خسروشاهی

خسروشاهی

بلاگر
@khosroshahi

92 دنبال شده

125 دنبال کننده

            «به نظر من هر کتاب، قرار ملاقاتی‌ست با فرهیخته‌ای، به صرف قهوه و سیگار، در کنجِ دنجِ کافه‌ای»

-کارشناس ارشد عکاسی
-کارشناس چاپ و نشر 
-طراح گرافیک و صفحه آرا
-دست‌اندرکارِ سابقِ نشرِ دانشگاهی

گالری کوچکی از عکس‌های مستندم در اینستاگرام پذیرای شماست.


          
ViewCamera62
Khosroshahi.pix

یادداشت‌ها

نمایش همه
        این کتاب شرح زندگی نیست؛ بخشی از خاطرلت نظامی و حرفه‌ای شهید صیاد شیرازی از روزهای منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی، از درجه سروانی در پادگان اصفهان تا امیری در روزهای پایان جنگ ایران و عراقه. 
احمد دهقان خاطراتی از شهید که در قالب ۲۲ نوار در روزهای پایانی جنگ از ایشان به جا مانده بود را به صورت منسجم و منظم تدوین کرده. 
این خاطرات بیشتر بر حوادث کردستان و شرح پیشروی و عملیات‌های ارتش تمرکز داره و قسمت انتهای کتاب هم شرح عملیات‌های مهم در منطقه جنوب رو پوشش میده. 
برای من شنیدن خاطرات فرماندهان ارتش لذتبخشه چرا که بدون اسطوره‌سازی و قهرمان پردازی‌های قلوّ آویز و ایدئولوژیک با افرادی آشنا میشیم که هم تحصیلات دانشگاهی و تخصصی داشتند و هم ایمان و اخلاص  انقلابی و میهن‌پرستی. ضمن اینکه با بخشی از تاریخ نگفتۀ انقلاب و کارشکنی‌ها و خیانت‌های صورت گرفته، چه به صورت صریح و چه ضمنی آشنا میشیم.
این کتاب قدری برای من جذاب بوده که سه بار کامل خوندمش و بیش از ده بار بخش‌های مختلفش رو مرور کردم. 
به کسانی که به فیلم‌های جنگی و خاطراتِ نظامی با تحلیل‌های تخصصی علاقمند هستند، این کتاب رو پیشنهاد میدم.
      

27

        کتاب ۵۰ مقاله از «اندی گراندبرگ» منتقد و نظریه‌پرداز حوزه عکاسی در دهۀ آخر قرن بیستم را در بر می‌گیرد.
نقدهای گراندبرگ در باره رسانۀ عکاسی، درک و شیوۀ نگرشی جدید نسبت به این رسانۀ مدرن به ما می‌دهد و بنیان‌های سنتی و برساختۀ نگاه ما نسبت به نقش هنر در زندگی و تاثیر آن بر فرهنگ را دگرگون می‌کند. 
گراندبرگ در جای‌جایِ مقالات خود ما را با این حقیقت روبرو می‌کند که عکاسی بر دریافت ما از واقعیت مستقیماً اثر می‌گذارد و با این دیدگاه، طبیعت عکاسی را نیازمند نگاهی بازاندیشانه می‌داند. 
مولف در مقدمه کتاب اشاره می‌کند که نظریه انتقادی خصوصا زبان‌شناسی و نشانه‌شناسی جوهرۀ نقدها را تشکیل می‌دهد که پایه‌گذار شیوۀ نقد جدیدی که امروزه وجود دارد شده است. 
گراندبرگ از نظریات انتقادی رولان‌بارت، والتر بنیامین و ژان بودریار در مواجهه با واقعیات اجتماعی عکس‌ها استفاده کرده است. 
در مورد مخاطبان این کتاب باید بگویم که دیدگاه‌های انتقادی فاصله میان علوم انسانی و هنر را از میان برداشته است؛ خاصه در بارۀ عکاسی که رسانه‌ای فوق‌العاده دموکراتیک محسوب می‌شود؛ چرا که فقط عکاسان حرفه‌ای نیستند که عکس می‌گیرند، بلکه امروز هر کسی در جیب خود دوربین عکاسی دارد و یا مخاطب عکس‌هاست و در محاصرۀ تصاویر و عکس‌ها قرار دارد. 
اندیشۀ انتقادی با بررسی معنای نهفته در عکس‌ها و مورد سؤال قرار دادن واقعیاتِ بازنمایی شده توسط عکس، به ما کمک می‌کند که به درک بهتری از واقعیت دست پیدا کنیم.
      

