دختران شهر
به روستا فکر می کنند
دختران روستا
در آرزوی شهر می میرند
مردان کوچک
به آسایش مردان بزرگ فکر می کنند
مردان بزرگ 
در آرزوی آرامش مردان کوچک
می میرند
کدام پل
در کجای جهان
شکسته است
که هیچ کس به خانه اش نمیرسد؟
          

            در بهشت گاهی 
در جهنم همیشه 
به خدا می رسی
ص 34 

----------
و داستان غم انگیزی است 
دستی که داس را برداشت 
همان دستی ست
که روزی 
در خواب مزرعه گندم کاشت 
ص 86

----------
کسی به باران عادت نمی کند 
هر بار که بیاید 
خیس می شوی
ص 93
          

            به نام او...

بعضی از شعرهاش خیلی خیلی عالی بود، و خب من بعضی از شعرهاش رو دوست نداشتم
          

            بلیط قطار را پاره میکنم
و با آخرین گله گوزن ها به خانه برمی‌گردم

آن قدر شاعرم که شاخ هایم شکوفه داده
و آوازم چونان مهی بر دریاچه می‌گذرد

شلیک هر گلوله خشمی است که از سینه تفنگ کم می‌شود
سینه‌ام را آماده کرده‌ام 
تا تو مهربان تر شوی

-
که بود که می‌گفت شعر سپید در خاطر کسی نمی‌ماند؟
این شعر را بعد از ده دوازده سال از حافظه ام بیرون کشیدم و اینجا نوشتم
شعر خوب به خاطر می‌ماند