بریده‌ کتاب‌های کهکشان نیستی: داستانی بر اساس زندگی آیت الله سیدعلی قاضی طباطبایی

باید فانی در اراده ی او باشی سیدعلی! حالا هرکجا که می‌خواهی باشی. راهی که پیش رو داری، راه از بین بردن خود و تمام تعلقات آن است.

خدا گر ز حکمت ببندد دری ز رحمت گشاید در دیگری

این رسم دیرینهٔ روزگار است؛ سرانجام، چنگال تقدیر، مردمانِ غافلِ بهره‌مند از خورشید را به کام تاریکیِ فراق می‌کشاند.

ابراهیم ! النفس هي الصنم الأکبر ، تو چرا بر بتِ هستی خویش تیشه نمی زنی ؟

آسمان بار امانت نتوانست کشید قرعه فال به نام من دیوانه زدند

عشق چه اشک ها که در این راه از عاشقان بر زمین نچکانده و هزارهزار شیدا که به خاک و خون نکشیده ؛ اما رخصت وصول به قله های خویش را تمنایی دست نیافتنی جلوه داده بود .

آقا سید محمد حسین، چند روزی است در این فکرم که اگر اجازه ندهند در بهشت نماز بخوانیم چه کار باید انجام دهیم. تمام غم ها و غصه ها تا اول الله اکبر نماز است.

این جان عاریت که به حافظ سپرده دوست روزی رُخَش ببینم و تسلیم وی کنم...

*بزرگترین ترس هارا عاشق های به عشق رسیده درک میکنند *باید فانی در اراده ی او باشی سید علی! حالا هر کجا که می خواهی باشی./ خودت را در اراده ی مولایت رها کن‌. *آدم آن است که در دیوانگی به مردانگی رسیده باشد نه در خیال آدمیت حیوانی باشد که در پندار هایش صبح را به شب می رساند و شب را به صبح! این قبر ها که همچون قفس در گورستان ها، ناز و نعمت خوش خیالان را به چنگال کشیده اند، وجدان نعره زن انسان هایی است که عمری آرزوی تحول داشته و حیات خویش را به تسویف و فرافکنی گذرانده اند. *آقا سید محمد حسین چند روزی است در این فکرم که اگر اجازه ندهند در بهشت نماز بخوانیم چه کار باید انجام دهیم. من با بهت و حیرت به اون نگاه میکردم و او ادامه داد: تمام غم ها و غصه ها تا اول الله اکبر نماز است. و شروع کرد ب خواندن نماز. به او نگاه کردم و یاد کلامش افتادم که میگفت: اگر عیّاشان و خوشگذران ها بدانند که در معرفت الهی چه مقدار شور و عشق و لذت هست دست از همه کار ها برمیداشتند و به طرف معرفت الهی روی می آوردند.

خداوندا قاسم دیر آمده، ولی مردانه چاکر درگاهت خواهد بود...

عشق از ژرفای خویش آگاه نیست تا فرا رسیدن روز جدایی...

با خود فکر کردم درست است که ما در زمان غیبت هستیم، اما به این معنا نیست که امام اباصالح المهدی (عج) به ما توجهی ندارد. نسبت ما با غیبت امام زمان (عج)، مثل همان کودکی است که دست در دست پدر داشته و حالا که خود گم شده، می‌گوید پدرم گم شده است؛ درحالی که پدر گم نشده و این بچه است که در غیبت و سرگردانی به سر می‌برد.

حضرت عیسی علیه‌السلام فرموده بود: "با کسانی نشست و برخاست کنید که دیدنشان شما را به یاد خدا بیندازد و کلام آن‌ها بر علم شما بيفزايد و عملشان شما را به آخرت ترغیب کند."

گویا ندایی آسمانی می شنیدم که در اعماق قلب‌های عارفان، ولادت سیدالعرفا و کوه توحید را مژده می‌داد و در مقابل، خنکای قلب مردمانی بود که از مرگ پیشوای صوفیان سر در گریبان برده، در پستوی وجودشان هلهله کنان تکبیر می گفتند.

علم رسمی سر به سر قیل است و قال نه از او کیفیتی حاصل نه حال علم نبود غیر علم عاشقی مابقی تلبیس ابلیس شقی