیکا زنده است و از دستش ناراحته و این زوال عقلی باعث شده که روزهای آخر زندگیشو با عذاب وجدان بگذرونه.

و حالا اون دو نفر از دختر می‌خوان که برای چند دقیقه نقش ورونیکا رو بازی کنه و به مادرش بگه که من از دست تو هیچ ناراحتی‌ای ندارم و ما با هم هیچ مشکلی نداریم.

تا اینجا همه چیز عادیه و فقط ممکنه حس ششم شما کمی شما رو قلقلک بده که یه جای کار می‌لنگه، ولی خب تا نخونی متوجه نمی‌شی داستان از چه قراره.


کتاب رو خیلی دوست داشتم. به کسایی که به سبک های جنایی، معمایی، تریلر و دلهره و تعلیق علاقه دارن توصیه میکنم. 
هم کوتاهه، هم روان، هم شاهکاره و هم داستانی داره که حالا حالا ها قرار نیست فراموشتون بشه.
این یکی رو تضمینی گردن می‌گیرم.
برگ‌ریزان پیشنهاد سرآشپز.

اتاق ورونیکا 
اثر آیرا لوین 
ترجمه شهریار برزگر
نشر بیدگل
نمره : ۵/۵


      

        اگه بخوام ایده‌ی کل کتاب رو براتون تو یه عبارت خلاصه کنم، باید بگم که «آیا این تصور که فرزندان ما اساسا موظف به پرستاری و دستگیری ما در همه حال و شرایط هستند، درسته یا نه؟»

این اثر، بهترین اثریه که از نمایشنامه های مک دونا خوندم. نمایشنامه‌ای با سه شخصیت اصلی و یک شخصیت فرعی.
مِگ، یه پیرزن مریض موذی روانی عوضیه، که با ماسک مریضی و کهولت سن و به بهانه هایی مثل خیرخواهی و مصلحت اندیشی، زندگی دخترش مورین رو به فنا داده. 
یه کاراکتر مریض که اجازه نمی‌ده دخترش مستقل بشه، مدام با تحقیر و توهین قصد داره سرکوبش کنه و با انجام اعمال آزاردهنده، قصد دستکاری روانی دخترش رو داره. 

مورین، شخصیت اصلی ما، یکی از فرزندان مگ و از قضا بدبخت ترین اونهاست. روزگار اون رو به جایی رسونده که مجبوره از مادرش مراقبت کنه و مدام زیر شکنجه‌ی اون باشه. مادری که هیچ کدوم از دخترانش حاضر به دیدن و مراقبت کردن ازش نیستن. مورین بر اثر زندگی در همچین شرایطی، یکبار هم در بیمارستان روانی بستری شده، که متاسفانه این موضوع هم تبدیل به یه چماق شده که مادرش همیشه اون رو روی سرش می‌کوبه. 

داستان نمایشنامه از جایی شروع میشه که پاتو، عاشق مورین میشه و قصد داره باهاش یه آینده‌ی خوب بسازه. ولی خب این وسط با یه برادر احمق و یه غول موذی به نام مگ طرفه. 

البته فرامتن داستان به نکات عمیق تری مثل طرد و ترک کردن وطن، زندگی در روستا ها و شهرهای کوچک با عقاید قدیمی و شاید حتی بشه گفت آزاردهنده، فقر در محیط کوچک و مهاجرت برای کسب درآمد و عرق ملی و خیلی چیزهای دیگه اشاره می‌کنه، که احتمالا ناخودآگاه موقع خوندنش متوجه خواهید شد.

این کتاب یکی از کتابهاییه که من بهش نمره‌ی کامل دادم. یعنی واقعا دوست دارم خط به خط کتاب رو براتون تعریف کنم، اما از اونجا که واقعا داستان خوبیه، ترجیح میدم که بیشتر در موردش بهتون اطلاع ندم، و بذارم تجربه‌ی شما با کتاب یه تجربه‌ی مستقیم باشه.
در ضمن، این یه اثر کوتاهه، که میشه تو یک نشست خوندش، ولی پیشنهاد می‌کنم مثل آب جرعه جرعه مصرف کنید که بیشتر لذت ببرید.

