ایه ی ۱۸۶ بقره = وقتی بندگانم به ویژه روزه داران درباره ی من از تو می پرسند، از قول من بگو = «نزدیکم من! همیشه هم دعای دعا کننده را وقتی فقط از من بخواهد، سریع جواب می دهم، پس در مقابل، انان هم دعوتم را بپذیرند و مرا باور داشته باشند تا در مسیر رشد قرار بگیرند»

وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ قَالُوا إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ وقتی به آن‌ها می‌گویند: «در جامعه خرابکاری نکنید»، جواب می‌دهند: «ما مشغول اصلاح جامعه هستیم و بس!» [سوره بقره /آیه ی ۱۱]

وَلَوْ أَنَّهُمْ أَقَامُوا التَّوْرَاةَ وَالْإِنْجِيلَ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِمْ مِنْ رَبِّهِمْ لَأَكَلُوا مِنْ فَوْقِهِمْ وَمِنْ تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ ۚ مِنْهُمْ أُمَّةٌ مُقْتَصِدَةٌ ۖ وَكَثِيرٌ مِنْهُمْ سَاءَ مَا يَعْمَلُونَ.(مائده۶۶) همین‌طور، اگر آن‌ها به تورات و انجیل و کتاب‌های آسمانی که به‌سویشان فرستاده شده است، واقعاً عمل می‌کردند، از برکت‌های آسمان و زمین برخوردار می‌شدند. فقط گروهی از آن‌ها میانه‌رو و گوش‌به‌فرمان‌اند؛ ولی خیلی‌هایشان بد رفتار می‌کنند!

وَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ اما عدۀ دیگر این‌طور دعا می‌کنند: «خدایا، هم در این دنیا به ما خوبی بده و هم در آخرت و از عذاب جهنم حفظمان کن.» أُولَٰئِكَ لَهُمْ نَصِيبٌ مِمَّا كَسَبُوا ۚ وَاللَّهُ سَرِيعُ الْحِسَابِ البته همۀ دعاکنندگان تأثیر دعاهای خود را به‌اندازۀ کار و تلاششان می‌بینند؛ زیرا خدا به همۀ خواسته‌ها کاملاً اِشراف دارد.

✨يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صَابِرُوا وَ رَابِطُوا وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ مسلمانان! در زندگی شخصی صبور باشید و در زندگی اجتماعی صبرهایتان را یک‌کاسه کنید. همچنین، در برابر فتنه‌ها هم‌بستگی‌تان را تقویت کنید و در حضور خدا مراقب رفتارتان باشید تا خوشبخت شوید. آخرین آیه سوره آل‌عمران

وَإِذَا قُرِئَ ٱلۡقُرۡءَانُ فَٱسۡتَمِعُواْ لَهُۥ وَأَنصِتُواْ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ (۲۰۴) اعراف و هنگامی که قرآن خواند‌ه می‌شود‌، به آن گوش فرا د‌هید‌ وخاموش باشید‌، تا بر شما رحم شود‌.

حنا، همسر عمران نجوا کرد: «خدایا بچه‌ای را که در شکم دارم وقف تو کرده‌ام تا فارغ از هر مشغله‌ای در خدمت دین تو باشد. از من بپذیر که تو فقط شنوای دانایی.» (۳۵) همین که بچه‌اش را به دنیا آورد با حسرت گفت: «خدایا بچه‌ام دختر است!» البته خدا بهتر می‌دانست که او چه بچه مهمی به دنیا آورده است. پسری که او می‌خواست به اهمیت دختری نبود که به او دادیم! بعد ادامه داد: «نامش را مریم گذاشتم. او و بچه‌هایش را از شر شیطان رانده شده از خوبی‌ها به تو می سپارم.» (۳۶) -آیه ۳۵ و ۳۶ سوره آل عمران-

..: «هم‌اوست که می‌تواند عذابی از زمین و آسمان بر سرتان بباراند یا شما را در قالب گروه‌ها و احزاب مختلف به جان هم بیندازد و طعم جنگ و خون‌ریزی با همدیگر را به شما بچشاند.» ببین چطور آیه‌هایمان را به‌‌صورت‌های گوناگون بیان می‌کنیم تا خوب بفهمند! قُلْ هُوَ الْقَادِرُ عَلَىٰ أَنْ يَبْعَثَ عَلَيْكُمْ عَذَابًا مِنْ فَوْقِكُمْ أَوْ مِنْ تَحْتِ أَرْجُلِكُمْ أَوْ يَلْبِسَكُمْ شِيَعًا وَيُذِيقَ بَعْضَكُمْ بَأْسَ بَعْضٍ ۗ انْظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ لَعَلَّهُمْ يَفْقَهُونَ

خدا شما را آفرید و بعد از مدتی می‌میراند.البته بعضی‌هایتان را به سخت ترین دوره زندگی،یعنی پیری، می رساند تا بعد از داشتن آن همه علم و هوشیاری،دچار حواس پرتی شوید!فقط خدا همیشه دانای تواناست. سوره‌نحل_آیه70

در برابر تندی او (آزر عموی ابراهیم)، ابراهیم گفت: باشد خداحافظ. ولی از صاحب اختیارم برایتان آمرزش خواهم خواست. او با من‌ مهربان است. آیه ۴۷ سوره مریم

الَّذِينَ آمَنُوا وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِكْرِ اللَّهِ ۗ أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ همان‌هایی که با همۀ وجود، خدا را باور دارند و دل‌هایشان با یاد خدا آرام است. بدانید دل‌ها تنها با یاد خدا آرام می‌گیرد.»

