فهیمه چند روزی کتاب را برایم آورد و پیشم گذاشت 
اول کار بهش گفتم من الان هزار تا کتاب دارم که نصفه خوانده م و این هم که اینقدر حجیم است نمی خوانمش حالا حالا ها
فهیمه که رفت بازش کردم و غرق شدم تویش
می‌خواستم فقط تورقی بکنم اما نفهمیدم زمان چطور گذشت.
اینکه یک اثر، هم محتوا داشته باشد، هم دقیق باشد، هم طراحی زیبا داشته باشد، هم کیفیت چاپ و صحافی واقعن چیز عجیبی است این روزها.
روزهایی که آثار فاخر را مجبوریم، دندمان نرم، با کیفیت کم تحمل کنیم و محتوای آثار با کیفیت چنگی به دل نمی زنند، این کتاب غنیمت است.
        

          برخلاف ظاهر سختش خیلی روان بود. شماره ی صفحات صد صفحه صد صفحه از دستم در می رفت آن قدر که محو قاف می شدم.
در آغاز کتاب ردپای پیامبر در شکافتن دریا و هشدار یعقوب و خاتم سلیمان، جدید بود.
وقایع پس از رحلت پیامبر، روایتی سینمایی داشت. سه صحنه ای که موازی روایت می شد. نگار نگاتیو های سه واقعه را با هم ترکیب کرده بودند....تشییع پیامبر توسط حضرت علی (ع) و چهار نفر دیگر، ادعای نبوت مسیلمه و سقیفه!
از ماجرای سقیفه سریع گذشت ولی به نظرم به مقصودش رسیده بود.
غدیرش غدیر نبود. حتی یک بار هم برگشتم و دوباره حجه الودعاع را خواندم ولی غدیر نبود.

از ابابیل تا کلیسای بصرا، تمام مدت صحنه ها ی فیلم "محمد رسول الله" آقای مجیدی در ذهنم تداعی می شد با موسیقی متن عالی فیلم...و خوب البته از بعثت تا فتح مکه هم کم و بیش "محمد رسول الله" مصطفی عقاد با موسیقی متن اش:)

سی صفحه ی آخر معنی واژه های دشوار یا عربی کتاب است که جز دو یا سه بار لازم نشد به آن مراجعه کنم. واژه های نا آشنا را یا از ریشه می شد معنا کرد یا از مفهوم جمله و یا ندانستن معنی شان لطمه ی به مفهوم کلی نمی زد.

بسیار بسیار مشتاقم برای خواندن باز خوانی های دیگر آقای حجازی به خصوص "روزگار قتل عثمان ابن عفوان تا پایان حرب جمل" که هنوز منتشر نشده.

جمله ی پایانی کتاب:
 رسول گفت: 
.اسلام پدید آمد و غریب بود. و بعد از این، به عاقبت، هم غریب شود

پی نوشت:
1. واکنش یکی از دوستان به قاف خوانی من:
پرونده ی بابک زنجانی که تموم شه میرن سرغ هرکی قاف داشته باشه...خود دانی
گران است ولی می ارزد:)
2. شیرازه ی کتاب عالی است. می توان بدون نگرانی هزار و صد صفحه کتاب را خواند.
        

          هیچ متنی و هیچ کلماتی نمی‌توانستند به این خوبی بزرگ مرد تاریخ را در ذهن من شکل بدهند. همه‌ی ما از کودکی وصف نبی اسلام( ص) را شنیده‌ایم اما این اولین بار بود که خودم را این همه نزدیک می‌دیدم به پدر دینم. اولین بار بود که از سدّ بلند کلمات رد شدم و از زمان و مکان جدا شدم و به اندازه چند صفحه پیامبر(ص) را از نزدیک درک کردم. مدت ها بود که کتابی نتوانسته بود این همه حالم را تغییر بدهد. گاهی لبخند به لبم میآورد و گاهی اشکم را درمی‌آورد. متن مخلوطی از سه متن کهن با عمری بیش از شش صد سال است اما به جرات میتوان گفت که اگر بیشتر نه، حداقل هم اندازه بهترین متن های روزگار ما قابل فهم است برایمان. روان، شیرین، غنی و نزدیک به زبان امروز ما. هر سه متن از متون دوره‌ی دوم نثر پارسی هستند که نه به سادگی دوره‌ی اول است، نه در دام مترادف های متکثر و عذاب آور دوره‌ی سوم نثر پارسی می‌افتد. به قول مولف عزیز ( آ.حجازی) نثری که شما را با خود می‌برد. اینکه کتاب را در دو هفته خواندم گویای همه‌ی عظمت و کشش این متن است. 


