یادداشت سارا حسینی

        چرا وقتی داستان در خود شاهنامه، بی‌کم و کاست و جذاب و گیراست؛ اصرار داریم به هر نحوی داستان را تغییر دهیم؟ 
نویسندگان محترم! بازآفرینی، آداب و اصول و قاعده دارد. داستان‌های کهن ادبیات فارسی، ملک طلق شما نیستند؛ آن‌ها میراث یک ملت هستند.  یا هنر دارید اثر جدید، زیبا و مستقل خلق کنید یا هنر ندارید. اگر ندارید، لطف کنید داستان‌های شاهنامه را واژگونه تحویل مخاطبِ از همه‌جا بی‌خبرِ کودک و نوجوان ندهید.