من این کتاب رو دیشب تموم کردم. اولش رغبتی برای شروع کردنش نداشتم اما بعد از شروع کردنش دوستش داشتم. میتونم بگم تا یه جاهایی برام یه کتاب فانتزی معمولی بود ولی از یه جایی به بعد خیلی بهش علاقه‌مند شدم. شنیدم مثل اینکه خیلیا نظرشون اینه که ارزش نداره وقت بزاریم برای این کتاب اما من کاملا راضی ام که وقت گذاشتم و این کتاب رو خوندم. در کل هیچ وقت براتون نظر مردم اونقدرا مهم نباشه چون یسریاشون همونایی هستن که هانتینگ ادلاین یا عشق پیچیده رو کتاب خوب(بماند که کتاب بودنشونم جای بحث داره) می‌دونن😀
در مورد داستان بخوام بگم خوب بود و شخصیت مورد علاقه من هم کالایاس هست، چقدر مردی تو وای😭
آره خلاصه حرفام تموم شد🧍🏻‍♀️
      

        حرف برای زدن راجع به این کتاب زیاد دارممم
این کتاب از همون روزی که وارد کتابخونه م شد برام خاص بود و دوتا دلیل داشت. یکی از دلایلش این بود که من این کتاب رو در سفرم به اصفهان از شهر فرهنگ و هنر خریدم، و دلیل دیگه ش هم این بود که من عاشق رنگ آبی‌ام و در طراحی این کتاب از رنگ آبی زیاد استفاده شده(میتونم بگم از کتابای خیلی خوشگل کتابخونه‌مه😭)
حالا من یه مدت فکر میکردم جذاب نیست داستانش و علاقه ای برای شروعش نداشتم، چرا؟ چون فن‌آرت هایی که توی پینترست از شخصیت های کتاب دیدم بنظرم جالب نیومدن.
بالاخره بعد از تموم کردن آبنبات دارچینی بود که تصمیم گرفتم عصیانگران رو شروع کنم که میتونم بگم از همون اول غرق داستان شدم و واقعا دوستش داشتم(و دارم).
از تجربه ای که از خوندن کتاب سنگدلِ بانو مریسا مایر دارم میتونم بگم کلا ایشون تو شخصیت پردازی فوق العاده هستن😭
بعد از این اگه کسی ازم سوال کرد کتاب مورد علاقه‌ت چیه صد‌درصد عصیانگران یکی از کتاب هایی عه که اسمشو میارم.
متاسفانه من جلد دوم رو ندارم و پایان این جلد هم خیلی باز بود. ولی شما اگه درحال خوندن هستید حتما قبل از تموم کردن این جلد برید جلد دومش رو هم بگیرید.
آهاااا داشت یادم می رفت، یه انتقادی هم دارم. یکم ترجمه بنظرم روون نبود و زیادی ادبی بود. برای مثال از کلمه شالوده یا باشلق(که من هنوزم معنی‌شون رو نمیدون-)خیلی استفاده شده بود یا مثلاً بار ها از کلمه ی 'گویی' استفاده شده بود اما حتی یک بارش هم درست نوشته نشده بود و همشون حالا یا بخاطر بی دقتی یا اشتباه تایپی 'گفتی' نوشته شده بودن.
درکل من واقعا کتابشو دوست داشتم و بنظرم واقعا بهش کم‌توجهی شده، هرجا دیدین بدون شک سریع برش داریننن
      

        دومین کتاب جنایی ای بود که از فریدا مک فادن می‌خوندم و واقعا فوق العاده بود. داستان خیلی نفس‌گیر بود و نمی‌تونستم کتاب رو بزارم کنار. پایانش غیرمنتظره بود و اینکه من این درس رو ازش گرفتم که حتی به نزدیک‌ترین افراد زندگیت هم نباید اعتماد کنی و از هرکسی باید انتظار هرکاری رو داشته باشی. در نهایت این کتاب رو انقدر دوست داشتم که برای خوندن کتاب جنایی های بیشتر تشویق شدم، مخصوصا کتاب جنایی های فریدا مک فادن.