"زمان هم از زیستن خسته است
راهی برای مردن می‌جوید."
---------
"ما، مردگانی هستیم
که رشد می‌کنند
عاشق می‌شوند
و مردگانی دیگر را می‌زایند
و حواس‌شان نیست
که دارند
درون قبری دسته‌جمعی به سر می‌برند."
----------

"در جهانی که گرد آفریده‌شده‌است
هیچ کنجی وجودنخواهد داشت
تا با احساساتت خلوت کنی."
-------
"خودم را از تنم درآوردم
اما هنوز
جای صدایت
درون گوش‌هایم درد می‌کند.
[...لاکردار،
حداقل زمان را با خودت می‌بردی."
        

          با اینکه زیاد این سبک اشعارو نمی‌پسندم ولی این مجموعه رو دوست داشتم. استعاره‌ها، ترکیب‌ها، توصیف‌ها و عاشقانه‌هایی که تو این اشعار بودن، واقعا مجموعه رو برای من دلنشین کرد.(فاقد از انتقاد سبک‌محور)