من کتاب را صرفا به این دلیل که مجموعه‌ی «هزاردستان» و «برج بابل» نشر چشمه را دنبال می‌کنم؛ خواندم.

داستان استخوان‌داری نبود حقیقتا؛ تکراری و کلیشه‌ای؛ صرفا برای خواننده‌ی فارسی‌زبان شاید همین نکته‌اش جالب توجه باشد که سخت‌گیری‌هایی  در رابطه با نوع پوشش و ارتباطات و غیره صرفا مربوط به خانواده‌های مسلمان نیست و مسیحی‌ها هم با چنین مصائبی روبه‌رو هستند... ای بسا که همه‌ی ما در خاورمیانه با چنین مصائبی دست به گریبانیم...

این کتاب ارزش خواندن دارد؛ اما انتظار قصه‌ای عجیب و غریب و گیرا و ... نداشته باشید. کتاب را در یک نشست در قطار مسیر مشهد به تبریز خواندم.
        

          کتابی که در یک نشست خواهید خواند.
        

          روبرت صافاریان برای اهلش نیاز به معرفی ندارد. در این سبک و سیاق از او «خانه‌ی دوطبقه‌ی خیابان سنایی» را خوانده بودم و انگیزه‌ی اصلیِ من برای خواندنِ این داستان، تجربه‌ی دوباره‌یِ آن کتاب بود که اگر بخواهم انصاف داشته باشم، در بعضی از مواقع آن حال تکرار شد اما به‌شکلِ خیلی ضعیف‌تر..
        

          رمان کوتاهی است. ماجرای دوستی دو پسر بچه‌ی ارمنی که به مرورکمرنگ می‌شود، تمام می‌شود ولی همچنان دل یکی از آنها درگیر خانواده‌ی دوستش می‌ماند.حتی وقتی انقلاب می‌شود، مهاجرت می‌کنند و ازدواج می‌کنند.