پیرنگی که اشاره به مسائل کودک دارد، ارزشمند است. نیازها و علایق کودکان باید مورد توجه قرار بگیرند و کودک بداند که مهم است.
تصویرگری خیلی هم‌راستا با متن بود و شکل کتاب‌سازی هم خلاقانه بود. خلاقیت به معنی بکر بودن نه ولی استقاده‌ی درستی از ایده شده بود.
        

          کتاب درباره دختربچه‌ای به نام گیسو است که دلش گربه می‌خواهد و اما برای او گربه‌ای نمی‌گیرند تا اینکه... ( این منم در دوران بچگی خودم که به آرزوم نرسیدم)
تصویرگری بعضی صفحات کمی حالت انتزاعی گرفته بود و من خیلی تصویرگری‌اش را دوست نداشتم. به نیمه کتاب که می‌رسیم می‌بینیم یک گربه پیش گیسو خانم آمده که نویسنده از ما می‌خواهد که داستان را این بار از آخر بخوانیم تا بفهمیم چه شد و این بار از زاویه دید گربه‌ای است که می‌خواهد گربه خانگی باشد. برای من این ایده خلاقانه‌ای بود. ولی واقعاً آنجایی که گربه خیابانی پرید بغل گیسو من اولین تبادر ذهنی‌ام انگل توکسوپلاسموز بود!
خودم الان مخالف داشتن حیوان خانگی‌ام. ولی احتمالاً اگر دوران بچگی‌ام این کتاب را می‌خواندم می‌گفتم کاش برای من هم اتفاق بیفتد! 
به‌نظرم کتابی که بخواهد که حیوان خانگی را راه حلی برای تنهایی بچه‌ها توصیه کند، کتاب خوبی نیست!
        

          به تصویرگری کتاب پنج ستاره میدهم.
داستان گیج کننده بود و خط داستان در این نیمه تمام گذاشتن و از آخر به اول رفتن گم میشد به نظرم.
        

          ایدهٔ کتاب خلاقانه و تصویرگری تازه بود (من عاشق مامان‌های چاقم)
ولی به نظرم بچه -مخصوصاً از نوع چهارساله‌اش- از این قصه سر درنمی‌آورد و نمی‌فهمد چه شد؟
        

          داستان، ماجرای دختربچه‌ای‌یه که دوست داره گربه داشته باشه و با این‌که براش گربۀ عروسکی می‌خرن ولی بازم گربۀ واقعی می‌خواد؛ و از طرف دیگه، ماجرای گربۀ خیابونیِ سفیدی‌یه که از موش گرفتن و توی خیابون بودن مثِ بقیۀ گربه‌ها بدش می‌آد و دوست داره گربۀ خونگی باشه و مورد محبتِ صاحبش قرار بگیره. روزی این گربه از بالای دیوار، دختربچه‌ای رو می‌بینه که داره با یه گربۀ عروسکی بازی می‌کنه و نوازشش می‌کنه... داستان، دو ماجرای مستقل از هم رو تعریف می‌کنه که به هم می‌رسند.‏
ماجرا فقط قصه‌ست و چیزِ خاصی به‌نظرم نرسید که در کنارِ قصه‌گویی بخواد مطرح کنه.‏ و این مسأله به‌نظرم خوب نیست قصه‌ای که برای کودک تعریف می‌کنیم حاویِ فایده‌ای براش نباشه.‏

شبی برای دخترکم قصه‌شو خوندم. با این‌که دخترکم به تصویرهای کتاب دقت می‌کرد و سؤال می‌پرسید، اما کلاً بازخوردِ خاصی دربارۀ داستان نشون نداد.‏