یادداشت فاطمه سادات مظلومی

        کتاب در سه بخش تدوین شده و آنچه نویسنده در کلاس‌های نویسندگی خلاقش به هنرجوها می‌آموزد در همه‌ی بخش‌ها نمود دارد.
کتاب نه در دسته‌ی روایت می‌گنجد و نه داستان از این جهت به نظرم کتابی است حاصل طبع آزمایی ذوقی نویسنده!
بخش اول کتاب، من را یاد بخش "توجیهات کربلا" در کتاب "توجیه المسائل کربلا" انداخت. اگرچه ربط مستقیمی ندارند اما هر دو به معرفی شخصیت‌های حاضر در میدان می‌پردازد، توجیهات، به دلایلی که آن‌ها را از همراهی امام بازداشت و "کربلا به روایت دیگر" به گذشته و نسب و موقعیت‌های آدم‌ها و تاثیر آن بر تصمیماتشان!

بخش دوم اما شامل چند روضه‌ی گفت و گو محور است. قصه‌هایی که بارها شنیدیم اما اینبار در میان گفت و شنود حاضران در کربلا روایت می‌شود. روضه‌های کوتاهِ لطیف و بغض‌آلود.

بخش سوم اما به گمانم نوآورانه‌تر از هر دو بخش دیگر بود. روایت تاریخ از یازدهم محرم تا مجلس یزید... روایت منزل به منزل کاروانی که قصه‌شان به اندازه‌ی ماجرای ظهر عاشورا، شنیدنی است. به نظرم این بخش اگر تبدیل به پادکست شود، دل‌های زیادی را با خودش همراه می‌کند...