تا حالا در مورد کتاب دوستی چیزی شنیده اید؟ کتابی که به دوست تان تقدیم کنید و در مورد کارهای خوبی که او در حق شما انجام داده نوشته باشد و نقاشی آن را کشیده باشد. چقدر خوب است برای دو دوست کتاب را بخوانیم و حالا بخواهیم آنها هم در مورد هم بنویسند و به عنوان تشکر به هم بدهند.
        

          عنوان فارسی: با تشکر از رفیق صمیمی
مجموعه موش و گربه

باقی جلدهای این مجموعه رو نخواندم ولی حال و هوای این جلد برای کودکان ایرانی ملموس نیست و کاملا در فضای فرهنگی غربی می گذرد.
اما تصویرگری واقعا جذاب و شاد است

اسپلت (گربه) می خواهد حال دوستش سیمور(موش) را که دانه های قرمز زده و بی حال است، بهتر کند.
پس یک کتاب می نویسد و از تک تک لحظات دوستی شان که بعضا درون مایه طنز هم در تصاویر دارند، تشکر می کند. و به دنبال ان است که لبخند به لب دوست موشش بیاورد.

حالا از چه چیزهایی تشکر می کند؟ 
از اینکه به او شجاعت داد در ازمون بازیگری مدرسه شرکت کند!
از اینکه وقتی داشت هنگام اجرای نمایش به قیافه دوست دیگرش می خندید و مسخره اش می کرد! متن نمایش را به او رسانده!
از اینکه رازش ( دوست دختر یا عشقش را که گربه ای سفید و ملوس است) را پیش خودش نگه داشته!
برای سرحال اوردن خواهرش (که از قضا خیلی شبیه دوست دخترش هم هست
        

          آموزش قدردان بودن، و بهتر کردن حال دوست/ عزیزمون، با تشکر ازش.
اینکه یادمون نره چه خوبی هایی در حق مون کرده ، و اول برای خودمون و سپس برای طرف مرورشون کنیم و متشکر باشیم.
بامزه هم بود.
تصویرگری معمولی و قابل پذیرشی داشت. اینکه از زبان خود بچه ها بود داستان رو قابل پذیرش تر میکند.
ایده خوبی که داشت، درست کردن یک دفتر/ کتاب برای تشکر از دوست/ ثبت کارهای جحبت آمیزی که در حق مون کرده بود.

ایراد داستان، اونجا بود که گربه رازش رو به موش میگه، حالا رازش چی بود؟ به دختری علاقه داشت ، که این موضوع رو با تصویر دختر منتقل کرده بود، بعد جلو تر، که از خواهر گربه حرف زده میشه، تصویر، تصویرِ همان شخص مورد علاقه گربه است! و اینجا یه تناقص‌ایجاد میشه؛ که حالا یا مشکل از  تصویرگر بوده یا مترجم.

اومدم این ایراد رو هم بگیرم که نباید حرفی از فرد مورد علاقه برای بچه میاورد و امادگی برایش نمایش تو مدارس  کشورما خیلی پررنگ نیست ولی دیدم 
۱. اتفاقا خوبه، چون ما هم هممون بچه بودیم ازین علاقه ها داشتیم، و آوردن این نکته حس واقعی تر بودن داستان و " اینم از خودمونه" به بچه میده
۲. نمایش در مدارس ما انقدر کمرنگ نیست که برای بچه اصلاااا ملموس نباشه.
پس این دو ایراد، جدی و مُصرانه وارد نیست. اما خب اگه ایرانیزه تر بود ، بهتر بود دیگه..