خوشحالم که حجمش کم بود چون اگه زیاد بود خودم رو برای هدر دادن وقتم سرزنش میکرد-
واقعا اوقدرا بد نبود ولی ایده خاصی نداشت و محتوای آن چنانی واسه ارائه نداشت متاسفانه🧚🏼‍♀️
      

        خیلی خیلی قشنگ و البته غمگین بود.
نمیشه گفت انتظار نداشتم پایانش اینجوری بشه ولی بازم تا آخرین لحظه امید داشتم.
و هر بار که چپتری رو تموم میکردم میترسیدم چپتر بعدی رو شروع کنم وایاایتسنش
      

        خیلی نازی بود واقعا، دوستش داشتم.
ولی جلد قبلیش یعنی صدای آرچر واقعا به نظرم بهتر بود یعنی با روند و داستانش بیشتر ذوق کردم✨️
به هرحال خوندن این کتاب برای کسایی که جلد اول رو خوندن واجبه چون باعث میشه چیزهایی بفهمی که کاری کنه عذاب وجدان بگیری که یه کرکتر رو قضاوت کردی🥸
      

        خیلی هیجان انگیز بود و با بقیه کتابایی که از مک فادن خونده بودم فرق داشت و بهتر بود.
ولی خب یه الگوی یک نواخت راجع به کتابای این نویسنده وجود داره و اونم اینه که همیشه در آخر دست میذاره روی اون کرکتر مظلوم و بامزه که احتمالا هیچ کس انتظارشو نداره. ولی من چون یه چندتایی کتاب ازش خونده بودم حدس زده بودم که تهش همه چی زیر سر کیه ولی بازم پشم ریزون بود🥸
      

        خیلی خیلی قشنگ بود
تنها کتابایی که من با خوندنشون حس میکردم توی خونه هستم، صدای آرچر و مجموعه پادشاه پریان بود. 
داستانش یه ذره روند تندی داشت واسه همین یه کوچولو از امتیازش  کردم ولی در کل محشر بود.
-اگه یه رومنس قشنگ و نانازی که باهاش ذوق کنید میخواید و در کنارش دلتون گریه میخواد، صدای آرچرو بخرید و لذت ببرید🧚🏼‍♀️
      

        موش کور پرسید :"تو نیمه پر لیوان رو میبینی یا نیمه خالیشو؟"
پسربچه گفت:"فکر میکنم باید خوشحال باشم که اون لیوان رو دارم"