این کتاب با اختلاف جذاب ترین رمان فارسی است که خوانده ام. نویسنده شخصیتی کمتر شناخته شده را برداشته و جوری او را معرفی کرده که اسطوره ای بی نظیر از او ساخته است. جدای از کاری که نادر کرده و میرمهنای دوغابی را از تاریخ بیرون کشیده و او را به عنوان یک اسطوره و میراثی برای ایران تثبیت کرده، خود اثر نیز به شدت از قوت برخوردار است.

رمان در شرایطی اتفاق می‌افتد که در طرفین ایران اتفاقات خاصی در جریان است و اگرچه بیشتر کشور در اختیار کریم خان زند است اما در گوشه های دیگر افراد دیگری نیز صاحب قدرت اگرچه قدرت کوچکی هستند، از شاهرخ تا محمدحسین خوان قاجار. در چنین شرایطی میرمهنای دوغابی در برابر استعمار خارجی ها از انگلیس تا پرتغال و هلند می‌ایستد.
در همین بستر روایتی عاشقانه نیز در جریان است و جدای از جذابیت های تاریخی و سیاسی این جذابیت نیز در داستان وجود دارد.

خواندن این کتاب را توصیه نمیکنم چرا چه آن را واجب می‌دانم و باید همه آن را بخوانند.