این کتاب را، ادوین ابوت (Edwin Abbott)، دانشمند انگلیسی، در اواخر قرن نوزده میلادی نوشته است.

مترجم ادعا کرده است که برخی مطالب کتاب حاوی نکات طعنه‌آمیزی درباره اوضاع اجتماعی آن زمان انگلستان، مثلاً محدودیت تحصیل بانوان، است.

صرف‌نظر از هدف اصلی ابوت از نگارش این کتاب، «بُعد» موضوع اصلی داستان است. راوی کتاب یک مربع (چهارگوش) است که در دنیایی دو-بُعدی به نام «پختستان» (Flatland) زندگی می‌کند. در ابتدای کتاب، راوی ویژگی‌ها، محدودیت‌ها و قوانین این دنیا را مفصلاً شرح می‌دهد.

بر اثر یک رخداد غیرعادی، راوی موفق به خروج از دنیای دو-بُعدی می‌شود و پس از ورود به مکانی سه-بُعدی به ادراکات تازه‌ای دست می‌یابد.

شاید نویسنده در پی آن بوده است که با تلنگری به انسان یادآوری کند که بشر در محدودیت ابعاد اسیر است و ندیدن دلیل بر نبودن نیست.

ترجمه آقای منوچهر انور، به مقتضای زمان نگارش کتاب، یادآور متون کهن فارسی و در عین حال روان و جذاب است.