من رابطه پدر و دختری را دوست داشتم
        

          دختری که در یک خانواده تحصیل کرده چینی بدنیا آمده.
 پدر جراح و مادر پزشک سنتی و طب گیاهی...
پدر قبل از انقلاب کمونیستی تحت تعلیم اساتید آمریکایی بوده و به امریکا و فرهنگ غربی علاقمند است. بعد از انقلاب فرهنگی مائو در چین این خانواده، در حد افراد مستمند جامعه، تحت فشارهای اقتصادی قرار میگیرن و بعنوان طرفداران بورژوا دستگیر و تهدید میشن...

 این خانواده در تمام سختیها رویای زندگی در آمریکا رو دارن و امریکا رو به دخترشون، مهد آزادی معرفی می‌کنن... که خیلی اغراق آمیز و غرب زده گونه مطرح میشه.
برای من  همون میزانی که  کمونیستهای خشن و رفتارهای تبعیض آمیزشون در کتاب اذیت کننده بود، مدینه فاضله دونستن آمریکا و مواردی مثل بی بی سی گوش کردن و زبان انگلیسی یاد گرفتن و قهوه خوردن رو نماد روشنفکری و تحصیل کرده بودن، نشون دادن، هم اذیت کننده بود.
        

          #یادداشت_کتاب 

#انقلاب_خاله‌بازی_نیست

کتاب "انقلاب خاله بازی نیست" یک رمان نوجوان درباره‌ی انقلاب کمونیستی چین است. داستان درباره دختر کوچکی است (کلاس سوم) و ماجرای کتاب حدود ۳ سال طول می‌کشد. دختر مذکور (که اسم چینی اش سخت بود و یادم نمانده😅) با پدر جراح و مادر پزشک سنتی اش زندگی می‌کند. در طول داستان، انقلاب فرهنگی مائو (مائو نام رهبر انقلاب کمونیستی چین است) اتفاق افتاده و تاثیرات آن را روی زندگی مردم می‌بینیم. تاثیراتی که زندگی مردم عادی و قشر متوسط را به فقر مطلق می‌رساند. درواقع افراد وابسته به حزب، با زدن برچسب بورژوا، هرکس را که بخواهند نابود می‌کنند و حکومت هم تلاش می‌کند همه مردم را شبیه هم و شبیه مائو کند (حتی ظاهر و لباس افراد را) اما نتیجه این می‌شود که امکانات را از قشر متوسط و ثروتمند می‌گیرند و به افراد قدرتمند می‌دهند طوری که مردم عادی با کوپن‌هایشان گرسنه می‌مانند ولی وابستگان به حزب و رده‌های بالای آن، سهم خوراک دیگران را می‌خورند.

داستان روند جذابی دارد و به جز خشونتهای فیزیکی که روی افراد مختلف انجام می‌شود، نکته خاصی ندارد و می‌تواند برای نوجوانانی که به خواندن تاریخ از طریق داستان علاقه دارند جذاب باشد.

نکته مثبت داستان ناامید نشدن شخصیت اصلی و پایان خوش ماجرا است با وجود اینکه مخاطب تا اواخر داستان هیچ امیدی به بهبود ندارد. این مساله و تلاش‌های مستمر شخصیت اصلی، الگوی خوبی به نوجوان مخاطب می‌دهد.

تنها نکته منفی کتاب، بهشت دانستن امریکا (مثل کتابهای مشابه در زمینه کمونیسم) است چرا که در دهه ۷۰ میلادی، همه ساکنین کشورهای کمونیستی، امریکا را بخاطر نظام حکومتی و اقتصادی متفاوتش مهد آزادی و عدالت و رفاه می‌دانستند درصورتی که مردم خود امریکا نظر متفاوتی داشتند. اما بیان مستمر این نکته در داستان، درصورت نداشتن اطلاعات تاریخی مربوط به امریکا و کشورهای دیگر در آن زمان، باعث می‌شود مخاطب امروز هم امریکا را بهشت دنیا و مهد عدالت و ازادی بداند و در ناخودآگاهش حک شود. شاید با صحبت در این زمینه هنگام مطالعه کتاب، بشود تاثیر آن را در نوجوانان کم کرد.

اما نکته جالب برای خود من در مشابهت وضعیت چین (هنگام برقراری حکومت کمونیستی) با شوروی و کره شمالی است. وضعیتی که در کتابهای "کمونیسم رفت و ما ماندیم" و "نیم دانگ پیونگ یانگ" مشاهده می‌شود. اینکه همه‌ی این کشورها بعد از انقلاب کمونیستی، با وجود تمام شعارهای اقتصادی برابری و از بین بردن طبقات، دچار فقر شدید شده‌اند و طبقات از بین نرفته‌اند بلکه به مدل دیگری تبدیل شده‌اند.
در مجموع مطالعه این کتاب را به همه‌ی علاقه‌مندان به تاریخ توصیه می‌کنم.

        

          4.5
ترجمه فارسی: انقلاب خاله بازی نیست. 
نشر پیدایش و ترجمه خوب و روان توسط خانم فریده خرمی.