یه نکته هم میگم خطاب به دوستانی که کتاب رو خوندن، به نظر شما، خوشحالی از نوع پایان این اثر، درسته یا غلط؟ واقعا میشه در موردش بسیار صحبت کرد.

بنده این اثر رو هم تحت عنوان پیشنهاد سرآشپز قرار میدم و تضمین می‌کنم.

۳۲۰
ملکه زیبایی لی‌نین
اثر مارتین مک دونا 
مترجم : حمید احیاء
نشر نیلا 
نمره : ۵/۵
      

        "مردانی که او را در سفر همراهی می‌کردند تخصصشان کشتن بود؛ تخصص من درس دادن به کلاس سومی‌ها بود."

کادیلاک دولان یه داستان بلند از استیون کینگ در مورد انتقامه. کتاب از زاویه دید اول شخص روایت میشه و شخصیت اصلی ما، داستان چرایی انتقامش رو برامون توضیح میده.
ماجرا از جایی کلید میخوره که همسر شخصیت اصلی، یکی از فعالیت های غیرقانونی دولان، میلیونر فاسد شهر رو می‌بینه و به پلیس اطلاع میده، اما از اونجایی که دولان به واسطه‌ی پول و قدرتش نفوذ زیادی داره، قبل از دادگاه اون رو می‌کشه و این موضوع تبدیل میشه به دلیل زندگی شخصیت اول داستان ما.
اما تعقیب و گریز یه میلیونر فاسد توسط کسی که یه معلم ساده‌ست، اصلا آسون نیست و چندین ماه و سال تلاش و پنهانکاری می‌طلبه، و برای کسی که همه چیزش رو از دست داده، چه چیزی مناسب تر از کینه و کمین؟
پس آقا معلم همه جوانب رو در نظر می‌گیره و زندگی خودش رو وقف اجرای نقشه‌ی انتقام می‌کنه.

"با خودم فکر کردم: کاش یه تفنگ داشتم. ای کاش یه تفنگ داشتم! اگه تفنگ داشتم همونجا می‌تونستم به زندگی شرم آور و پر از فسادش پایان بدم."

من به این دلیل جذب این کتاب شدم که در وهله اول، یه کار کوتاه از کینگ بود. مسلما اگه کینگ رو دنبال کرده باشید، می‌دونید که چقدر جزئیات رو دوست داره و خلاصه پیدا کردن یه اثر کوتاه ازش غنیمته.
مورد بعدی هم به خاطر مترجم کتاب بود که قبلا از پس ترجمه‌ی  کتاب زن‌کش به خوبی بر اومده بود و احتمال میدادم که تو این کتاب هم ترجمه‌‌ی روان و خوبی داشته باشه.

فقط یه نکته باقی می‌مونه؛ داستان کتاب چیزی حدود ۸۰ صفحه از اون رو تشکیل میده و مابقی کتاب در مورد زندگی کینگ، ریشه و تلفظ اسمش، آثاری که خلق کرده و فیلم‌شناسی بر اساس آثار کینگه، که خب اگه دنبال یه فهرست تر و تمیز از کتابهای کینگ و فیلم های اقتباسیش هستید می‌تونه براتون مفید باشه، ولی خب با توجه به قیمت، می‌شد به نحوی دیگه هم منتشرش کرد.
در کل دوستش داشتم و بهش ۴/۵ میدم.
      

        داستان کتاب با روایت یک قتل شروع میشه. قتلی که توضیحاتش رو از زبون قاتل می‌شنویم و متوجه میشیم که با یک قاتل سریالی سر و کار داریم. 
حقیقتا مقدمه‌ی کتاب بسیار بسیار جذاب و لعنتیه و آدم دوست داره که از ادامه‌ی داستان با خبر بشه.

قاتل داستان فردیه که به پدر شخصیت اصلی یعنی روکر، خیلی احترام می‌ذاره. به طور کلی قاتلین مقلد، افرادی هستن که تلاش دارن تا قتل های قدیمیِ قاتلین سریالی معروف گذشته رو، به شیوه‌ی خودشون بازسازی کنن.


روکر به عنوان یک خبرنگار، و به عنوان کسی که به تازگی به دلیل قتل پسرش، زندگی مشترک و کارش رو از دست داده، تا خرخره درگیر الکل و مشروبه و علاوه بر همه‌ی اینها، حالا پلیس هم به خاطر قتل های جدید، بهش مشکوکه.
گذشته‌ی روکر نمی‌ذاره حتی بتونه اندکی به آینده فکر کنه و در ادامه هم این مسئله به یکی از ایرادات کتاب تبدیل میشه.

اما کاراکتر های این کتاب به روکر ختم نمیشه؛ سربازرس تحقیقات که یک زن قویه(که از قضا اون هم گذشته‌ی اذیت کننده ای داره)، یه تیم پر مهره از اعضای پلیس، تعدادی شاهد و چند قاتلِ روانی، سایر شخصیت های این کتاب هستن.


اگه زیاد جنایی نخوندید، احتمالش هست که براتون جالب باشه. اون بنده خدایی که با هم همخوانی می‌کردیم که از کتاب کلی تعریف می‌کنه. ولی من چون جنایی زیاد خوندم، این یکی چندان نظرم رو جلب نکرد.

راستش به چند دلیل با این کتاب خیلی حال نکردم. اول اینکه به اندازه‌ی مقدمه، خفن نبود و در ادامه با کله خورد زمین. 
مورد بعدی قابل حدس بودن اتفاقات کتابه، یعنی بدترین حالتی که ممکنه برای کتاب های جنایی و معمای پیش بیاد. به شخصه موقع خوندنش حتی رومنس آبکی دو تا از کاراکتر ها رو هم حدس زدم و درست از آب در اومد.
 مسئله‌ی سوم نوع پایان کتابه که کامل بسته نمیشه و یکسری از جریانات گذشته روکر و خانواده‌ی سابقش بیان نشد و موند واسه کتابهای بعدی، که احتمالا نخواهم خوند.


۳۱۹
مردی سوخته در زمستان 
نشر کتابسرای تندیس 
جلد اول مجموعه‌ی روکر لیندستروم
به قلم پیت زکریا
ترجمه‌ی مهدی قاسمی شاندیز
امتیاز من : ۲.۵/۵
      

        نامزدی آقای ایر بیشتر از اینکه به رمان یا نمایشنامه شباهت داشته باشه، به تِلِه-فیلم شبیهه. تفاوت این کار با سایر کارهای سیمنون در اینه که توی این کتاب انگار با یک فیلم سر و کار داریم نه صرفا یک کتاب.
آقای ایر، مرد ساکت و مرموز و بعضاً منفور ساختمان، با هیچ کسی هیچ گونه ارتباط و سلام و علیک و مراوده ای نداره، شغلش یه جور کلاهبرداری قانونیه، و یه یهودیِ بدبخته که مورد قضاوت قرار می‌گیره(از سیمنون انتظار نداشتم برای یهودی ها ترحم بخره).
داستان از جایی شروع میشه که یه جسد تو محله‌ی آقای ایر پیدا میشه و مستخدم ساختمون مطمئنه که کار کارِ آقای ایره.
ایر داستان ما هم متاسفانه با دید زدن آپارتمان دختر همسایه عاشقش میشه ولی از اونجایی که مشکلات شدیدی در برقراری ارتباط با بقیه داره، وضعیت مضحکی رو در رابطه با دختره رقم می‌زنه.

راستش داستان با اون جنایی های اتوکشیده‌ی سربازرس مگره‌ای سابق که خونده بودم چندان تشابه نداشت و اواخر کتاب بود که من رو به خودش جذب کرد. اگه بخوام تو یک جمله نظرم رو در مورد این کتاب بگم باید خدمتتون عرض کنم که در این کتاب، روایت بر جنایت تقدم داره. همین.
در نهایت اگه از طرفداران سیمنون هستید توصیه میکنم با توقع مگره سمتش نیاید، و اگه از طرفداران سیمنون نیستید، خب طرفدار سیمنون بشید!
از بین آثار پرشمار سیمنون، مگره و مرد اسرارآمیز پای ثابت پیشنهادات من به همه‌ست.
در پناه خدا باشید♥️💙.


