یادداشت‌های معصومه مینائی (9)

          هوالحی

در زندگی ام چندباری چند مقتل خوانده بودم اما روایت ها پس و پیش از حادثه بود. ترتیب و موالات حادثه سرجای خودشان نبود.
بعد کتاب آه را خریدم،
چندسالی بود اما قسمت بود امسال بخوانمش. 
همه چیز سرجای خودش 
دقیق و درست و حسابی شده
حالا اگر بخواهم به پسرهایم کتابی را پیشنهاد کنم برای روایت دقیق از عاشورای سال ۶۱ هجری، از حوادث بعد مرگ معاویه تا بازگشت علی بن الحسین (ع) به مدینه حتما کتاب آه را معرفی می کنم.
کتاب صوتی و چاپی و الکترونیکی و ...همه چیز در اختیارم بود برای آنکه محرم ۱۴۰۲ شمسی بار دیگر در خلوت خودم روضه بخوانم و بگریم و برای سوالات بی پایانشان جوابی داشته باشم.
ممنونم از آقای یاسین حجازی

        

          عجب صبری خدا دارد....
        

          کتاب برشی از داستان زندگی شهید محسن وزوایی است .
چهارسال پایانی زندگی شهید را روایت می کند و با توجه به اینکه در ابتدا  نتوانست جذبم بکند به دلیل همخوانی گروهی توانستم به پایان برسونم.
البته بخش های مربوط به جنگ خیلی روان و بهتر از بخش های مربوط به انقلاب نوشته شده بود. 
اصولا بین تاریخ گشتن و پیدا کردن داستان زندگی شهیدی که دوستان زیادی از او هم شهید شده اند و پدر و مادر هم در قید حیات نیستند بسیار سخت هست و این برای یک نویسنده خانم که باید از خیلی آدم های این کشور مصاحبه بگیرد تا بتواند این خلا را پرکند مرحبا دارد.
برای خوندن این کتاب چند مستند داستانی هم دیدم، برخی قسمت های داستان روایت های دیگری هم دارد اما برای من همین چند روایت بودن خیلی جذاب بود.
اما نویسنده غرق در شخصیت شهید محسن شده است خیلی از جزئیات رو آورده خیلی ریز اما در مورد خیلی موارد بدون اینکه داستان کامل بشود اصل مطلب را کنار گذاشته شده است.
چند مطلب به صورت واضح برایم جای شگفتی داشت 
اما بارزترین این مطالب رو می تونم به عملیاتی که شهید در اون به شهادت رسیده اشاره کنم.
چرا هیچ صحبتی از نتیجه عملیات نشد، مگر نه اینکه ایشون یکی از ارکان اصلی عملیات بودند و هدف واضح و دقیق مشخص شده بوده، طرح داستانی اینکه دوستان شهید با چه نتیجه ای از این عملیات فارغ شدند نباید برای نویسنده سخت می بود.

انتهای کتاب هم کد QR داشت که هیچ کار نمی کرد 
سایت سوره مهر عملا یک مهره اصلی خودش رو برای جذب مخاطب از دست داد‌...
        

          هوالحی

کتاب های مصور کلا کتاب های جالبی هستند. نشر اطراف با دست گذاشتن روی ظرفیت بالای این نوع کتاب ها به نظرم جای خالی اونها رو  در بازار کتاب پر کرده است.
کتاب  سرزمین مقدس نوشته و تصویرگری گی دولیل
یک کتاب مصور با زبان طنز (شوخ طبعی جالب دولیل) و بی طرف است اما می بینیم دولیل در روایت های روزانه اش بیشتر از مشهورات رسانه های اسرائیلی استفاده کرده است.خود نشر اطراف بسیاری از اسامی مکان ها رو از اسم عبری به اسم عربی آن برگردانده است.
این کتاب از معروف ترین سفرنامه های مصور هست .
داستان کتاب هم یک داستان عادی از یک زندگی غیرعادی در فلسطین است.سختی های زندگی یک فلسطینی در این کتاب خیلی خوب به تصویر کشیده شده است.

پیشنهاد می کنم در ابتدا پیوست ۱ و ۲ رو مطالعه کنید
وبعد از اون هرجای کتاب رو متوجه نشدید با یک جست و جو می توانید مطالب رو بهتر درک کنید. مطالبی هم هستند که توی جست وجو نمی تونید راجع بهش چیزی پیدا کنید.

به هر حال کتاب سرزمین مقدس مثل  خود سرزمین مقدس (فلسطین) حال غریبی داره.

