امیر خوبی‌ها، علی (علیه السلام) فرمود: هر نگاهی که در آن عبرت گیری نباشد، لهو است. 《لهو》 در لغت به معنای چیزی‌ست که انسان را به خود مشغول کرده و از امر دیگری غافل می‌کند. برخی از لغت شناسان، این قید را نیز اضافه کرده‌اند که در 《لهو》، چیزی که انسان از آن غافل می‌شود، مهم‌تر از چیزی است که به آن مشغول است. تکنه قابل توجه، این که مشغول شدن به چیزی و غافل شدن از امر مهم‌تر، در معنای لهو، ناآگاهانه است؛ یعنی انسان، بی آن که توجه داشته باشد، از مسائل مهم زندگی، غافل می‌شود. این، اوج ظرافتِ کار چشم در مدیریت وجود است.