به انسان سفارش کردیم تا می‌تواند در خدمت پدر و مادرش باشد. مادرش با سختی او را به شکم می‌کشد و با سختی او را به دنیا می‌آورد. دوران بارداری و شیرخوارگی‌اش هم سی ماه طول می‌کشد. وقتی به رشد کامل، یعنی به چهل‌‌سالگی می‌رسد، می‌گوید: «خدایا، شور و شوقی به من بده تا شکرگزار نعمت‌هایی باشم که به من و پدر و مادرم داده‌ای و کارهای خوبی بکنم که تو می‌پسندی. بچه‌هایم را هم صالح کن؛ زیرا من به درگاه تو رو آورده‌ام و تسلیم فرمان توام.»

رد کردن مودبانه ی گدایان و گذشت از بد دهانیشان، بهتر از دادن صدقه ای است که تحقیر به دنبالش باشد. اخر خدا بی نیاز و بردبار است ۲۶۳ بقره

روز قیامت، پیشوایان باطل درحالی‌که عذاب جهنم را می‌بینند و دستشان از همه‌جا کوتاه شده است، هرگونه ارتباطی را با پیروانشان انکار می‌کنند! (.....رَأَوُا الْعَذَابَ وَتَقَطَّعَتْ بِهِمُ الْأَسْبَابُ) وَقَالَ الَّذِينَ اتَّبَعُوا لَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَتَبَرَّأَ مِنْهُمْ كَمَا تَبَرَّءُوا مِنَّا ۗ كَذَٰلِكَ يُرِيهِمُ اللَّهُ أَعْمَالَهُمْ حَسَرَاتٍ عَلَيْهِمْ ۖ وَمَا هُمْ بِخَارِجِينَ مِنَ النَّارِ پیروان هم تأسف می‌خورند: «کاش یک بارِ دیگر به دنیا برمی‌گشتیم تا همان‌طورکه آن‌ها داشتنِ هرگونه ارتباطی را با ما انکار می‌کنند، ما هم از آن‌ها دوری می‌کردیم!» بله، خدا کارهایشان را این‌طور مایۀ حسرتشان قرار می‌دهد و دیگر راه خروجی از آتش جهنم ندارند!

وَاسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ ۚ وَإِنَّهَا لَكَبِيرَةٌ إِلَّا عَلَى الْخَاشِعِينَ با صبر و نماز از خدا کمک بخواهید. البته این کارِ سختی است، مگر برای افراد متواضع؛

در جامعۀ شما، مؤمن و منافق مخلوط‌اند و خدا بنا ندارد مؤمنان را در این وضع رها کند. پس آزمایشتان می‌کند تا افراد پلید و پاک را از هم جدا سازد. همین‌طور، خدا بنا ندارد از اسرار غیبی آگاهتان کند؛ ولی به پیامبرانِ برگزیدۀ خودش اسرار غیبی را می‌گوید. بنابراین خدا و پیامبرانش را باور کنید. اگر ایمان واقعی داشته باشید و مراقب رفتارتان باشید، پاداشتان بزرگ خواهد بود. مَا كَانَ اللَّهُ لِيَذَرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلَىٰ مَا أَنْتُمْ عَلَيْهِ حَتَّىٰ يَمِيزَ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ ۗ وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُطْلِعَكُمْ عَلَى الْغَيْبِ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ يَجْتَبِي مِنْ رُسُلِهِ مَنْ يَشَاءُ ۖ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ ۚ وَإِنْ تُؤْمِنُوا وَتَتَّقُوا فَلَكُمْ أَجْرٌ عَظِيمٌ

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ ۚ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ ای کسانی که ایمان آورده اید! با صبر و نماز از خدا کمک بخواهید که خدا در کنار اهل صبر است.

وَٱذۡكُر رَّبَّكَ فِي نَفۡسِكَ تَضَرُّعٗا وَخِيفَةٗ وَدُونَ ٱلۡجَهۡرِ مِنَ ٱلۡقَوۡلِ بِٱلۡغُدُوِّ وَٱلۡأٓصَالِ وَلَا تَكُن مِّنَ ٱلۡغَٰفِلِينَ (۲۰۵) اعراف "پروردگارت را در دل خود، با فروتنی (در برابر خدا) و هراس (از او) و آهسته و آرام، صبحگاهان و شامگاهان یاد کن، و از زمره‌ی غافلان مباش. توضیحات: «دُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ»: مراد این است که اگر خدای را همراه دل با زبان هم یاد کردی، آهسته‌تر از بلندکردن صدا و بالاتر از سرّ نهان، یعنی تنها گرداندن زبان باشد (نگا: اسراء / 110). «الْغُدُوِّ»: صبحگاهان. فاصله طلوع فجر و طلوع خورشید. «الآصالِ»: جمع أَصیل: شامگاهان. فاصله عصر و مغرب.]"