19

        جان سارکوفسکی که عکاس و منتقد بود بین سال‌های ۱۹۶۲ تا ۱۹۹۱ مدیریت بخش عکس موزه هنر مدرن نیویورک را نیز بر عهده داشت و به عنوان گالری دار، استعدادهای بسیاری را به دنیای هنر معرفی کرد. 
پژوهشگران و مورخان تاریخ معاصر تصدیق می‌کنند که سارکوفسکی در پرورش نسل بزرگی از عکاسان مدرن آمریکا و بریتانیا تاثیر انکار ناپذیری داشته تا جایی که در جایی نقل شده که « سارکوفسکی به مردم آمریکا عکس دیدن را یاد داد». او بعد از بازنشستگی در سال ۱۹۹۱ و تا پایان عمر خود در سال ۲۰۰۷  دوباره به عکاسی کردن پرداخت.

این کتاب شامل صد قطعه تصویر از عکاسان نامدار و بعضی ناشناس است که طی چهل سال قبل از انتشار کتاب عکاسی شده اند. 
نگاه آزاد، عمیق و به دور از کلیشه‌های نقدِ رایج، از ویژگی‌های منحصر به فرد سارکوفسکی‌است.
اهمیت کتاب نگاهی به عکس‌ها تا حدی است که گفته میشه علاقمندان عکاسی در انگلستان، حد اقل یک بار این کتاب را مطالعه کرده اند.

نکته جالب اینکه فرشید آذرنگ مترجم، که خود از مدرسین طراز اول رشته عکاسی در دانشگاه است، برای مفیدتر بودن این کتاب برای دانشجویان رشته عکاسی، حدود چهل صفحه مبانی نقد را به ترجمه کتاب اضافه کرده که بسیار مفید است و ارزش این کتاب را دوچندان میکند.
      

6

        بالاخره اولین عکاس ایرانی کیست؟ 
هنوز بین استادان و پژوهشگران تاریخ عکاسی ایران اختلاف نظرهایی در باره« اولین عکاس در ایران » و « اولین عکاس ایرانی »  وجود دارد. همه متفق‌القول هستند که تنها پنج سال پس از به ثبت رسیدن عکاسی در سال ۱۸۳۹ میلادی، اولین دوربین‌های اهدایی از دربار روس و انگلیس وارد ایران شد. و مستشاران خارجی نحوه کار با دوربین و چاپ عکس‌ها روی صفحات مسی را به ایرانیان یاد دادند. در برخی منابع با اشاره به اسناد موجود، « ژول ریشار » فرانسوی رو اولین عکاس در ایران می‌دانند که از ناصرالدین میرزای ۱۳ ساله عکاسی کرده و  همزمان با او « ملک قاسم میرزا » نوه بیست و چهارم فتحعلی‌شاه قاجار، اولین عکاسِ بومی و ایرانی لقب گرفته است. 
در هر صورت بر کسی پوشیده نیست که دوره رشد و پویایی عکاسی در ایران در دوران قاجار علی الخصوص دوران ناصرالدین‌شاه، به واسطه علاقه شخصی وی به این اسباب بازیِ جدید، دارای اهمیت فراوانی است؛ تا جایی که سلطان صاحبقران ضمن دایر کردن عکاسخانۀ همایونی در دربار، خود عکاسی را یاد گرفته و آثار بیشماری به جای کذاشته که در کاخ گلستان موجود است. 
این کتابِ مصور، ضمن مرور تاریخی شکل گیری عکاسی در ایران به مراحل رشد و گسترش آن در بزنگاه‌های تغییرات اجتماعی و فرهنگی دربارِ ناصری و بیرون از دربار، همچنین آثار مکتوبی که پیرامون عکاسی پدید آمده پرداخته است. 
این کتابِ مهمِ تاریخی با ویرایش جدید، آخرین بار در سال ۹۲ به چاپ سوم رسیده و اگر در بازار موجود باشه به سختی قابل دسترسیه.
      

