بهتر انتخاب کن، بهتر بخوان

یادداشت عطیه عیار

                چطور انقدر قشنگ بود؟ چطور انقدر بی‌نظیر بود؟ 
چقدر خوب زنانه‌های زری رو توصیف کرده بود. خود زری بودم و نبودم. چقدر حسش می‌کردم و چقدر حسرت خوردم از عشقش و ناکامی عشقش.
کاش دوران یوسف‌ها زودتر بیاد.
چقدر خوب بیزاری مردم از اشغالگری و ظلم رو نشون داد و در عین حال راه و روش‌های اشتباهی هر دسته و نفر می‌رفت برای مبارزه. نه به خان‌کاکا که فقط دنبال وکالت بود و نه به ملک سهراب که برادرکشی کرد.
قربان این خاک خسته ایران!

بگذریم که سیمین چقدر دلش از مذهبی‌ها پر بود و هر جا تونسته بود لگدی محکم نثارشون کرده بود.
        
(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.