یادداشت معصومه توکلی
1402/1/30
چهار ستاره به خاطر جسارت این نویسنده که ملاحظهٔ کودکی و نوجوانی کودکان و نوجوانان را نمی‌کند و از به تصویر کشیدن تلخی واقعیت (که مع‌الاسف ملاحظهٔ هیچ کس را نمی‌کند!) نمی‌ترسد.
هفتاد-هشتاد صفحهٔ نخست و توصیف آن آشوب ساعات نخست فاجعه واقعاً فوق‌العاده است.
ولی باید بگویم در نوجوانی بیشتر دوستش داشتم. الان به نظرم کمی -فقط کمی- شور اکتیویسم و بیانیه لابه‌لای داستان درآمده بود.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.