رسول گفت:
اسلام پدید آمد و غریب بود. و بعد از این، به عاقبت، هم غریب شود.
        

          بازخوانی سه متن کهن فارسی در مورد زندگی پیامبر. بسیار بسیار عالی! این یک ماه و نیم که این کتاب رو میخوندم، انگار با پیامبر زندگی کردم. متن کمی سنگین، اما شیرین و لذت بخش. پیامبری که توصیف شده کاملا قابل حس و قابل درکه. حتما بخونید!
        

          از خواندن این کتاب لذت بردم
        

          خوبه
        

          ﷽
قاف ؛
نام قله ایست که در جغرافیای زمین یحتمل افسانه ای بیش نباشد ...
آخر شما در میان قله ها ، کوهی را می شناسید که تمام اهالی زمین را میان چین های دامنه اش مهمان سازد و در آغوش پر مهرش آدمیان را بپرورد؟
 قامت کدام قله است که در برابر بلندی آسمان چون الفِ قاف با شکوه ایستاده ؟
کوهی را می شناسید که با قبای سبز زمردی اش بی رنگی آسمان را رنگ می بخشد؟
قله ای که از سنگ های زمردش بی منت و چشم داشت به مردمانش می بخشد و وجودشان را ارزش می بخشد ؟
شما را نمی دانم ؛
اما من چنین قله ای با این مشخصات را نمی شناسم ، 
نقشه ی گوگل هم نمی شناسد !
لکن در میان آدمیان می شناسم 
که شاید قاف غایت عشق است و مبتدای قرآن 🪐
و قافِ ما سر آمد پیغامبران است ...

بنشینید به تماشای قاف و غرق شوید در حلاوت آن 
[شیرینی اش بی وقفه شما را به مطالعه وا می دارد]
        

          کتاب «قـــــاف» حاصل بازخوانی سه کتاب کهن فارسی است؛ به این شرح: 
- «سیرت رسول الله» به سال 612 هجری قمری، 
- «شرف النبی» حدود سال‌های 577 و 585 هجری قمری،
- «تفسیر سورابادی» حدود سال 470 هجری قمری.

این کتاب در 1164 صفحه و در انتشارات شهرستان ادب منتشر شده است.

نثر کتاب، به ترتیب به قرون پنجم، ششم و هفتم باز می‌گردد. کتاب نثری ساده و خوشخوان دارد که بنا به گفتۀ ویراستار، نثر بینابین مُرسَل و نثر فنی و مصنوع قرن ششم است.

زبان روایت شیرین و خواندنی است و کسانی که کتاب پیشین این ویراستار، یعنی «کتاب آه» را دیده و خوانده باشند؛ اتفاق‌نظر دارند که یاسین حجازی با این آثار کاری می‌کند که انسانِ کتابخوان از خواندنش نهایت لذت را می‌بَرَد.

یعنی بعضی بخش‌ها؛ که به قول ویراستار نمایشی نیست و ایماژ یا تصویر ندارد، از اثر حذف نموده و کنار می‌گذارد و بخش‌های خواندنی را با پیراستن اضافات و بعضی اشکالات، همچون لقمه‌های خوشمزه در اختیار خواننده می‌گذارد و او را به میهمانی کتابی ارزشمند و خواندنی می‌بَرَد.

موضوع این کتاب سیرت و زندگی پیامبر خاتم؛ حضرت محمد ابن عبدالله صلی‌الله علیه و آله و سلم است که بسیار شیرین و خواندنی است.

نثرهای این سه کتاب با وجود تفاوت‌های مشهود و مشخص، نزدیکی و پیوندی استوار با هم دارند و تلاش ویراستار محترم در یکپارچه‌سازی ماجراها و قضایای روی داده در زندگی آخرین پیامبر صلوات الله علیه و آله، بسیار خوب به بار نشسته و عالی از کار در آمده است.

