بسم الله نور
مشکل اول کتاب اینه که مقدمه نداشت که به نظرم مقدمه خیلی مهمه 
و این بیشتر دل نوشته و نامه بود تا خاطره و داستان و...
        

          تا حدودی ضد جنگ اما، زاویه‌ی دید روایت‌ها وجدآور.
        

          خیلی زیبا بود
اخیرا هم در داستان غزه بخشی از آن ترجمه شد و ظاهرا به زودی تمام کتاب ترجمه می شود
خدا خیرش دهاد
        

          باز هم حبیب احمدزاده و بازهم نگاه و قلم خلاق و نو نسبت به ادبیات پایداری...
من اول کتاب شطرنج با ماشین قیامت رو از آقای احمدزاده خوندم که بسیار جذبم کرد و دوستش داشتم. این کتاب هم مشابه اون اثره ولی با بقیه آثاری که از ادبیات پایداری مواجه بودید متفاوته و همین آثار آقای احمدزاده را بی نهایت جذاب و دلنشین میکنه.
فقط از این ناراحتم که کتاب دیگه ای ننوشتند و نمیتونم یه بار دیگه از خوندن قلمشون انقدر لذت ببرم.