چهار ستاره به خاطر جسارت این نویسنده که ملاحظهٔ کودکی و نوجوانی کودکان و نوجوانان را نمی‌کند و از به تصویر کشیدن تلخی واقعیت (که مع‌الاسف ملاحظهٔ هیچ کس را نمی‌کند!) نمی‌ترسد.
هفتاد-هشتاد صفحهٔ نخست و توصیف آن آشوب ساعات نخست فاجعه واقعاً فوق‌العاده است.
ولی باید بگویم در نوجوانی بیشتر دوستش داشتم. الان به نظرم کمی -فقط کمی- شور اکتیویسم و بیانیه لابه‌لای داستان درآمده بود.
        

          خیلی غم انگیز و تلخ
        

          تلخ، تلخ، خیلی تلخ! 
توصیف‌هایی که می‌توانی به‌خوبی صحنه‌ها را تصور کنی و درد بکشی. 
داستان در آلمانی روایت میشه که یک رآکتور هسته‌ای منفجر میشه و حادثه‌ای شبیه به چرنوبیل اتفاق میوفته. 
به‌نظرم می‌تونست داستان قوی‌تری داشته باشه و انقدر پر از توصیف تنها نباشه.