چرا وقتی داستان در خود شاهنامه، بی‌کم و کاست و جذاب و گیراست؛ اصرار داریم به هر نحوی داستان را تغییر دهیم؟ 
نویسندگان محترم! بازآفرینی، آداب و اصول و قاعده دارد. داستان‌های کهن ادبیات فارسی، ملک طلق شما نیستند؛ آن‌ها میراث یک ملت هستند.  یا هنر دارید اثر جدید، زیبا و مستقل خلق کنید یا هنر ندارید. اگر ندارید، لطف کنید داستان‌های شاهنامه را واژگونه تحویل مخاطبِ از همه‌جا بی‌خبرِ کودک و نوجوان ندهید. 
        

          <a href="http://davanevis.blog.ir/post/rostam">قبلا</a> دربارهٔ مجموعه کمیک‌های شاهنامه نوشته بودم. این‌بار هم تمام آن حرف‌ها را تکرار می‌کنم. این مجموعه حقیقتا جزو بهترین کارها در زمینهٔ داستان‌های شاهنامه است که نه تنها به لحاظ تحقیقات نسبتا خوب عمل کرده‌است بلکه هم روایت و طراحی فوق‌العاده جذاب و یک‌پارچه‌ای دارد.

علاوه بر محسناتی که برای رستم و هفت‌خوان ذکر کرده‌بودم باید این نکته را ذکر کنم که خالق اثر توانسته با در هم آمیختن داستان‌های پازل‌وار شاهنامه یک روایت داستانی امروزی و منسجم، زیبا، جذاب و بی‌کم و کاست، ارائه دهد. تنها ایرادی که در نسخهٔ طاقچه دیده‌بودم یکی-دو اشتباه ویرایشی کوچک و قابل اغماض بود. در حالی که عمدهٔ کمیک‌های تالیفی یا ترجمه‌ای در بازار ایران به شدت دچار مشکلات فنی هستند (به صورتی که خوانش داستان را دچار مشکل می‌کنند) این حد از دقت و بی‌عیبی حقیقتا قابل تقدیر است.

باز هم تکرار می‌کنم که اگر دنبال یک کتاب خوب برای کودکان هستید که با خیال راحت و فارغ از هر دل‌نگرانی فرهنگی آن‌ها را سرگرم کنید از این مجموعه نگذرید!

راستی! بهتر است قبل از این مجموعه زال و سیمرغ را نیز از همین نشر و نویسنده بخوانید.

مواردی که باید در رده‌بندی سنی مورد لحاظ قرار بگیرند:

داستان حاوی عناصر خشن (مانند جنگ و اژدها و...) است. همچنین باید در نظر گرفت که این قصه یک داستان عاشقانه است. ضمنا در صورتی که ممکن است برای برخی خانواده‌ها مهم باشد: شخصیت‌های زن این مجموعه، هرچند تا حد قابل قبول و ارشاد پسندی، پوشیده هستند، اما طبیعتا حجاب اسلامی ندارند!