21

        ویلم فلوسر فیلسوف و پدیدارشناس هایدگری در این اثر کم حجمِ پر مایه، عکاسی یا به تعبیر خود تصویر فنی را به عنوان دومین نقطه عطف تاریخ بعد از پیدایش خط، مورد واکاوی هستی‌شناسانه قرار داده است. 
او در این اثر کوشیده تا با توضیح ماهیت تصاویر، کار عکاس، دریافت ما از عکس‌ها و جهانی که عکس می‌سازد، به تاثیرات فرهنگی و کارکرد کلّی عکاسی در زندگی ما بپردازد.
قطعاً با مطاله بخش‌های گیرای این اثر ارزشمند، با نگاهی مواجه خواهید شد که ممکن است ذهنیات و کلیشه‌های طبیعیِ برساخته شده را مورد شک و تردید و نظمی جدید قرار دهد. 
این کتاب جز عکاسان به کار کسانی نیز می‌آید که به مطالعه تاثیرات فرهنگیِ در حال تغییرِ رسانه‌های مدرنی نظیر عکاسی، علاقه دارند. 
او در جایی از این کتاب می‌گوید: عمل عکاسی یک شکِ پدیدار شناسانه است، زیرا سعی دارد از نقاط دید متعدد به پدیده‌ها نزدیک شود. اما ساختار کمّی و ریاضی‌وارِ این شک توسط  برنامه دوربین تعیین می‌شود.
      

11

        جان برجر (در برخی منابع جان برگر) منتقد ادبی-هنری، رمان‌نویس، نقاش و روزنامه‌نگار انگلیسی بود که در سال ۲۰۱۷ عالم فرهنگ فقدان او را پذیرفت. او از جمله منتقدان تاثیرگذار دهه‌های گذشته بود تا آنجا که به نقل از روزنامه گاردیَن، در یک نظرسنجی، کتاب « درباره نگریستن » او که به فارسی نیز ترجمه شده از جمله آثار دانشگاهی‌است که جهان را تغییر داده.
.
برجر تاثیر پذیرفته از آثار منتقدینی چون « والتر بنیامین، سوزان سانتگ و رولان بارت » اما با نگاهی شخصی‌تر و آزادانه‌تر نسبت به ادبیاتِ مرسومِ نقد هنری، به تحلیل آثار هنری پرداخته و سویه‌های اجتماعی، فرهنگی و سیاسی را مد نظر قرار داده است. او در یکی از نوشته‌های معروف خود با نقد نگاه برساختۀ مردانه نسبت به زنان با اشاره به اینکه حتی این سلطه روی نگاه زنان نسبت به خود نیز موثر بوده، می‌گوید: « مردان به زنان نگاه می‌کنند و زنان خود را که در حال دیده شدن هستند می‌بینند».
باید گفت « ویکتور برگین » منتقد شناخته شدۀ هنری نیز تاثیر پذیرفته از برجر است. 
.

جان برجر در کتاب « درک عکس » عکس‌هایی را انتخاب کرده و از نظرگاه خاص خود که اشاره شد، به تحلیل و تفسیر شخصی عکس‌ها با تکیه بر معانی فرهنگیِ نهفته در هر عکس پرداخته است. 
مطالعه این اثر مهم به تمامی علاقمندان نقد و درک تصاویر عکاسانه توصیه میشه.
      

17

15

        ارتباط چیست و به چه کار می‌آید. چه کسانی باید با آن آشنا باشند؟ چرا علمی به نام ارتباطات در دانشگاه‌ها وجود دارد؟

کتاب ارتباط شناسی ویرایش دوم از کتاب ارتباط شناسی  ویرایش قبل است که بعد از چاپ شانزدهم در سال ۹۴ دستخوش تغییرات وسیعی شده است. به گفته مؤلف دکتر مهدی محسنیان راد این تغییر بیش از هفتاد درصد از مطالب چاپ قبلی را در بر میگیرد که مورد بازبینی اساسی واقع شده.

در این کتاب مرجع با مفهوم ارتباط و انواع آن اعم از ارتباطات کلامی و غیر کلامی به طور مفصل آشنا می‌شویم و در ادامه به شکل‌گیری معنی در انواع ارتباط پرداخته خواهد شد. 

محسنیان راد انواع مدل‌های ارتباطی را مورد بررسی دقیقِ پژوهشی قرار داده و در آخر مدل ارتباطی خود را ارائه می‌دهد. 

