رامبراند ون گوگ را خورد. قفس ون گوگ روی لبه ی پنجره ی آشپزخانه، رو به خورشید در حال طلوع قرار داشت. ون گوگ در برابر خورشید ضعف داشت. بالا آمدن خورشید در آسمان باعث می شد آواز بخواند…» (بخشی از کتاب)کریستین بوبن بیش از هر چیز مفتون عشق و زندگی است. برای او تجربه های به ظاهر ساده ی زندگی ـ همچون کودکی، عشق و تنهایی ـ دستمایه ی خلق آثاری عاشقانه با مایه های فلسفی است. نوشته های او سرشار از شعر و اندیشه اند؛ از همین رو خواندن آثارش برای مخاطبان زبان ها و فرهنگ های مختلف هم آسان است و هم دلنشین.