بهترین کتاب تربیتی که تا به حال خوانده ام!
فوق العاده دقیق، همراه با محتواهای مناسب و کاملا کاربردی نه صرفا نظری.
در مسئولیت و سازندگی یاد میگیریم چگونه وارد جرگه تربیت شدن و تربیت کردن شویم. مبانی و سیر حرکت را به خوبی میفهمیم و با تیپ های مختلف شخصیتی نیز آشنا می شویم
خواندن این کتاب برای عرکسی که دغدغه تربیتی دارد واجب و برای بقیه هم مستحب موکد است:))
          

            نویسنده از تربیت می‌گوید و اینکه چطور رشد پیدا کنیم و رشد بدهیم. او شروع حرکت را از شناخت می‌داند. یعنی می‌گوید ما قدر خود را نمی‌دانیم که به دنبال رشد نیستیم. این جمله برای آنکه می‌خواهد جامعه را اصلاح کند، کلید است. فکر می‌کنم این پیام که تو بالاتر هستی از این پستی‌ها، زیاد خریدار داشته باشد.
طرفه آنکه چند سالی است، رئیس جمهور این کشور با کلید آمده در حالی که ارزش این مردم را نمی‌شناسد.

نویسنده در مورد سوال‌ها مطلب بسیار عجیبی را بیان می‌کند. او می‌گوید سوال، شک و شبهه وقتی پیش آمد، نباید از آن فرار کنی چون دوباره می‌آید و حتی در مواردی نباید سعی کنی به آن پاسخ بدهی چون برنمی‌آیی! بلکه باید سعی کنی ریشه سوال‌ها را پیدا کنی. مثلا افراد در مشکلات یا زمان کنکور ممکن است بپرسند که چرا متولد شده‌اند و این سوال احتمالا به پوچی مربوط می‌شود.

از نویسنده سوال دارم، کاش زنده بود و پاسخ می‌داد.
          

            کتابی جامع و کامل برای تمام افرادی که ارتباطات تربیتی دارند. از معلم و مربی تا پدر و مادر و حتی روابط دوستی و خانوادگی...
نظام تربیتی اسلام و روش برخورد با روحیه های مختلف به بهترین نحو در کتاب توضیح داده شده.
ویژگی مهم کتاب نویسنده ش هست، استاد صفایی حائری وارد هر مبحثی که میشن اونقدر عمیق و منطقی بحث میکنن که محاله شما کتابشون رو بخونید و نگاهتون به موضوع مورد بحث عوض نشه.
          

            هرچه بنویسم در حقش کم لطفی کرده ام. استاد طوری از تربیت می نویسند که انگار همین الان در میان یک جمع جوان گمشده و پر از سوال با روحیه های مختلف نشسته اند و به یک به یک آنها پاسخ می‌دهند. مخاطبِ تربیتِ استاد، می تواند فرد مغرور تازه به دوران رسیده، فرد ترسوی گوشه گیر، مشتاق سیر الی الله و حتی شاید یکی از طرفداران مارکسیسم و مکتب های دیگر! باشد ( که استاد کتاب هایی در مورد این مکاتب هم دارد ). مقصود اینکه مطالب کاملا زنده و عملیاتی هستند.

قبل از این، کتابِ ردپای نور جلد یک را از زبان شاگردشان آقای ارسنجانی خوانده بودم. آن‌جا ایشان روش تربیتی استاد را داستانی و از نگاه یک شاگرد، که در تاریک ترین روزهایش استاد را یافته تعریف کرده است و در واقع مشاهده رفتاری اندیشه استاد بر اساس همین کتاب مسئولیت و سازندگی هست.

پ.ن: اگر شما هم مثل من گاهی ذهنتون در مطالعه کتاب یاری نکرد و یا احساس کردید جهت توضیح بیشتر نیاز به استاد هست، صوت های کانال تلگرامی زیر رو توصیه می کنم: 
https://t.me/masouliatvasazandegi
          

            من صفحات انتهایی جلد یک هستم و بسیار راضیم
کتابی که فکر نمی‌کردم از نظر ادبی هم انقدر غنی باشه
تاثیرش رو حس میکنم روی خودم
عالی پیشنهاد میکنم بخونید حتما
          

            منظومه فکری که از روشهای تربیت میسازند بشدت جذابه. مسئولیت، تربیت، اینکه مربی کیه، روش تربیتی اسلام چطوریه، روش شناخت چیه، آرمانها چطوری باید باشن، استعدادها و روحیه‌های متفاوت چیا هستند و روش مواجهه باهاشون چه شکلیه و اعمال چطور باید باشه در هنگامه تربیت؛ همه عناوینی هستند که تو کتاب بهش با زبانی عرفانی و کلامی جذاب بهش پرداختن و شرح دادن.
          

