سیدنوید سیدعلی اکبر در این داستان فانتزی، ماجرای یک گردش خانوادگی را برای ما تعریف می‌کند که ممکن برای هر کدام از ما رخ داده باشد. مواجهه بچه‌ها با پدیده‌ها و اتفاق‌های جدید و تمایل آنها به تجربه‌ کردن. سوال پیچ‌ کردن مامان و بابا‌ها برای رسیدن به خواسته‌هاشون. عصبانی شدن والدین و عکس‌العمل‌های عجیب نشان دادن، بخشی از ویژگی‌های مثبت داستان و شخصیت پردازی قوی سیدنوید سیدعلی اکبر است. آشنایی با چند نکته کوچک علمی در میان دیالوگ بین مامان سنگه و سنگریزه‌ها هم از جذابیت داستان است.
        

          اگه میخواین وضعیت خل شدن یه مادر از دست بچه هاشو بخونین، اگه میخواین لجتون دربیاد ولی حسابی بخندین و یهو وسطش اشکی بشین، این کتابو بخونین😅
        

          سنگریزه‌های بی‌اسم، یک داستان کودک است؛ اما از آن‌جا که مخاطب کتاب‌های کودک درجه‌یک در حقیقت، آدم‌بزرگ‌ها هم هستند، این‌جا درباره‌اش می‌نویسم.
بچه‌های خانم‌سنگه، با دیدن تکه‌چوب روی آب هوس می‌کنند مانند او در آب شنا کنند؛ اما آنها سنگریزه‌اند و رفتنشان به برکه همانا و غرق شدنشان همانا. از آن‌ها اصرار سه‌پیچ که به درون برکه بپرند و از خانم سنگه انکار! امّا چه کسی می‌داند؟ شاید ماجرای شگفت‌انگیزی در راه باشد که سخت‌ترین‌ها را هم مثل موم نرم کند و سرنوشت را تغییر دهد...
این قصه، به موضوعاتی مانند تفاوت نسلی، والدگری، مقاومت در برابر تغییر، ریسک و خطرپذیری، دوست داشتن  و ... پرداخته است. مهدی یوسفی، منتقد ادبیات کودک در باب این داستان نوشته:
دنیای این قصه را سه ضلع شگفت‌انگیزی، لذّت‌بخش بودن و واقعیّت می‌سازد که هر سه آن را جذّاب و خواندنی کرده است.
        

          یکم چالش‌برانگیز بود این کتاب برای بزرگ‌تر‌ها و در جلسه‌ای که با آقای سیدعلی‌اکبر داشتیم درباره‌اش ازشون سوال کردیم.
من کتاب رو دوست داشتم، و قبول دارم که یکم عجیب بود اما گویا برای بچه‌ها خیلی جذابه و دوسش دارن.