مطالب در این کتاب  ارتباطات انسانی، میان‌فردی و گروهی، همچنین ارتباط انسان با ماشین و حیوان  را مورد بررسی قرار می‌دهد.

این کتابِ مرجع هم برای متخصصان علوم اجتماعی و ارتباطات کاربرد وسیعی دارد و هم برای علاقمندان جدی. جامعه‌شناسان، روزنامه‌نگاران، دست‌اندر کار رسانه علی‌الخصوص هنرمندانِ تجسمی از مخاطبان جدیِ این کتاب هستند.
      

13

باشگاه‌ها

این کاربر هنوز باشگاهی ندارد.

چالش‌ها

این کاربر هنوز در چالشی شرکت نکرده است.

لیست‌های کتاب

نمایش همه

فعالیت‌ها

خسروشاهی پسندید.
ابوالمشاغل
_به نام خدا_
ابن مشغله و ابوالمشاغل داستان زندگی خودنوشت آقای نادر ابراهیمیه. ابوالمشاغل رو بیشتر از ابن مشغله دوست داشتم. چون به نظرم پیچیدگی کمتری داشت یا حداقل اینطور بود که من راحت‌تر و بهتر منظور و حرف آقای ابراهیمی رو می‌فهمیدم.
ولی با این کتاب علاقه‌ام به آقای ابراهیمی و قلم خاصشون بیشتر شد. کتاب‌های دیگه‌ای ازشون خوندم مثل "یک عاشقانه‌ی آرام"، "بار دیگر شهری که دوست می‌داشتم"، "ابن مشعله" و همین کتاب. اما حسّم به این کتاب متفاوت از دیگر کتاب‌هاشون بود.
البته من این کتاب رو یک کتاب زندگینامه‌ای ندیدم. بیشتر برای من اینطور بود که انگار نویسنده افکار و خاطراتش رو خیلی صمیمانه در ایوان یک خانه‌ی قدیمی، نشسته روی یک صندلی چوبی، با همراهیِ چای داغ معطر بیان می‌کنه و این همون چیزیه که کتاب رو برای من لذت‌بخش کرد.
جاهای زیادی از این کتاب بود که با خوندن جملات شگفت‌زده شدم و دنبال قلم و کاغذی برای نوشتنشون بودم. بارها این اتفاق افتاد که در حین خواندن از خودم می‌پرسیدم که واقعا این مرد با این تفکرات و قلم بی‌نظیر تسلیم مرگ شده و دیگه نمی‌نویسه؟ در حالی که اونقدر زنده به نظر میرسه که مرگ غیرقابل باوره.

ممنونم آقای ابراهیمی.

*حس این عکس برام نزدیک‌ترین به این کتابه. هنوز از ایوان یک خانه‌ی قدیمی عکسی نگرفتم:)
          _به نام خدا_
ابن مشغله و ابوالمشاغل داستان زندگی خودنوشت آقای نادر ابراهیمیه. ابوالمشاغل رو بیشتر از ابن مشغله دوست داشتم. چون به نظرم پیچیدگی کمتری داشت یا حداقل اینطور بود که من راحت‌تر و بهتر منظور و حرف آقای ابراهیمی رو می‌فهمیدم.
ولی با این کتاب علاقه‌ام به آقای ابراهیمی و قلم خاصشون بیشتر شد. کتاب‌های دیگه‌ای ازشون خوندم مثل "یک عاشقانه‌ی آرام"، "بار دیگر شهری که دوست می‌داشتم"، "ابن مشعله" و همین کتاب. اما حسّم به این کتاب متفاوت از دیگر کتاب‌هاشون بود.
البته من این کتاب رو یک کتاب زندگینامه‌ای ندیدم. بیشتر برای من اینطور بود که انگار نویسنده افکار و خاطراتش رو خیلی صمیمانه در ایوان یک خانه‌ی قدیمی، نشسته روی یک صندلی چوبی، با همراهیِ چای داغ معطر بیان می‌کنه و این همون چیزیه که کتاب رو برای من لذت‌بخش کرد.
جاهای زیادی از این کتاب بود که با خوندن جملات شگفت‌زده شدم و دنبال قلم و کاغذی برای نوشتنشون بودم. بارها این اتفاق افتاد که در حین خواندن از خودم می‌پرسیدم که واقعا این مرد با این تفکرات و قلم بی‌نظیر تسلیم مرگ شده و دیگه نمی‌نویسه؟ در حالی که اونقدر زنده به نظر میرسه که مرگ غیرقابل باوره.

