بریده‌ کتاب‌های ـبِلَکْتْـ<: ْْ۪۪۪̽♡

《هیچ چیز بدتر از زندگی کردن مثل یک ترسو نیست‌.》

مردگان هولناکند.آدم نمی‌داند کجا همراهند و کجا نیستند.

در آغاز، باور به عشق عجیب می‌نماید. این با دیگران خیلی فرق داره. بعد می‌شود شبیه دیگران.

«اون‌ها سعی کردن جلوم رو بگیرن. می‌گفتن ارزش نداره، اما من گفتم زندگی خودمه، و به خودم بستگی داره که تصمیم بگیرم چی ارزش داره و چی نداره. گفتم میرم،یا می‌میرم یا زندگی بهتری نصیبم میشه.»

توی یه کتاب می شه معنی زندگی رو پیدا کرد.

خواستن،خواستن بیشتر می آورد.میل و اشتیاق هیچ نهایتی ندارد.

تنها چیزی که واقعاً مهمه کردن و زندگی کردنِ اون چیزیه که بهش اعتقاد داری، ورای پای بندی به راحتی و آسایش خودت.

سوگ هیچ دوایی ندارد. یکی از ملموس ترین و در عین حال ناملموس ترین احساسات است، چرا که تنها یک روز چیز کمک می کند با سوگ زندگی کنیم.فراموش کردن بخش اصلی آن نیست. زمان است.(:

«تجربه ی من بهم یاد داده که اون چیزی که همه چیز توعه لزوما مهم ترین چیز نیست.» «پس چی مهمه؟» «زندگی کردن و رشد کردن.زیستن در زندگی»

کتابخانه بدون تردید مهم ترین شی خانه است.چون دروازه ی ورود من به جهان دیگر است(:

برای من ناراحتی مثل خورشیدی بود که پشت ابر می رفت و چند لحظه بعد،از پس آن بیرون می آمد و باز می درخشید(: