وسط‌های کتاب، اون‌جایی که ربط اسم و داستان کتاب رو فهمیدم ذهنم درگیر این سوال شد که چرا همچین اسمی رو انتخاب کردن؟ با خودم گفتم یعنی نمی‌شد اسم کوتاه‌تری انتخاب کرد؟ اما وقتی بیشتر فکر کردم به این رسیدم که هر اسم دیگه‌ای روی این کتاب می‌بود من یکی احتمالا سراغ خوندنش نمی‌رفتم و الان که دارم این یادداشت رو می‌نویسم خوشحالم که این اسم باعث شد بخونم این کتاب رو.
کتاب از اون کتاب‌هاییه که نمیشه بدون فاش کردن داستان زیاد در موردش صحبت کرد، شاید از این جهت که محور اصلی داستان معماست.
طنز کتاب بسیار چسبناکه و واقعا خوندنش به آدم لذت میده. فضای ترسیم‌شده در این داستان، خصوصا فضای رفاقت بین پسر‌های دبیرستانی خیلی واقعیه و نویسنده با این‌که از خواهران محترمه مکرمه هستند خیلی خوب تونستن فضای پسرانه رو ترسیم کنند خصوصا غیبت‌های پشت سر شکوری‌زاده بدبخت رو 😂
خیلی بعید می‌دونم این سوژه و این قلم لااقل تا قبل از پایان داستان (ممکنه پایانش به سلیقه بعضیا نخوره ولی به من که خیلی خوش اومد) به کسی نچسبه و کسی پشیمون بشه از خوندنش، واسه همین به همّه‌ی همّه پیشنهاد می‌کنم: بخوانیددد! (داستان طنز قشنگ معمایی زیر ۱۴۰ صفحه! چی از این بهتر؟!)