«هر عشقی، در درازمدت، نیازمند کسی است که ببیندش و تصدیقش کند و بر آن صحه بگذارد، اگرنه ممکن است اصلا عشق نباشد. بدون نگاه او ما در خطر بودیم.» چه می شود اگر بزرگ ترین شاهد یک عشق بمیرد؟ در این کتاب، جوردانو عشق و مرگ را از منظر کسی که زنده مانده رو در روی هم می گذارد: یک سو خاطرات بازمانده است و سوی دیگر غیبتی ویرانگر؛ غیبت خانم الف. کسی که در بارداری پرخطر نورا همراهش بود و شاهد اولین گام های کودکش و پاسبان با درایت عشق نوپای او و همسرش. حالا بیماری او را دور کرده است و غیبت و از دست دادنش چون لرزه ای ویرانگر، آواری از گرفتاری به بار آورده است.«تعمقی تاثیر برانگیز بر زندگی و فقدان و بیش از همه عشق»«یو. اس. ویکلی اثر مرثیه سرایانه ی جوردانو تجلیلی لطیف و سوگوارانه از کسی است که خانواده ای را بی آنکه حتی خود به آن تعلق داشته باشد، کنار هم نگه میدارد.»وال استریت ژورنال « این داستان حزن انگیز با تلفیق شعور و احساس به زندگی های روزمره می نگرد. قدرت جوردانو در خلق لحن شورانگیز، گفت وگوهای ساده و شخصیت های واقعی و خلق پیامی قوی در این کتاب کوچک شگرف است. تنها نقصی که به آن روا می دارم این است که بیشتر نیست.»اس. لوئیس پست