آخیششششششش، روحم به ارگاسم رسید.

فکر می‌کنم، تقریبا همه‌ی دوستانی که سیاه‌های حقیر را دنبال می‌کنند، می‌دانند که وقتی ریویویی را با جمله‌ی فوق آغاز می‌کنم، حرف دلم چیست.

عالی، درجه‌ی یک و ممتاز، زبان و قلمم از توصیفی بیش از این قاصر است، در عجبم که امسال به سراغ هر نویسنده‌ از کشور «جمهوری چک» رفتم، کتاب‌هایشان عالی از آب درآمد!

جنگ با بزمجه‌ها، شاهکاری بود در سبکِ «علمی تخیلی» با شروعی طوفانی و به شدت جذاب، پرداختی حرفه‌ای و میخ‌کوب کننده و پایانی به شدت جذاب و صدالبته حرفه‌ای که با یک نتیجه‌گیری عالی همراه بود.

قلم آقای «کارل چاپک» به شدت روان و دوست‌داشتنی و فاقد هرگونه پیچیدگی ادبی بود، همه‌چیز در کتابش به اندازه بود: اگر جایی به طنز می‌پرداخت، یا جایی نیاز به توصیف داشت، این موارد را به اندازه استفاده کرد و از هرگونه اطناب خودداری کرد.

نکته
برخلاف گذشته، حتی یک سطر از داستان کتاب نمی‌نویسم و فقط و فقط شما را به خواندن و لذت بردن از آن ارجاع می‌دهم.

مهم
شایسته است از این تریبون از دوستِ‌ کتاب‌خوانم آقای «علی کریم‌نژاد» که با ریویویش موجبات آشنایی من با این کتاب را فراهم نموده‌ بود تشکر کنم، اعتراف می‌کنم از روزی که این کتاب را خریدم تا وقتی که خواندنش را آغاز و به اتمام رساندم، به هیچ‌وجه احتمال نمی‌دادم که این کتاب به این اندازه فوق‌العاده باشد!

نقل‌قول نامه
"آدم‌ها حقه‌بازهای بزرگی هستند، به این دلیل انسان باید جلوی دهانش را بگیرد."

"هیچ‌چیز نمی‌تواند به اندازه‌ی فرزند، گذر زمان را محسوس سازد."

"همیشه باید طبیعت آن‌چه را که آدم‌ها برای خود ویران و تکه‌پاره کرده‌اند دوباره آباد و درست کند."

کارنامه
بدون هرگونه حرف، توضیح، لطف و ارفاقی پنج ستاره را برایش منظور و خواندنش را به تمام دوستانِ کتاب‌دوستم پیشنهاد می‌کنم.

یکم دی‌ماه یک‌هزار و چهارصد
        

          

آقای کارل چاپک  نویسنده این شاهکارررر به تمام معنای ادبی
قبل از جنگ جهانی دوم در سال 1936  وحتی قبل از این که شاهد قرن بیستم باشه این داستان رو خلق کرده (از این جهت عجیبه که پیش بینی های دقیقی داشته از قرن بیستم) 
داستان علمی تخیلی است (عجیب تر این که من ژانر علمی هیچ وقت دوست نداشتم) 
 اما حتی یک درصد هم نمیشه باور کرد که این داستان زاده ی تخیل ذهن نویسنده است....  اغراقی هم در کار نیست میتونید امتحان کنید و  چند صفحه ورق بزنید ( حین خوانش چند بار خواستم مستنداتی که ارائه داده رو چک کنم) 
مگه یک ذهن چه قدر میتونه پربار باشه چه قدر میتونه خلاق باشه 
 که انقدر همه چی دقیق و درست سرجاش قرار میگیره

بیش از 50 صفحه پانویس که همش مهمه و انگار کلی محقق و مورخ و شیمی دان و پزشک و  ... براشون سال ها وقت گذاشتن و به مقاله تبدیل کردن و منتشر کردند اما همشون رو نویسنده نوشته
کلی بریده روزنامه که همشون ساخته ی ذهن تمیز نویسنده است
اگر بخوام از داستان بگم اسپویل میشه و مزه اش میره 
فقط به همین بسنده می کنم که قراره تقابل  یک تمدن نوپا با تمدنی پیشرفته رو ببینیم
بزمجه ها در یک طرف
و نقش همیشگی و پر تکرار همه ی داستان ها :انسان ها

اسکار امسال رو به این کتاب درجه یک میدم
🙂
بیست و ششم و مهر  چهارصد و سه
        

          میتونید دنیایی رو تصور کنید که بعد از نابودی تمام بشریت و بیشتر موجودات، سوسک ها سلطان جهان باشن؟ احتمالا تصورش باعث میشه چندشتون بشه و موی تنتون سیخ شه. ولی واقعا امکان پذیره. 
اونهایی که معتقدند انسان اشرف مخلوقات هستش باید بدونن کاملا اشتباه میکنن و این سوسک فاضلاب یا همون سوسک حمامه که اشرف مخلوقاته. چون در بین تمام موجودات زنده روی کره زمین، این سوسکه که میتونه از انفجار اتمی و تشعشعات اون جون سالم به در ببره، در مقابل گرسنگی و تشنگی مقاومه، قابلیت تولید مثل خیلی بالای کم ریسکی داره و میتونه تا هروقت دلش خواست بره یه گوشه مخفی شه تا دوباره شرایط برای زندگیش مهیا بشه. یعنی اگه بشریت هم منقرض بشه، سوسک منقرض نمیشه.
اینکه گقتم کاملا واقعیه، یا خب تا حد خیلی خیلی زیادی حقیقته. 
حالا اگه از سوسک خوشتون نمیاد، میتونید دنیایی رو تصور کنید که نوعی مارمولک آبی یا بزمچه که از زشتی و چندش بودن دست کمی از سوسک ندارن و اتفاقا حسابی ام درشت و تپلو ان، بر جهان تسلط پیدا کنن و سطح زمین رو جوری تغییر بدن که همه چیز برای زندگی طبیعی اونا آماده بشه (دقت کنید اونا مارمولک آبی ان).
این موجودات در اصل همون اشرف مخلوقات هستن چون تقریبا نامیرا ان و در مقابل اغلب بیماری ها و شرایط طاقت فرسا و غ‌ق‌ت برای انسان زنده می مونن. اونا حتی میتونن خودشون رو ترمیم کنن و در مقابل گرسنگی به خواب عمیق فرو میرن. 
جالب تر میشه وقتی تصور کنید که انسان با دست خودش (به لطف دیدگاه های چپگرا ) این موجودات رو جوری تربیت میکنه و به رشدشون کمک میکنه که باعث تسلط شون بر جهان و بشریت میشه و....
خب حالا اگه از این ایده ترسناک و چندش خوشتون اومده، این کتابو بخونید :))

من کتاب رو خیلی ساده توصیف کردم خدا منو ببخشه، چون حوصله ریویوو نوشتن نداشتم. ولی واقعا کتاب مهمیه. دست کم نگیریدش و ریویوو های بیشتر رو دنبال کنید ببینید چقدر خفنه.
        

          عالی!