به همه توصیه میکنم این کتاب را بخوانند. مناسب برای از ده سال تا 100 سال!
      

        یکی از بهترین کتابهاست برای نوجوان‌ها. فهرست جوایزی که برده، پشت جلد کتاب را پر کرده. نه از این جایزه‌های الکی پلکی! جایزه‌های درست و حسابی. داستان نوجوان‌هایی ست که با وجود برچسب "خلافکار" که رویشان چسبیده، راه درست را انتخاب میکنند و با تلاش و پشتکار و امید به سرانجام می‌رسانند.
      

        ایده خیلی خوبی دارد، اما نثر و تصویرگری کتاب متوسط است. میشد خیلی بهتر باشد. به هر حال در این قحطی کتابهای خوب تالیفی، پیشنهادش میکنم.
      

        وقتی غریبه به شهر می‌آید و به مردم میگوید حاضر است رویاهایشان را در ازای یک فنجان سکه طلا بخرد، همه برای فروش رویاهایشان صف می‌کشند... البته به جز جودی! دخترکوچولویی که حاضر نیست رویایش را بفروشد...
      

        مطمئن نیستم ماهی سیاه کوچولو کتاب کودک است یا بزرگسال!
به هر حال یکی از نمادهای روحیه مبارزه و ناامید نشدن است.
      

        یک کتاب شیرین و دوست‌داشتنی درباره پشتکار و امیدواری.
خرگوش کوچولو فکر می‌کند از پس هیچ کار برنمی‌آید، اما خرس بهش یک کلاه جادویی می‌دهد که با آن انجام هر کاری ممکن است. کلاهی که وقتی گم می‌شود، تازه مشخص میشود اصلا جادویی نبوده، و جادوی اصلی در پشتکار و امیدواری بوده.
      

        متن کمی سخت و ادبی است. خواندنش نیاز به تسهیلگر دارد، که همراه با کتاب با کودک پیش برود و رازها را به او نشان بدهد.
      

        موفقیت که همیشه رسیدن به یک اختراع همه‌چیزتمام نیست. گاهی موفقیت همین شکست‌خوردن‌های پی در پی است.
این کتاب جان میدهد برای آموزش پشتکار و امیدواری و تسلیم نشدن به بچه‌ها!
      

        در شرایط بحرانی و ناراحت‌کننده (مثل جنگ، زلزله و...) چه کار میشود کرد؟ جز ناراحتی و نگرانی، کاری هست که بشود انجام داد؟ کاری هرچند کوچک، اما امیدوارکننده؟
کتاب درباره اثر همین کارهای کوچک روی اجتماع است.
      

        آدم باورش نمیشود بعد از آن همه سرما و زمین خشک باز دوباره زمین سبز شود و تازه نه یک قاصدک، بلکه هزار هزار گل قاصدک از زمین بروید! کتاب خوبی است برای آموزش صبر و امید به خردسالان.
      

        کتاب شیرینی درباره رشد و تغییر نسل‌ها در محله و خانه
      

        خیلی خوب بود. جون می‌ده برای توضیح این که "چرا خانواده دوستم اون جوری هستن ولی ما نیستیم!" خانواده کرم‌ها می‌خوان عکس خانوادگی بگیرن و برای این که عکسشون قشنگ بشه، سعی می‌کنن شبیه عکسهای قشنگ بقیه ژست بگیرن... ولی آخرش با یه ژست کاملا کرمی(!) عکس خیلی قشنگی می‌گیرن.
      

        کتاب، یادداشت‌هایی است درباره سفر به بوسنی. تصویر کلی خوبی از بوسنی ارائه می‌کند و در طول سفرنامه فاجعه نسل‌کشی در بوسنی را هم روایت میکند. جاهایی به سمت نظریه‌پردازی اجتماعی و سیاسی می‌رود، که چون مبنای تحقیقی کافی ندارد، صرفا برداشت نویسنده است. اگر این را در نظر بگیریم، کتاب خوبی است.
      

        این کتاب یادداشت‌های یک مستشار ایرانی است که در دوران جنگ بوسنی، به کمک مسلمانان بوسنی رفته بودند. مثلا این بخش از کتاب را ببینید:
۱۳ اسفند ۱۳۷۱
 باز هم سحری جا ماندیم و به اجبار باید روزهٔ بی‌سحری بگیریم. فقط بلند شدیم نماز صبح خواندیم و باز هم خوابیدیم. برق هم رفته و سرما کم‌کم بر فضای اتاق غلبه پیدا کرده است. ساعت نه همراه با دکتر جاکا، مهندس آب و حاج‌احمد به دوبرونیا رفتیم. آنجا خلیل، مسئول ستاد تیپ دوبرونیا را دیدیم و ما را به منزل عصمت حاجیچ، فرمانده تیپ دوبرونیا برد. منزلش چند بلوک عقب‌تر از خط مقدم است.

🔹در منزل او با حضور مسئولان خط شهرک دوبرونیا و فرودگاه، جلسه را برقرار کردیم. پیشنهادها ارائه شد و قرار گذاشتیم برویم و محل آغاز تونل زیر فرودگاه را از نزدیک بررسی و مشخص کنیم. چون حاج‌احمد [کریمی] مدت‌ها است طرح این تونل را که از تونل عملیات فتح‌المبین اقتباس کرده، ارائه داده و بسیار تلاش می‌کند این تونل برای رفع محاصرهٔ شهر سارایوو از زیر فرودگاه زده شود و دو طرف آن، یعنی دوبرونیا به بوتمیر، را به هم وصل کند. این تنها راه ارتباطی مطمئن بین جبهۀ مسلمانان سارایوو با خارج از آن است و به نظر می‌رسد تحول عجیبی در خطوط مقدم شهر سارایوو ایجاد کند. اگر این تونل زودتر زده می‌شد، چه بسا معاون نخست‌وزیر بوسنی کشته نمی‌شد. (حاكيا تورالیچ، معاون نخست‌وزیر وقت بوسنی، در یک عملیات تروریستی به دست صرب‌ها کشته شد.) 

🔹 حدوداً چهل پنجاه روز پیش صرب‌ها نفربر معاون نخست‌وزیر را متوقف کردند و او را از آن بیرون کشیدند و جلو چشم محافظانش که همه سربازان و افسران UN بودند، تیرباران کردند. غیرممکن است این عملیات از قبل طراحی نشده باشد. حتماً توافقاتی بین UN و صرب‌ها صورت گرفته بود، اما اجمالاً می‌توان گفت اگر این تونل وجود داشت، لازم نبود او را از میان صرب‌ها بگذرانند، یا اینکه سربازان UN کار انتقال او را انجام دهند. خود مسلمانان حفاظت او را بر عهده می‌گرفتند.
      

        میخواهید بدانید کمونیسم سر زندگی روزمره یک زن معمولی چه آورده بود؟ این کتاب را بخوانید!
حالا میخواهید بدانید نقطه مقابل کمونیسم چه بلایی سر مردمش می‌آورد؟ باز هم این کتاب را بخوانید!