یادداشت‌های مخلوق او ~°• (11)

رشد
رشد؛
واژه
          رشد؛
واژه ای که امروزه در قرن۲۱ کمتر به آن کسی فکر می کند...
امروزه انسان خیال می کند به اوج رسیده اوج لذت،قدرت،زیبایی، ثروت و...اما به اوج رسیدن کافی است ؟...
اگر کافی است چرا پس از اندکی مجال انسان حس پوچی می کند؟
مسیر ما انسان ها سر بالایی است اگر به اوج رسیدی واز نقص رها شدی یا باید ادامه دهی ورشد کنی.. واگرنه..
زیان می بینی ...
چرا تکامل و عرفان نمی‌توانند نیاز عالی انسان را تأمین کنند؟
تفاوت تکامل و رشد در چیست؟...
ما برای خودمان سد ساختیم  وفکر می کنیم عرفان می تواند انسان را از پوچی رهایی یابد
《... اگر بُعد معنوى اين قرن به اندازه‌ى بُعد صنعت، قدرت مادى، پيشرفت كند، كار انسان به سامان مى‌رسد و اين است كه نهضت اخلاقى راه مى‌اندازيم، در حالى كه اين انسانِ به تكامل رسيده‌ى در اين دو بُعد، بيشتر و عميق‌تر، بن‌بست و پوچى و عبث را احساس مى‌كند.》
_برشی از کتاب 
اما...
جلد کتاب ماجرای دیگری دارد!
(اگر ترک نمی خورد سبز نمیشد) 
انسان همواره باید رشد کند به اوج رسیدن کافی نیست به اوج عرفان رسیدن کافی نیست 
ما باید این خیال را برای خود بشکنیم ورشد کنیم وان زمان است که سبز می شویم ...
از دل این اوج ها می توان به رشد رسید ویا می توان متوقف شد زیان دید..
این کتاب تمام این سوالات را پاسخ می دهد وتو را از گرداب سکون نجات می دهد...
پ.ن
امیدوارم خوب شده باشه چند وقت پیش این کتاب را خوانده بود وفرصت نکردم یادداشت بنویسم وخیلی از مباحث کتاب یادم نبودفکر کنم دوباره باید بخوانم...🥲😁

        

1