یادداشت پریسا نصیری

                چقدر سخت است آدم مال زمانه‌ی خودش نباشد...
همه، جورِ غریبی نگاهش کنند و از حرف‌هایش سردرنیاورند...
چقدر سخت است خلاف جریان غلط رود شنا کنی و همه از تو توقع تسلیم و توقف داشته باشند...

حکایت یوسف، حکایت آگاهی ورای زمانه‌ی خود بود، سر تسلیم در مقابل بیگانه فرود نیاوردن و دغدغه‌ی نان شب و امنیتِ رعیت و ایلیاتی را داشتن.
چقدر تفکر وطن‌پرستی و بیگانه‌ستیزی یوسف شبیه سربازان مدافع این آب و خاک است، همان‌ها که از جان و خون‌شان برای حفظ این خاک گذشتند تا امروز ایرانی باشد و ما ایرانی باشیم.