از این کار نباید انتظار نثر درخشان و خط قصه تکان دهنده و فضاسازی خیره‌کننده داشت. نه به‌خاطر اینکه کتاب بدی است، بلکه چون اولین اثر نویسنده‌اش است. نویسنده‌ای که بسیار هم جوان است و باید از این به بعد منتظر آثار دیگرش هم بمانیم. 
با این حال، رمان گلوله فیروزه‌ای، کتاب شسته‌رفته و قابل احترامی است. به چند دلیل. اول اینکه سراغ تاریخ انقلاب اسلامی رفته است و آن هم تاریخ انقلاب در شهرستان! داستان در بیرجند سال 57 می‌گذرد. از فروردین تا شهریور. دوم اینکه نویسنده به ماجرای تاریخ انقلاب اسلامی، مسئله‌محور نگاه کرده و از فضای کلی‌گویی و شعارزدگی دور شده است. سوم اینکه شخصیت‌ها را از میان  قش خاکستری برگزیده و نخواسته از بالا با مخاطبش روبرو شود.
بماند که یک غافلگیری خوب هم در انتظارمان است و ارزش فنی کتاب را بالا می‌برد.
در روزگاری که اغلب نویسندگان ایرانی داستان آپارتمانی و کافه‌ای یا رمان‌های تاریخی از جنس کلیات ابوالبقا به خورد مخاطب می‌دهند، نویسنده‌ای که فضا و زمانی متفاوت و سخت را انتخاب می‌کند و در عمل هم با فضاسازی خوب و لحن و زاویه دید مناسب، علمش را در عمل هم ثابت می‌کند، گزینه خوبی است برای مطالعه و خیال آدم را راحت می‌کند که وقتش را تلف نمی‌کند.
باید به فهیمه شهابیان‌‍مقدم احترام گذاشت و بابت اثری که خلق کرده، تبریک گفت.
آنهایی که می‌خواهند با نسل جدید نویسندگان انقلابی‌نویس آشنا شوند، خواندن گلوله فیروزه‌ای مغتنم است.
        

          با توجه به اینکه اولین کتاب نویسنده اس ولی کتاب قوی و خوبی بود، البته قلم نویسنده هنوز جای کار داره .
داستان پیچ و خم جذابی داشت و شخصیت پردازی ها نسبتا خوب انجام شده بود.
کتاب عاشقانه ای بود در زمان پهلوی  که از دختری شاه پسند و پسری انقلابی روایت میکنه، نویسنده در حول این عاشقانه خیلی زیبا به واقعه زلزله طبس و اتفاقات اون پرداخته بود و ماجراهای دوست داشتنی داشت.

        

          گلوله فیروزه ای داستانی است  پر از کشش و جاذبه برای دوستداران سالهای انقلاب، داستانی از چالش عشق و نفرت، وقتی حقیقت از دل شک و تردید آشکار میشود، نویسنده ماهرانه مخاطبش را درگیر ماجراهای سال ۵۷ میکند طوری که به خودت که می آیی میبینی کتاب به پایان رسیده است و تو پا به پای قهرمانان کتاب خشمگین شده ای، جنگیده ای و اشک ریخته ای. گلوله فیروزه ای حس خوب ایستادن مقابل ظلم  را  به مخاطبش منتقل میکند.