از هر لحاظ کتاب متوسطی بود.
‌
این کتاب دو نویسنده داره که همون‌طور که بارها در طول کتاب تکرار می‌کنن، «ما دو جوان پردرآمد بودیم که خودروهای تجملی و خانه‌های بزرگ داشتیم اما از زندگی راضی نبودیم و احساس خوشحالی نمی‌کردیم». 
‌
به‌طور کلی این کتاب می‌خواد بگه که برخلاف تصور عموم، شما با کسب درآمد بیشتر یا خرید کالاهای اضافی و لوکس، خوشحال‌تر و خوشبخت‌تر نخواهید شد. تنها راه خوشحالی اینه که روی چیزهای محدود اما باارزشی متمرکز بشید تا زندگی معناداری داشته باشید.
‌
‌مطلبی که نویسنده‌ها می‌خواستن برسونن جالب بود اما از لحاظ ارائه‌ی توصیه‌ها و راهکارها، ضعیف بود. در واقع راهکارها خیلی کاربردی نیستن (دست‌کم نسبت به کتاب‌های دیگه‌ای که توی این سبک خوندم).
‌
در کل می‌شه گفت که شاید ارزش یه‌بار خوندن رو داره.
          

            کتاب جالبی بود!
کتاب درباره یه زندگی مینیمال و ساده برای بدست آوردن شادی حقیقی در زندگی هستش. 
یه دیدگاه جدیده..
توی این دنیایی که ما الان زندگی می‌کنیم که آدم ها برند باز هستند و مدام درحال خرید چیزهایی که حتی لازمش هم ندارند و صرفا برای پز دادن و شوآف کردن
 خوندن این کتاب چیز خوبیه،
شاید یه تذکر باشه که از خودمون بپرسیم
آیا  این واقعا همون چیزیه که ما میخوایم؟
آیا این واقعا روح و خواسته های مارو ارضا میکنه؟
آرامش حقیقی چیه؟
مصرف گرایی نه تنها به ما و جامعه آسیب میزنه
 بلکه زمین عزیزمون هم رنج میکشه 
و از عمر عزیزش کم میشه!