            یک کتاب پرمحتوا و بسیار مفیدِ تربیتِ اسلامی در قالب نثر ادبی👌
کتاب را جرعه جرعه سر بکش که هر جرعه‌اش کتابیست برای اینکه تو را به خودت بشناساند و تو آنگاه دیگران را به خودشان بشناسانی؛ که صالح شوی و دیگران را هم صالح کنی؛ که راه را درست تشخیص دهی و راهنمای دیگران در انتخاب راه درست قرار گیری! که تربیت شوی و زمینه تربیت دیگران را فراهم کنی! آری تو یک شخص نیستی بلکه ارتباطاتی با پیرامونت داری پس به اندازه یک امت میتوانی تاثیرگذار باشی! پس باید خودت را ساخته و در حد توانت زمینه‌ی ساخت انسان‌های دیگر را هم فراهم کنی و این جز با تعقل و تفکر صحیح و با عمل و جهت‌دهیِ درست آن و جز با  شناخت روحیه‌های مختلف و شناخت روش های متنوع و بکارگیری آن روش‌ها در محل مناسب امکان پذیر نمی‌باشد. 

*جزء آن دسته از کتابهاییست که با یک‌بار خواندن تمام نمیشوند و باید چندباره خوانده شوند تا از تمام جرعه‌هایش بهره‌مند گشت. و صد البته بهره‌مندیِ واقعی زمانی اتفاق خواهد افتاد که داده‌ها به استفاده برسند و مفاهیم به عرصه عمل وارد شوند.
          

            از کلیت کتاب استفاده کردم.
یکسری نکات جالب و کاربردی و راهگشا...
اما استفاده و بهره‌ای که می‌خواستم نبردم. ارتباط خوبی نتونستم برقرار کنم.

          

            این کتاب رو( فکر کنم سال1385بود، حالا یکی دو سال اینور اونور) به دستم رسید. اون زمان تازه فکرم منظم شده بود(با خواندن کتاب‌های شهید مطهری) اما انگار هنوز چیزی کم بود، انگار آجرها رو روی هم گذاشتم اما بدون ملات.
کتاب‌های استاد صفایی حائری حکم ملات سیمانی بود که روی آجرهای لغ ذهن من ریخته می شد.
حالا چه فایده ای داشت؟
فایده اش این بود که در این دنیای پر از رنج به یک آرامش ذهنی عمیقی رسیدم که طوفان حرکتش نمی دهد
اما من بخیل نبودم این آرامش رو با دیگران به اشتراک گذاشتم.
چطوری؟
با آموزش مطالبی که یاد گرفته بودم همچنین با نوشتن کتاب(قدرت روحی) که قطره ای از مطالب کتاب حرکت استاد صفایی بود(با زبان ساده و روان) که الحمدلله کل ایران پخش شد و مورد استقبال قرار گرفت.
          

            "مسئولیت و سازندگی" نگاهی است که اسلام به علی صفائی حائری داده است.
بسیار در مورد علمایی که در حوزه درس خوانده اند و اهل تهذیب و مراعات اخلاق بوده اند خوانده و شنیده بودم. اما کمتر کسی در بین آنها می شناسم که نگاهشان به عالَم را در یک سیستم منظم و مدوّن آورده باشند. در بین همان هایی هم که نظام فکری منسجمی دارند کمتر پیدا می شود که گره این نظام به عقل و شریعت  با وضوح بالایی ثبت و ضبط شده باشد.
بعد از خواندن این کتاب به جرأت می توانم بگویم علی صفائی نه تنها از معدود اندیشمندانی است که تربیت اسلامی را فهم و هضم کرده، بلکه با توجه به نگاه ویژه ای که به آیات و روایات دارد و نظام منسجمی که ارائه می دهد بهترین یا از بهترین متفکرین در این حوزه است.
اما درمورد خود کتاب‌‌؛ به گفته اکثر شاگردان مؤلف و آنانی که مطالب او را دنبال کرده اند، "مسئولیت و سازندگی" کتابی است که استخوان بندی نظام فکری را ارائه می دهد و مطالب کتابهای دیگر ایشان مثل "حرکت"، "رشد" و... روی این شاکله سوار می شود. به همین خاطر معمولا به علاقه مندان توصیه می شود به هضم مطالب این کتاب بپردازند و هنگام مطالعه از استاد راهنما بهره ببرند.
از طرفی مؤلف زبان ویژه ای در بیان و انتقال مطالب دارد و تعابیر خاصی به کار می برند که گاهاً برخواسته از آیات و روایات است یا اشاره به تفکر یا مطلب خاصی دارد. به طور کلی فضای بیان ایشان ناظر به آثار ادبی و هنری خاصی است که هرکدام برخواسته از تفکر یا روحیه خاصی هستند. به همین خاطر درک کامل مطالب نیاز به آشنایی با ایشان و تعابیر خاصشان است.
.
پ.ن: خواندن این کتاب برای من سخت بود. چون فکر را درگیر می کرد و سؤال ها و جواب های زیادی در کتاب بود. اما بعد از اتمام کتاب حس می کنم سفری در دنیای ذهن مؤلف داشته ام که لذت بخش است.