باز هم حبیب احمدزاده و بازهم نگاه و قلم خلاق و نو نسبت به ادبیات پایداری...
من اول کتاب شطرنج با ماشین قیامت رو از آقای احمدزاده خوندم که بسیار جذبم کرد و دوستش داشتم. این کتاب هم مشابه اون اثره ولی با بقیه آثاری که از ادبیات پایداری مواجه بودید متفاوته و همین آثار آقای احمدزاده را بی نهایت جذاب و دلنشین میکنه.
فقط از این ناراحتم که کتاب دیگه ای ننوشتند و نمیتونم یه بار دیگه از خوندن قلمشون انقدر لذت ببرم.
        

          خیلی زیبا بود
اخیرا هم در داستان غزه بخشی از آن ترجمه شد و ظاهرا به زودی تمام کتاب ترجمه می شود
خدا خیرش دهاد
        

          تا حدودی ضد جنگ اما، زاویه‌ی دید روایت‌ها وجدآور.
        

          بسم الله نور
مشکل اول کتاب اینه که مقدمه نداشت که به نظرم مقدمه خیلی مهمه 
و این بیشتر دل نوشته و نامه بود تا خاطره و داستان و...