۳۱۸
نامزدی آقای ایر 
ژرژ یا جرج سیمنون
ترجمه‌ی عاطفه حبیبی
نشر چترنگ
نمره : ۳/۵
      

        داستان کتاب با طوفانی شدید شروع میشه که آسیب زیادی به منازل میزنه و تخریب گسترده ای داره. و بعد از اون کمی مه روی دریاچه دیده می‌شه...
شخصیت اصلی داستان ما همراه پسرش و همسایه‌شون برای خرید لوازم مورد نیاز به فروشگاه میرن و اصل داستان در همون فروشگاه اتفاق می‌افته.
مه به تدریج گسترده تر میشه و غلظت و گستردگی اون مانع دیدن درونش میشه و همین مسئله مشکلاتی رو ایجاد می‌کنه.
کم کم از درون مه صداهای عجیبی به گوش میرسه و هرازگاهی، اندام های بیگانه ای از موجودات فراطبیعی دیده میشه...

داستان جدای از ویژگی ماورایی که یه جورایی امضای کارهای استیون کینگه، در مورد روابط بین انسانها هم هست. اینکه یک انسان در مواجهه با شرایط سخت و غیر عادی چقدر کشش و توان مقاومت داره و اینکه چطور عقاید نهادینه شده در افراد می‌تونه باعث پیشبرد کارها یا پیچیده‌تر شدنشون بشه.
بیشتر از این در مورد داستان توضیح نمی‌دم که داستان لو نره.

و اما بررسی نکاتی که به بهتر شدن کتاب کمک می‌کنه. به نظرم اگه کتاب مجددا ویراستاری بشه خیلی بهتره. وجود ایرادات ویراستاری، غلط های املایی و جابجایی لحن ها از ادبی به محاوره ای، از جمله عواملی هستن که موقع خوندن کتاب مخاطب رو آزار میدن.
در مورد ترجمه هم به نظرم ترجمه‌ی قابل قبولیه و میشه داستان رو فهمید.

مه
اثر استیون کینگ 
ترجمه‌ی محمدرضا حمیدی
نشر علم
نمره :۴/۵
      

        
داستان در مورد سگی به نام کوجوست که تو مکانیکی پدر صاحبش زندگی می‌کنه. کوجو یه سگ بزرگ جثه با قلبی مهربونه که بچه ها به خصوص صاحبش رو خیلی دوست داره. شرایطی پیش میاد که این سگ ممکنه از یه حیوون گوگولی، تبدیل بشه به یه ماشین کشتار نود کیلویی (در این مورد به کاور کتاب بیشتر دقت کنید).
در کنار این داستان، در مورد زندگی مردی می‌خونیم که مدیر یه آژانس تبلیغاتیه و مسمومیت های گزارش شده بعد از آخرین تبلیغشون، باعث شده تا کار اون به خطر بیوفته و برای نجات شغلش باید مدیران شرکت رو برای یه تبلیغ دیگه راضی کنه.



مجموعه حوادث و رویداد های این کتاب منحصر به همین دو قصه نمیشن و هر بخش کتاب، روایت فرد خاصی رو بر عهده داره.
به طور کلی کتاب فصل بندی خاصی نداره و می‌تونید یک‌کله تا آخر بخونیدش‌‌.

توصیه می‌کنم به توضیحات مترجم قبل از شروع کتاب توجه کنید و دقت داشته باشید که بهتره قبل از خوندن این کتاب، کتاب منطقه مرده رو خونده باشید، چون اول کتاب، داستان اون کتاب لو می‌ره و مزه‌ی خوندم اون رو کمی از بین می‌بره.
پیشنهاد میشه.