واقعا جذاب بود 
کتاب کلا تم گل گلی داشت و جذاب بود برای من و مثل کتابای سوفی کینسلا بود 
        

          خیلی نازی بود واقعا، دوستش داشتم.
ولی جلد قبلیش یعنی صدای آرچر واقعا به نظرم بهتر بود یعنی با روند و داستانش بیشتر ذوق کردم✨️
به هرحال خوندن این کتاب برای کسایی که جلد اول رو خوندن واجبه چون باعث میشه چیزهایی بفهمی که کاری کنه عذاب وجدان بگیری که یه کرکتر رو قضاوت کردی🥸
        

          اوایل جذاب بود.
اما رفته‌رفته اُفت پیدا کرد برام. کسل کننده شد. نویسنده زیادی...کِشِش داد. آخراشو می‌خوندم که فقط خونده باشم و لذتی از روند داستان نمی‌بردم.
اما سه تا ستاره رو بخاطر احساساتِ قشنگی که اوایل کتاب برام ایجاد کرد، دادم. 
        

          هیون داستان افرادیه که هیچوقت نتونستن گذشته رو رها کنن، کسایی که هیچوقت به جایی واقعا احساس تعلق نکردن. تراویس داستان کساییه که هیچوقت احساس نکردن چیزی کمال و تمام به اون‌ها تعلق داره، هیچوقت انتخاب اول کسی نبودن. وقتی این دو نفر در شرایط نه چندان خوشایندی همدیگه رو ملاقات میکنن به تدریج به هم نزدیک میشن، لایه‌های وجود همدیگه کشف میکنن و عشق می‌ورزن. دقیقا مثلا صدای آرچر، تراویس رو هم دوست داشتم و به عنوان یکی از قشنگ‌ترین‌ها به همه معرفیش می‌کنم.
        

           در واقع یجورایی جلد دوم صدای آرچره ولی داستان برادر ناتنی آرچر یعنی تراویس همون رئیس پلیس. قشنگ بود دوستش داشتم و با اینکه تو صدای آرچر از تراویس بدم میومد نظرم راجبش عوض شد و در کل قشنگ بود و یکی از چیزهایی که خیلی راجبش دوست داشتم این بود که بیشتر داستان از زبان شخصیت اصلی مرد روایت میشد و خب این خیلی باحال و جذابش می‌کرد