        

          هوالحی
خاطرات طنز امین تویسرکانی، قاضی جوان دادگستری را می‌توانید در کتاب از پشت میز عدلیه بخوانید. او قبلاً در جشنواره‌های طنز مکتوب برگزیده شده است. خاطرات این قاضی، شاید اگر برای شما رخ می داد یک سری خاطرات عادی به حساب می آمد اما ایشون لایه هایی طنز به خاطرات اضافه کرده اند که ناگاه در هنگام خواندن لبخندی به لبتان خواهد آمد. گفتن این نکته لازم است که طنز در ادبیات با طنز در جامعه متفاوت است. انتظار خندیدن از ته دل نداشته باشید و به لبخندی کوتاه و حتی عدم لبخند اکتفا کنید.
خاطرات دست نخورده وحتی تعدادی از آنها  اتفاقاتی است که تصورش برای شما سخت است. و خیلی جالب فرهنگ سطوح مختلف جامعه رو نشان می دهد.

با خواندن این کتاب علاقه مند شدم خاطرات شغل های دیگر را بخونم اما اگر شما هم خواستید خاطرات طنز شغل خودتان را بنویسید لطفا کتاب زیر ۲۰۰ صفحه باشد.
ممنون
 
        

          کتاب سربلند کتابی  زندگانی نامه طور نیست بیشتر  داستان زندگی شهید به روایت اطرافیان شهید است . کتاب به بخش های مختلفی تقسیم شده است که در کل یک انسجام خوبی رو دارا هست.  برخی از روایت ها با هم تداخل دارند و خوب مطابق با سلیقه من نبود.
 هر فصل از زندگی شهید به روایت خانواده ، دوستان و همکاران و همرزمان کنار هم قرار داده شده است.

کتاب را دوست داشتم، روایت ها برایم جذاب بود. البته بود روایت هایی که دوستشان نداشتم و به نظرم لزومی به پرداختن به آنها نبود. منش شهید خصوصا  کتابخوان  بودن و فعال بودن  برایم حسرت برانگیز هم بود.
در قسمت سوریه و در قسمت تبادل دوست داشتم بیشتر مطلب نوشته می شد.
        

          هوالحی
کتاب بیشتر درباره زندگی مادر شهید محمدحسین حدادیان هست. خیلی تندنویسی شده، خیلی از مطالب کتاب پراکنده هست، انگار از یک سال بدون هیچ پیش زمینه ای پرتاب می شوید ده سال بعد و یهو با خودتون فکر می کنید این پرش زمانی چقدر داستان رو خراب کرده، برای خیلی از معلول های موجود در کتاب دنبال علت می گردید و پیدایش نمی کنید. انگار مجبور به نوشتن بودن و خیلی تند و بی انگیزه نوشته شده.
سوژه بسیار خوبی به هدر رفته است.
از آقای محمدعلی جعفری قبل این کتاب ۴ جلد کتاب دیگه خونده بودم و با توجه به اون کتاب ها دنبال قصه ای جذاب می گشتم اما بعد خواندن کتاب احساس خوبی نداشتم .
کاش بهتر به این شهید مظلوم پرداخته شده بود.
        

          
نقش آفرینی فقیه در زمان حیات اوست و نقش آفرینی عارف پس از مرگش....

 کتاب شرح زندگی سیدعلی قاضی طباطبایی است ،هر فصل از زبان راوی که در بالای  فصل نوشته شده است نقل می شود. اول هر فصل هم با آیاتی از قرآن کریم که نزدیکی خاصی به روایت آن فصل دارد شروع می شود. 

روز اول ماه مبارک رمضان ۱۴۰۲ شمسی به ضیافتی دعوت شدم
یکی از دوستان چند روز قبل لینک کانال هم خوانی کهکشان نیستی رو فرستاده بود.
چند سالی بود که کتاب رو خریده بودم اما شروع کتاب برایم سخت بود، فصل اول نتوانسته بود جذبم بکند. اما در کانال وقتی با دوستان همخوانی می کردیم در جاهایی که فهمیدن محتوا برایمان سخت بود سایر دوستان کمک می کردند.
عید بود و کتاب همه جا همراهم بود در سفر و توی جاده
کنار پدر و مادرم، کنار پدر و مادرش وقتی برایشان می خواندم
کنار امواج دریا ، زیر صدای کودکانم زمزمه می کردم
کنار تخت عزیز بیمارم وقتی برای او می خواندم
در شب های ماه مبارک رمضان وقتی همه خواب بودند
در شب های قدر وقتی جا مانده بودم 

در کل کتاب خوبی بود با توجه به روحیاتی که بعد از خواندنش پیدا کردم امتیاز کامل دادم.

از آن کتاب هایی است که باید آرام آرام خواند و برای خواندش عجله نکرد. پیشنهاد می کنم بعد از خواندن هر فصل در هر زمینه ای سوالی پیش آمد کرد  نقشه های شهر نجف، کربلا ، حرمین شریف و وادی السلام  و مسجد سهله و .... را هم جستجو کنید و ببینید. 
به نظرم بودنشان در کتاب خالی از لطف نبود.
خصوصا با توجه به فصل  پایانی  و منابع که خیلی جامع و کامل بود.