یک ملاقات ادبی با تاریخ کربلا...
وقایع تاریخی، روزشمار اتفاقات تا اربعین به زبان ادبیات...

        

          درباره قیام عاشورا سخنان بسیاری گفته و نوشته شده است. شاید به جرأت بتوان گفت که کم‌تر رخدادی در تاریخ اسلام این همه مورد بحث قرار گرفته است و اهل اندیشه، نظر و قلم درباره آن، قلم‌فرسایی کرده اند؛ اما باز از هر که می‌شنویم و هر چه می‌خوانیم حدیث نامکرر است. 
بدون شک شناخت و بررسی تاریخ زندگانی، کنش‌ها و واکنش‌های شخصیت‌هایی روحانی که از مرتبه احکام و مقتضیات جبری و غریزی نفس خود فراتر رفته، به توانایی ها و استعدادهای مکنون در ضمیر خود پی برده‌اند، نسبت به دیگر انسان‌ها، که همچنان در بند غرایزند و به مرتبه حیات مادی و موجود طبیعی نزدیک‌ترند، دشوارتر و بسیار پیچیده‌تر است.
امام حسین علیه‌السلام دور از هر باور فرقه‌ای یا وابستگی و تعصب قومی، یکی از نخبگان همه فصول حیات بشری است. نخبه‌ای از نخبگان دینی و روحانی که یکی از صحنه های شگفت تاریخ انسانی را آفرید. واقعه‌ای که عقل را از درک اسرارش عاجز کرده و به زانو نشانده است.

حجت‌الاسلام محمدرضا جوان آراسته، در کتاب "کربلا به روایتی دیگر" تلاش کرده از یک زاویه متفاوت به واقعه کربلا نگاه کند. او سعی کرده بدون هیچ‌گونه اطنابی، به معرفی افرادی بپردازد که به‌نوعی در واقعه عاشورا تأثیرگذار بودند. 

این کتاب مجموعه یادداشت‌هایی است که نویسنده در محرم سال‌های مختلف آن‌ها را به نگارش درآورده است. محمدرضا جوان آراسته که همواره دغدغه فرم در نوشته‌ها و سخنانش در کلاس‌های داستان‌نویسی کاملا آشکار است، تلاش می‌کند در این اثر تاریخی مذهبی این مسئله را رعایت کند. 

در بخش اول متذکر می‌شود که دوست داشتن امام به لقلقه زبان، دلیلی بر حب واقعی نیست؛ چرا که تاریخ، به‌ویژه حادثه عاشورای ۶۱ هجری ثابت کرده که برخی‌ها با یک چرخش ساده از سعادت به شقاوت می‌رسند. او در کنار چنین افرادی، گریزی به عاقبت‌به‌خیری حر‌‌ بن یزید ریاحی می‌زند و او را به‌عنوان نماد، نشان مخاطب می‌دهد. نماد تصمیم. یک تصمیم که می تواند تو را عاقبت به‌خیر کند، یا فرجامی سیاه را برای تو رقم بزند. در واقع فرق بین داشتن و نداشتن یک خواستن است. خواستن راه روشنایی یا صراط تاریکی. 

در بخش دوم کتاب شاهد هفت گفت‌وگو هستیم. گفتگو هایی جذاب که در دل خود گوهرهایی را نهفته دارند. گفتگویی‌هایی که باطن شخصیت‌ها را برای خواننده رو می‌کنند.

 بخش سوم که از دو بخش دیگر طولانی‌تر است، مقتل خوانی است. اما تفاوت این مقتل‌خوانی با دیگر مقاتل، در زمان مقتل‌خوانی است. نویسنده از شب یازدهم تا سی‌و‌پنجم به مقتل‌خوانی پرداخته است. در این فاصله از شب یازدهم تا اربعین، بازماندگان واقعه کربلا مصائب فراوانی را پشت سر گذاشتند. نویسنده برای نشان دادن اهمیت این بخش از تاریخ واقعه کربلا و خانواده امام، روایت‌هایی را ذکر می‌کند که کمتر آنها را شنیده‌ایم.

"کربلا به روایتی دیگر" در ۱۱۶ صفحه در سال ۱۴۰۰ توسط انتشارات سوره مهر به زیور طبع آراسته شده است.
        

          🔹 کتاب کربلا به روایتی دیگر

اگر می‌خواهید نوجوان ها، فهمی اجمالی  اما درست از وقایع و شخصيت هاي خوب و بد کربلا پیدا کنند این کتابِ خوبی است. از آقای جوان آراسته و به همت نشر سوره مهر. کتاب سه بخش دارد. بخش اول معرفی چند چهره ی خوب و بد کربلا. بخش دوم چند گفتگوی مهم و ماندگار در کربلا. مثل گفتگوی آقا اباعبدالله علیه السلام با عمرسعد. و بخش آخر داستانی از سیر اسارت و منازل طی شده توسط خانواده‌ ی امام. 
چندبار گفته ام که این کتاب ها و شخصيت ها، انگار داستان زندگی خود ماست. ما هم می‌توانیم از بدها و خوب ها باشیم. مثل بدها و خوب های کربلا. خدا کند خوب بشویم.

#معرفی_کتاب 
#کتاب_کربلا_به_روایتی_دیگر
#عاشورا   #کربلا
#آخرین_کتابی_که_خواندم


        

          (هو الحق)
دوستش داشتم
        

          کتاب «کربلا به روایت دیگر» روایت اشخاصی است که در واقعه عاشورا و در سرزمین کربلا حضور داشتند. هرچند تصور ما از کربلا جنگ و مبارزه است اما حقیقت این است کربلا پر از گفتگوست؛ گفتگوهایی بین یاران امام با یکدیگر، گفتگو بین افرادی از لشکر دشمن و لشکر حق. از دل این گفتگوهاست که انسان، آدم‌ها را بهتر می‌شناسد، اندیشه‌ها را دقیق‌تر کشف کرده و به انگیزه‌های آنان برای ماندن در لشکر حق یا باطل پی می‌برد. این کتاب در سه بخش تنظیم‌شده است که در قسمت اول نویسنده به معرفی و مروری کوتاه از ایل‌وتبار، خلقیات و نقش حاضران در کربلا می‌پردازد. نویسنده سعی دارد خواننده با توجه به روحیات و خلقیات خودش، نقشش را در این واقعه پیدا کند. بخش دوم روایتگر گفت‎وگوهایی است که در کربلا انجام‌شده و کسانی که از این جنگ برگشته‌اند. بخش آخر روایت عکس‌العمل شخصیت‌های ذکرشده بعدازاین واقعه است؛ آن‌ها که سکوت کردند، کسانی که عذری آوردند، اشخاصی که خوشحال بودند و آن‌هایی که حتی با دیدن پیکرها بر جنایت خود ادامه دادند.