داستان جذابی داشت؛ شوق باور به حضور و «نظارت» امام زمان عج را در وجود آدم زیاد می‌کند.
منتهی اگر خواننده چارچوب فکری نداشته باشد، ممکن است این کتاب باعث کج‌فهمی و ایجاد انتظارات بی‌جایی در او شود.
        

          همیشه قلم مرحوم حائری برام دلنشین بوده و هست و نکاتی که بیان میکنن به گونه ای طرح میشه که به آدم تلنگر میزنه. یجورایی همیشه میخوان از سطحی بودن درت بیارن و متوجه عمق و نکات مهم بشیم.
کتاب رو با جمعی از بهترین دوستان دانشجومعلم و معلم باهم میخوندیم و مباحثه میکردیم و خب این به فهم پیچیدگی ها و بعضا دشواری های بعضی بخش های کتاب کمک می‌کرد و البته بهتر بود که کنار این استاد هم می‌بود که خب شرایط مهیا نشد.
به طور کلی تربیت موضوعی هست که نسبت بهش کم لطفی های زیادی شده و با برخی سطحی نگری ها به ابتذال کشیده شده و بی تربیتی هایی رو که امروز باهاش هرکدوم به نکعی مواجهیم به بار آورده!
در این کتاب توضیح داده میشه که چطور تربیت واقعی رو که از دل شناخت و آگاهی و با تفکر و تدبر و سنجش به دست میاد رو رقم بزنیم.
        

          این کتاب با بیان ویژگی های نظام آموزشی در جغرافیای اسلامی قدیم، تا حدودی کمک میکند که خوانده به درکی مطلوب از شرایط و وضعیت آموزشی آن دوران دست پیدا کند
        

          درعصر جدید به دلیل پیچیده شدن مشاغل و نیاز به روز بودن مداوم کارکنان، آموزش کارکنان را تبدیل به دغدغه همیشگی سازمان ها کرده است و با خوانش این کتاب میشه تا حدودی با ادبیات علمی و الگو های این حوزه آشنا شد...

البته اینکه این حوزه نیاز به کار بسیار دارد و نمیتوان به صورت قطعی گفت که سازمان با اجرای آموزش و بهسازی کارکنان میتواند به صورت صد در صدی به اهداف آموزشی نائل شود.