بخش های اول کتاب که مقدمست اصلا خوب نیست سازماندهی خوبی در انتقال مطالب نداره ؛ پیشتهاد می کنم خودتون یه کلیاتی از فلسفه اپیکور بخونید مثلا تو اینترنت بعد مستقیم برید سراغ متون اصلی... 
متافیزیک جالبی نداره و مبانی فلسفیش رو به راحتی میشه زیر سوال برد درواقع هیچ کدام از مبانی فلسفی مد نظرش محکم اثبات نمیشه... البته این ضعف کلا تو فلسفه دوران هلنیستی گریبانگیر تمام مکاتب بوده به شکلی ... 
اما مسائل عملیش و توصیه هاش.. . اگر به خوبی فلسفه اپیکور رو فهمیده باشین متوجه خواهید شد نه تنها با یک لذت پرستی سطحی نگر طرف نیستید... بلکه به شکل جالبی اپیکور از نوعی از لذت گرایی دفاع می کنه که کاملا مخالف با هیدونیسم و عیاشیه افراطیه... استدلال ها و بحث های جالبی در این زمینه داره که جالبه اگر آثار رواقی رو خونده باشید برخلاف انتظار شباهت های عجیبی در فلسفه هردو گروه پیدا می کنید حتی هدف به نوعی تقریبا یه چیزه... ولی روش و تفسیر این دوگروه از جهان متفاوته...