سه قصه کوتاه از اومبرتو اکو
قصه‌هایی که حرف‌هایشان را مستقیم می‌گویند
ولی تو اذیت نمی‌شوی!
          

            غلامرضا امامی در مقدمه می‌گوید:
گوهر یگانهٔ حقیقت به یگانگی تبار انسان است، حقیقت چون آینه‌ای است شکسته که از آسمان فرو آمده و هرکس تکه‌ای از آن را یافته و گاه همهٔ حق و حقیقت را خود و اندیشه و راه خویش می‌انگارد و بر آن پای می‌فشارد، دیگران را ناحق و باطل می‌پندارد و قصه‌ها می‌سازد. از این‌روست که آدمیان «چون ندیدند حقیقت ره افسانه زدند.»
این سه داستانِ بهم‌پیوستهٔ اکو، نگاهی است نو به انسان و یگانگی او.
          

            اگه از اومبرتو اکو خونده باشید احتمالا کارهاشو دوست دارید و این کتاب با زبون کودکانه و داستان های عبرت آموز و لطیف و مهربونش، هم شگفت زده‌تون میکنه و هم باعث میشه بیشتر از قبل اومبرتو اکو رو دوست داشته باشین
خیلی خوبه که چارچوب نویسنده بسته نباشه. نویسنده ای که آونگ فوکو رو نوشته سه قصه رو هم نوشته و با بچه ها از صلح و طبیعت و دوستی حرف زده