بریده‌ کتاب‌های فائزه احمدی

همه چیز در تعارض است. این تازگی ندارد و آن‌چه در من می‌گذرد یک امر کلی و فراگیر است: زنده بودن یعنی ستیزیدن.

کسی که می‌خواهد به مقصد برسد باید هم راه برود و هم از راه برود و در راه شروع کند؛ وگرنه رفتنِ تنها، بدون نتیجه است.

کیست از شما که صد گوسفند داشته باشد و چون یکی از آن‌ها گم شود آن نودونه را در صحرا نگذارد و در پی آن گمشده نرود تا آن را بیابد؟ پس چون آن را یافت به شادی بر دوش خود گذارد و به خانه بازآید و دوستان و همسایگان را بخواند و به ایشان بگوید: با من شادی کنید، که گمشدهٔ خود را یافتم. به شما می‌گویم که در آسمان برای یک گناهکار که توبه کند بیشتر شادی هست تا برای نودونه بی‌گناه که نیاز به توبه ندارند.

آبه رشتهٔ سخن را صمیمانه به دست گرفت: اولین اثر مطالعات علمی در اذهان کنجکاو و پرشور، برانگیختن غرور و سست کردن ایمان است. علمِ اندک آدمی را از خداوند دور می‌کند و علمِ بسیار به سوی او باز می‌آورد.

مرا نه سر، نه سـامان آفریدند پریـشانم، پریــشان آفـریدند پریشان خاطران رفتند در خاک مـرا از خـاک ایـشان آفـریدند

راست گفته‌اند دانايان كه هركه به نام فريفته شود، به نان درمانَد و هر كه به جان‌ خيانت كند، به جان‌ اندر ماند.