طوری که در بسیاری از فرازهای این کتاب، نمی‌توان متوجه این مطلب شد که از یک کتاب به کتابی دیگر وارد شده‌ایم که حداقل با آن یک قرن و حدود 100 سال فاصلۀ زمانی دارد.

توالی زمانی ماجراها و رویدادهای کتاب نیز؛ دقت و تلاش بسیار و بی‌وقفۀ ویراستار را نشان می‌دهد که با زحمت زیاد این فراز‌ها را چون دانه‌های مروارید به رشته کشیده و گردن‌بندی ارزشمند و گران‌بها ساخته که جهانی سرشار از لذت و شوق را هنگام مطالعه به خواننده هدیه می‌کند.

چقدر خوب می‌شد؛ اگر واژه‌های معنا شده در پاورقی هر صفحه می‌آمد و این زحمت رفت و برگشت را از پیش پای ما بر می‌داشت، آن هم کتاب‌های ایشان با این حجم فراوان و رفت و برگشت سخت، به جهت حجم و تعداد زیاد صفحات کتاب!

ضمن ابراز احترام به ویراستار محترم و تلاش‌های ارزشمندشان که ان‌شاءالله در نزد صاحب قرآن‌کریم، مأجور خواهند بود؛ عرض می‌کنم که در یادداشت‌هایم در برگه‌ای، چندین مورد را مشخص کرده‌ام که برای ویراستار خواهم فرستاد تا ایشان ضمن پاسخ دادن، آنها را اصلاح نمایند.

اما در اینجا تنها به این نکته می‌پردازم که چرا در این کتاب ارزشمند، هیچ اشاره‌ای به غدیر خم نشده است؟

اگر در هیچ یک از این کتاب‌ها، ابدا ذکری از این واقعۀ مهم و سرنوشت‌ساز برای جهان اسلام و تمام جهانیان نشده است، باید در مقدمه بدان اشاره‌ای می‌شد.
و اگر آمده است، چرا حتی به اندازۀ یک صفحه در این کتاب از آن ماجرا ذکر نشده است؟
امیدواریم این پرسش‌ها پاسخ‌های دقیق و قانع کننده‌ای داشته باشند. ان‌شاءالله!

به هر روی تمام علاقه‌مندان به رسول خدا صلی‌الله علیه و آله و سلم و اهل‌بیت پاکش صلوات الله علیهم اجمعین و نیز مشتاقان زبان شیرین فارسی را به مطالعۀ این اثر ارزشمند دعوت می‌کنم و از همگان التماس دعای خیر دارم.
        

          تجربه شیرین و لذت‌بخشی بود...
        

          🌸🌿💚🌿🌸
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

کتاب خیلی خوب و مطالب و روایت وقایع خیلی ارزشمند است.
 خواندن کتابی با متن کهن فارسی هم تجربه ی خیلی خوبی بود.

فقط ای کاش ترجمه لغات در پاورقی هر صفحه می آمد نه پایان کتاب.
        

          قرار گذاشته بودم که تعطیلات نوروز ۹۵ #قاف یاسین حجازی را بخوانم؛ بس که گیرا و پرکشش بود متن کتاب در واپسین دقایق سال ۹۴ خواندن‌ش تمام شد. کتابی که اگرچه ویراست همیشه شگفت حجازی جور دیگر دل‌چسب‌ش کرده اما اصلا بهترین است و داستان بهترین فرزندان انسان.... بهار آفرینش.
        

          کتابی که باید جرعه جرعه نوشید و هر جرعه را مدتی طولانی مزه کرد تا جان را تازه کند.
نفس کشیدن در کنار پیامبر و قدم برداشتن با او در دل تاریخ و با روایت های کوتاه این کتاب برای من شیرین و دلچسب بود و هست.
فقط کاش معانی لغات را در پایین هر صفحه می اوردند و نه در انتهای کتابی با این قطر!

«قاف» را از طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/book/89782
        

          تا الان که نزدیک صفحه ی ۳۰۰ کتاب هستم ، بسیار لذت بخش ، لطیف و جذابه..
و چیزهایی رو در خودش داره که شاید هرجایی نشه پیداش کرد...
        

          باید اهلش باشی تا چنین گوهری را بخواهی و بستایی.  خاصه که راجع به حضرت رسول خوب خدا باشد 
        

          کتابی به نهایت خوب و دلنشین❤
«پیامبری به غایت رحمة للعالمینی از سوی خداوند و در کمال مکارم اخلاق و لطافت باران از سرزمینی سوزان » در وصف این پیامبر چی می تونیم بگیم
ما واقعا امت این پیامبریم؟
قران و قاف و هرچه در وصفش سخن گفته رو باید بارها خوند ...
برای رسیدن به قله اخلاق و انسانیت باید از مصفای خداوند مدد گرفت.
        

          ۱۷.قاف
مدت ها بود که میخواستم این کتابو بخونم و و کسی نداشت تا قرض بگیرم بنابراین بر اثر  موفقیتی به خودم هدیه دادمش😎
۱۱۶۳صفحه هست ولی خیلی خوب و روان پیش میره . نثر کتاب به صورت کهن هست اما خسته کننده نیست و معنی واژه ها رو از جمله میتونید به راحتی بفهمید و یا آخر کتاب همه ی معنیارو زده. 
این کتاب بازخوانی  زندگی پیامبر اسلام پیش از تولد تا شهادت هست. 
اسامی اشخاص رو دقیق بیان کرده
داستانی هست و همون طور که گفتم به تحلیل موضوع نمیپردازه .و خب بسیاری از موضوعات رو هم تیتروار ازشون رد میشه . 
وقایع بعد از رحلت پیامبر،روایتی سینمایی داشت.نگارنده نگاتیو های سه واقع راباهم ترکیب کرده بود .تشییع پیامبر توسط امیرالمونین و ۴نفر دیگه ،ادعای نبوت مسیلمه و سقیفه.

و پیامبر ما ،در معراج در پاسخ به خداوند که فرمود : رسول من،حبیب من،بگو هر چه میخواهی؟
شفاعت برای امتش را خواست...
آسانی برای امتش را خواست...
بهترین ها برای امتش را خواست ...
کرامت برای امتش را خواست...
پیامبر ما مهربان ترین بود...
جمله پایانی کتاب:
 رسول گفت:اسلام پدید آمد و غریب بود و بعد از این ،به عاقبت هم غریب شود.
        

          این کتاب ۱,۱۶۴ صفحه است؛ ولی انگار نه انگار!
جذبه‌ی شخصیت عظیم پیامبر اعظم (ص) آنچنان در این کتاب جلوه‌گر شده که بعید می‌دانم کسی کتاب را به دست بگیرد و کمتر از چند ده صفحه بخواند.

البته منصفانه‌تر این است که یادآور شویم متون از سه کتاب در قرن‌های میانه انتخاب شده و شاید برای همه گیرا نباشد. اما اگر اندکی با متون کهن فارسی آشنا باشید و مثل من از خواندن آن‌ها لذت ببرید، این کتاب برای شما چندچندان دلچسب خواهد بود. ذوق آقای یاسین حجازی در انتخاب متن‌ها و اضافه کردن معنی برخی کلمات نیز به جذابیت اثر کمک کرده است.
        

          کتاب را در یک حلقه یکساله کتابخوانی دست گرفتم و 
۳۶۵ روز با محمد زندگی کردم
۳۶۵ روز با پیامبر حشر و نشر داشتم
۳۶۵ روز با نبی به غزوه رفتم،زخم خوردم،درد کشیدم
۳۶۵ روز با دوستانش مروت کردم با دشمنانش مدارا
به امید اینکه به اندازه لحظاتی از خلق و خوی سید بعد از خوانش یکساله کتاب قاف بر ما اثری داشته باشد..
        

