زنی که شبیه من فکر می کرد و شبیه من دغدغه داشت و شبیه من می نوشت!. 
کتابی دوستداشتنی اما اندکی بی رحم.
 از دغدغه های زن بودن و مجبور بودن به سخت تر از مردان زیستن می گفت، از اینکه دنیا نه تنها برای زنان که برای مردان هم بی رحم بوده، از نگرانی اش می گفت برای فرزندی که چه دختر باشد چه پسر در هر دو حال نگرانی هایی برایش دارد، فرزندی که هر جنسیتی هم داشته باشد جامعه جبر هایی برای آزارش خواهد داشت. 
فقط ای کاش با فرزند متولد نشده اش مهربان تر سخن می گفت.