ما نمی توانیم با گذشتمان کنار بیاییم.پس حویت جدیدی خواهیم داشت.من از امروز به بعد الا مادرم و خواهر رز و یاس نیستم.من کایوت سان رایز هستم.ما اینده ای جدید داریم و خیلی وقت است که خودمان را فراموش کردیم.البته درباره خودم متمعن نیستم.هر جور شده باید به جعبه برسم.باید دوباره الای قدیمی شوم.باید یک بار دیگر به ان ها بگویم دوستشان درم.اما خیلی دیر شده.کاش زودتر ان ها ر بغل کرده بودم.کاش انقدر با ان ها بد عنق نبودم.باید باری دیگر ان ها را ببینم.به ان جعبه احتیاج دارم.باید خود واقه ایم شوم.حویت من کایوت سانرایز نیست.من فقط الا هست.
        

          الان که در تب و تابش هستم شاید خیلی موقعیت خوبی نباشه که ریویو بنویسم واسش، ولی خب. :))
خیلی دوستش داشتم. واقعا زیاد. اما، ترجمه واقعا خوب نبود. بد بود حتی. ناراحت کننده.
و یه طوری بود، انگار که فیلمنامه‌ست. یه جوری جزئیات اضافه کرده بود و هی ماجراجویی می‌نداخت وسط و همممممه چیز رو توضیح می‌داد، که من همه‌ش تو ذهنم فیلمش رو تصور می‌کردم و راحت کتاب نمی‌خوندم :)) یه حالت تازه و عجیبی داشت. انگار دیالوگ فیلم بود. نه جمله‌های کتاب. انگار توصیفات صحنه بود، نه توصیف‌های کتاب. و دقیقا نمی‌دونم فرقشون چیه و چطور. صرفاً حس.


کایوت و باباش، با اتوبوس مدرسه زردشون توی جاده‌ها سفر می‌کنن و در این بین آدم‌هایی رو ملاقات می‌کنن و خبری رو می‌شنون که زندگی‌شون به سمت و سوی جدیدی می‌ره و مجبور می‌شن به چیزی که ازش فرار می‌کردن برگردن. بپذیرنش.
و واقعا این روند، خیلی خیلی خوب به تصویر کشیده شده بود. خیلی درک می‌کردمشون. خیلی واقعی بود. خیلی آشنا بود برام. و هی فکر می‌کردم، گرچه چیزهایی که من باهاشون دست و پنجه نرم می‌کنم به سختی چیزی که کایوت و رودئو باهاش روبه‌روئن نیست؛ اما چقدر شبیه...

دوستش داشتم. و در روند جذابی کتاب به دستم رسید، که بیش از پیش برام عزیزش کرد. ❤️
        

          این کتاب جزو کتاب هاییست که از خواندنش خوشحالم!
موضوع کتاب واقعا خوب بود، و مهم‌تر از آن، توانسته بودند که از این موضوع کتاب و داستان خوبی را دربیاورند؛ چرا که کتاب های بسیاری در این موضوع نوشته شده اند، اما در آخر ابکی و … بوده اند. با خواندن این کتاب می توان تجربه های جدیدی بدست آورد و با توجه به فضا پردازی خوبش، می توانم این کتاب را به شما حتما پیشنهاد کنم!