          کار یاسین حجازی، همون طور که خودش گفت، تدوین بود. فقط و فقط تدوین و نه بیشتر.
پس اگر به جایی از کار یاسین حجازی ایراد فنی بگیرم فقط می‌تونم برم سراغ مشکلایی مثل پرش صحنه و رعایت نکردن غیر موجه سیر زمانی و از این قبیل ایراد ها که چند تایی ازش به چشمم خورد. قابل اغماض بود؛ ولی بود.
و اگر بخوام از کار یاسین حجازی تعریف کنم باید برم سراغ انتخاب‌هاش متن‌ها و صحنه‌ها، سراغ تلاشی که کرده تا از ۳ متن جدا یک متن یک‌دست جلوی چشممون بذاره و امثالهم. چقدر این مرد در کار ارزشمند خودش زبردسته... (هر چند واقعا کتاب آهش رو بیشتر می پسندیدم از این لحاظ که روایت بهتری داشت به لحاظ فنی و هنری قضیه)
هر چند تا مواد خام این کتاب رو نبینم قضاوتم کامل نیست ولی از این لحاظ یاسین حجازی به نظرم باید ۴ ستاره رو بگیره لااقل. سیمرغ زرین بهترین تدوین‌گر کتاب!

اما... اما چرا ۳ ستاره؟ به خاطر اصل محتوای کتاب.
ارزشمند بود. لازم بود. حساسیت‌های دینی و مذهبی درش رعایت شده بود. دقیق بود. معتبر بود. خوب بود.
ولی چه‌ کنم که نمی‌تونم دل بدم به این نوع روایت از این تاریخ. می دونید قصه چیه؟ من ۱۰-۲۰ سال دیر رسیدم به انقلاب خمینی (ره) و چیزی که دوست دارم از این مرد ببینم و بشنوم تا سر ذوق بیام زندگی‌نامه اش و سال‌نمای کارهاش نیست (هرچند شاید چیزی مثل سه دیدار نادر ابراهیمی هم سر ذوقم بیاره)؛ حرف‌هاشه؛ نوع نگاهش به مسائله؛ دغدغه و برنامه‌هاشه برای یه حیطه وسیع جغرافیایی و تاریخی. خلاصه بگم: اون چیزهاییشه که الان به کارم میاد و راه رو نشونم می‌ده و الخ.
حالا یه نگاه بندازید بهم: من. آدمیزادی که ۱۴ قرن دور افتاده از اون مرد. از مردی که حیطه اثر گذاریش هزاران بار وسیع‌تر از هر کسی و ارج و قربش پیش خدا قابل قیاس با هیچ نبی و رسولی نبود. آدمی که ۱۴ قرن دور افتاده از زمانی که انبیا مشتاق دیدنش بودن. آدمی که احتمالا وایساده در آستانه زمانی که باز هم انبیا مشتاقش درک کردنشن. فکر کنید این آدم یه لحظه خودشو نگاه می‌کنه و می بینه چقدر برای این زمان دستش خالیه. چقدر دوره از جایی که باید باشه. چقدر نگاهش فرق داره با چیزی که باید باشه.
یکی بهم بگه زندگی‌نامه و شرح وفات و ممات این مرد به چه درد همچین آدمی می‌خوره؟ از کجای این متن می‌تونه هدایت رو پیدا کنه وقتی اون همه آدم از عرب بت‌پرست جاهل گرفته تا عالم کتاب‌خونده جهود این متنا رو از نزدیک و زنده دیدن و ایمان نیاوردن؟

پ.ن. این که به باقی زندگی‌نامه التفات بیشتری داشتم به خاطر این بود که هیچ کدوم مثل این احساساتم رو بر نینگیختن!
پ.ن.۲. بی‌صبرانه منتظر کتاب بعدی آقای حجازی هستم
        

          این کتاب را چند وقت پیش از دوست عزیزی هدیه گرفتم و چه هدیه‌ی دل‌نشینی! از جلد خلاقانه تا صفحه‌آرایی آرام و موتیف‌های زیبا و ظریفی که دارد می‌گذرم. این کتاب ارزشمندتر از آن است که درگیرِ ظواهر و کالبد آن بشوم.
اما بعد از اندکی هم‌نشینی با آن، فعلاً کنار گذاشتمش. نگرانم مشغله و شلوغیِ این روزها مانع از چشیدن شیرینیِ شهد آن شود. حس می‌کنم باید کمی از آن فاصله بگیرم و بعد از مدتی فاصله گرفتن، با فراغت بیشتری میهمان آن شوم.