یادداشت علی راد

علی  راد

1402/10/12

                به راستی چرا نمی‌میریم برای غم حسین(ع)؟؟؟؟
مگر یک دل چقدر می‌تواند سنگ باشد که بعد از این غم، از هم نپاشد؟؟؟؟
علی ای حال کتاب روضه ای‌است برای خود، گاهی میشود اینگونه با کتاب ؛ مجلس روضه سید الشهدا را برپا کرد...
همه این ها گذشت و من اندر خم این حدیث از پیامبر رحمت (ص) :که هرکه جماعتی را دوست داشته با آنها محشور و هرکه عمل جماعتی را دوست بدارد در آن عمل با آنها شریک است. و پرسشی مدام از خودم که آیا من با حسین(ع) محشور و شریک هستم؟؟؟؟
        
(0/1000)

نظرات

علی

1402/10/12

...
درود و خدا قوت؛
به نظرم نکتهٔ مهم در دوست داشتن و تعریف آن است. خوب معلوم است که همه این انسان های شریف، بزرگوار و صاحب برترین ویژگی های انسانی را دوست دارند.
اما اگر همین امروز بنا باشد؛ از آن چیزهایی که در زندگی برای خودمان داریم و به سختی به دست آورده ایم یا از آبرو و اعتبار خود برای آن عزیزان و راهشان هزینه کنیم، آیا به این کار قادریم یا هزاران دلیل و عذر شرعی و عُرفی و قانونی می آوریم و از انجام آن روی می گردانیم؟
آرزو می کنم و از خدا می خواهم که به ما کمک کند؛ چنان رشد کنیم که محبت و دوستی اهل بیت پیامبر خاتم المرسلین صلوات الله علیهم اجمعین، این عزتمندان درگاه الهی در تک تک سلول های وجودمان جای بگیرد و آنگاه مطمئن شویم که در قیامت با آنان محشور و همنشین خواهیم بود! ان شاء الله! 
1
علی  راد

1402/10/18

ان شاالله 👌🏻♥️اللهم لا تکلنی الی نفسی طرفة عین ابدا🤲🏻