شهید بزرگواری بود که نمی‌شناختمش. با این کتاب با ایشون آشنا شدم. از خودم خجالت کشیدم که چرا در ارتباطم با شهدا، حواسم بیشتر از سیره،  به چهره‌ی اونها بوده.
شهید هادی ذوالفقاری با اون تصویری در ذهنم حک شد که سرش رو پایین گرفته و کمی صورتش رو با دست پنهان کرده.