ممنونم آقای ابراهیمی.

*حس این عکس برام نزدیک‌ترین به این کتابه. هنوز از ایوان یک خانه‌ی قدیمی عکسی نگرفتم:)
        

13

خسروشاهی پسندید.
فروپاشی خانمان آشر
          اول باید بگم که ترجمه حبیب گوهری راد را خواندم. 
و اما بعد: 
طبیعتاً ممکنه کمی دلهره زمان خواندنش به خواننده دست بده، که از اونجایی که با یه اثر از ژانر گوتیک اونم نوشته جناب آلن پو رو به رو هستید طبیعیه. 
پیش از مطالعه کتاب سریال سقوط خانمان آشر رو دیدم که همون ترغیبم کرد حتما کتاب هم بخونم. بنظرم سریال جذابیت و کشش بیشتری نسبت به اثر آلن پو داره. شاید علتش کوتاه بودن و سریع تمام شدن کتاب در مقایسه با سریال باشه و سر به مهر موندن علت واقعی رویدادهای داستان. 
کتاب درباره مردی به نام رودریگ آشره که به بیماری توهم مبتلا شده و واقعیت رو از وهم تشخیص نمیده. ادعا میکنه که این حالت روحی پیش اومده ادامه ی نفرینی هست که دامن تمام خاندانش رو نسل به نسل گرفته و حالا نوبت به اون رسیده. 
راوی داستان دوست رودریگ آشره که به دعوت اون به عمارت آشر رفته تا همنشین و تسلی بخش روح دوست قدیمیش باشه. دوستی کم شباهت به ایام خوش جوانی. 
در ادامه توهمات رودریگ تا حدی پیش میره که دست به عمل وحشتناکی می زنه. عمل خیلی خیلی خیلی وحشتناک!. 

تاکید میکنم که سریال اقتباس شده از کتاب بسی جذاب تر و دلهره انگیز تر از خوده کتابه،  و البته بسیار شگفت انگیز تر :) 
توصیه  می کنم اول سریالشو ببینید بعد کتابشو بخونید، البته تصمیم نهایی با شماست. 🤷🏻‍♀️
        

46

خسروشاهی پسندید.
شب های روشن
          متاسفانه دوستش نداشتم. متاسفم که به سفارش بعضی اشخاص، که مثلا داستایفسکی خوان حرفه ای هستن گوش دادم و شروع مطالعه آثار این نویسنده رو با این کتاب آغاز کردم!. 
به حدی حوصله سر بر بود که حتی تا پایان نخوندمش. 
اما تجربه خوبی شد تا دیگه به توصیه و سفارش کسانی که میگن خوندن آثار فلان نویسنده رو با فلان کتابش شروع کنید بعد برید سراغ فلان کتاب و خلاصه سیر و ترتیب مطالعاتی اختراع می کنن گوش ندم. 
یادمه یکی از همین اشخاص سیر و ترتیب مطالعاتی اختراع کن، گفته بود اگر آثار داستایفسکی رو با مثلا برادران کارامازوف شروع کنید اصلا متوجه نمیشید و هیچی نشده از داستایفسکی دلزده!. 
و تجربه ی من دقیقاً بر عکس این موضوع رو ثابت می کنه. کاش از همون اول با آثار دوران پختگی داستایفسکی شروع می کردم، واقعا برادران کارامازوف ارزش بیشتری برای وقت گذاشتن داره. 
خلاصه که تجربه شد تا اول آثار یک نویسنده رو بررسی کنم و خودم تصمیم بگیرم که با کدوم شروع کنم بهتره. 
خلاصه که خوندن شب های روشن برای شروع خوندن آثار نویسنده اش، با توجه به تعریف های زیادی که از داستایفسکی شنیده بودم، برای من باعث ناامیدی شده بود. 
توصیه می کنم خودتون بررسی کنید و تصمیم بگیرید آثار یک نویسنده رو با چه ترتیبی بخونید.
 راه درست برای یک عده، تضمینی برای درست بودن اون راه برای همه نیست. 
        

24