Stephen on writing

Stephen on writing

Stephen on writing

3.6
18 نفر |
9 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

1

خوانده‌ام

19

خواهم خواند

31

شابک
0743211537
تعداد صفحات
280
تاریخ انتشار
1398/11/7

توضیحات

این توضیحات مربوط به نسخۀ دیگری از این کتاب است.

        
استفین کینگ را همه به عنوان یک نویسنده ی ژانر وحشت می شناسند، کسی که بیشتر آثارش تبدیل به فیلم شده است، دست بر قضا برخی از آنها از آثارش ماندگار تاریخ سینما هستند. اما در «جنون نوشتن» با وجهی دیگر از نویسندگی او آشنا می شویم، او در این اثر از تجربیات نوشتن خود می گوید اما در خلال آن زندگی خود را هم روایت می کند، اثری قوی و پرکشش که خواننده را گام به گام با شیوه ی داستان نویسی آشنا می کند و از بد و خوبهای زندگی نویسنده می گوید. در این اثر با یک کینگ معلم و انسان روبرو می شویم و وجهی دیگر از نویسنده ی خالق وحشت بر ما آشکار می شود.مورد من متفاوت است. من کودکی ناآرامی داشتم. مادرم دائم جا عوض می کرد. دست تنها بود و چون از عهد? بزرگ کردن من و برادرم دیوید بر نمی آمد، ما را دست یکی از خواهرانش سپرد. من دو سالم بود و دیوید چهار سالش. پدرمان هم به دلیل فقر و بدهکاری های زیاد غیبش زده بود و مادرم هرگز موفق نشد او را پیدا کند. تصور می کنم مادرم نلی روث پیلزبری کینگ یکی از اولین زنان آزاد? آمریکایی بود، البته نه به انتخاب خودش.طفولیت ماری کار، دورنمایی گسترده و روشن است. کودکی من دورنمایی مبهم دارد، مانند درختان دوردست، با خاطراتی نه چندان روشن که انگار دوست دارند تو را به چنگ آورند و ببلعند.آنچه می نویسم، بخشی از همین خاطرات است، به اضاف? تصاویر زودگذر گوناگونی از دوران بلوغ و نوجوانی ام. این شرح حال شخصی من نیست، نوعی تاریخچ? زندگی ام است، اینکه چطور نویسنده ای شکل می گیرد، نه اینکه چطور ساخته می شود؛ فکر نمی کنم شرایط یا خواست شخصی، نویسنده را بسازد (پیش تر به این موضوع اعتقاد داشتم). وسیل? کار، یعنی توش? اولیه. فکر می کنم بسیاری استعداد نویسندگی و داستان گویی دارند و این استعداد می تواند به کمک توشه ای که از خاطرات و تجربیات همراه داریم، مستحکم و پُربار شود. اگر به این موضوع باور نداشتم، این کتاب را نمی نوشتم، چون اتلاف وقت بود.برای من، روال زندگی، خواست، شانس و کمی استعداد، نقش مؤثری داشت. اینها هم چندان عمیق و پرمفهوم و چیز خاصی نبودند.
      

یادداشت‌ها

          1- خوشحالم که این کتاب را با معرفی یک از دوستان خوب متممی تهیه کردم. کتاب فوق‌العاده خوبی بود.
2- علاوه بر ایجاد انگیزه برای نویسندگی، راهنمایی‌های مناسبی هم برای این کار می‌کند.
3- چندین جای این کتاب به یاد سفارشهای آقای شعبانعلی درمورد نوشتن می‌افتادم ازجمله نوشتنهای هر روزه و بدون وقفه، نوشتن برای خود و نه جلب رضایت همه.
4- ضمن اینکه قلم استیون کینگ، بسیار شیوا، روان و زیبا است و از مطالعه برخی جاهای کتاب به زبان انگلیسی لذت می‌بردم، ترجمه‌ی خانم صفوی و ویرایش کتاب هم بسیار روان و با عبارات صحیح و زیبا انجام شده است که باز هم لذت مطالعه کتاب را افزایش می‌دهد.
5- از متن کتاب: «کار نویسندگی فقط غنی‌تر کردن زندگی آنهایی است که اثر شما را میخوانند و صدالبته، غنی‌تر کردن زندگی خودتان. نویسندگی یعنی بلندشدن، بهتر و فراتر رفتن. یعنی خوشبخت شدن. خوشبخت شدن. قسمتی از این کتاب، شاید بخش زیادی از آن در مورد این بود که من چطور این کار را انجام می‌دهم. بخشی در مورد این بود که شما چطور می‌توانید این کار را بکنید. و باقی –و احتمالا بهترین بخش آن- یک برگه‌ی جواز است: این که می‌توانید، باید این کار را بکنید و اگر شجاعت شروعش را داشته باشید، آن را ادامه خواهید داد. نویسندگی مثل جادو می‌ماند و مثل هر هنر خلاقانه‌ی دیگری، اکسیر زندگی است. این اکسیر مجانی است. پس آن را بنوشید.»
        

0

          [ به حول و قوه الهی و با تاخیر و فراز و نشیب‌های بسیار بالاخره این کتاب هم به پایان رسید.
کتاب اثر استیفن کینگ نویسنده آمریکاییه که بیش از ۲۰۰عنوان کتاب نوشته. ایشون این کتاب رو از کودکی خودش و شروع داستان نویسیش آغاز کرده، بخش اول کتاب بیشتر داستان زندگی خودشه، بخش دوم به نکاتی پیرامون نویسندگی همچون اهمیت گرامر، استفاده از افعال معلوم و مجهول، پاراگراف‌بندی، طرح داستان و... می‌پردازه و در بخش سوم هم ماجرای تصادف کردن و نوشتن این کتاب رو بیان میکنه، در انتهای کتاب هم چندتایی از داستانای کوتاهش رو درج کرده بود.
کتاب نسبتاً خوبی برای دوستداران نویسندگی و کسانی که تازه میخوان وارد این عرصه بشن بود، نکات ظریف و خوبی رو بیان کرده بود. اما برای غیر این دسته ممکنه کسالت‌آور باشه.
فلذا اگه علاقه‌مند به نویسندگی هستید پیشنهاد میشه.
نقدی که به این کتاب هست شاید پرداختن زیاد  نویسنده به زندگی شخصیش باشه، که البته بعضی‌ها این مورد رو جزو نکات مثبت کتاب ارزیابی کردن.
همین ]
        

22

          کتاب خیلی منسجمی نیست و از چند بخش مجزا تشکیل شده. استیون کینگ در بخش اول از خاطرات و سختی¬های زندگی خود مینویسد. بخش دوم شامل یک سری دستورالعملهای سلبی در نوشتن است. مثلا استفاده نکردن از افعال مجهول و قیدهای بی فایده. بخش سوم که مهمترین و مفیدترین بخش کتاب است، به توصیه های کینگ در مورد نوشتن اختصاص دارد. این مطالب در واقع آموزش آکادمیک نویسندگی نیست بلکه صرفا یک انتقال تجربه درمورد نویسندگی است. ضمنا مجله فرم و نقد، در چند شماره ای که ازش دیدم، هر دفعه قسمتی از مطالب این بخش را ترجمه میکند. بخشهای بعدی به خاطره استیون کینگ از تصادف مرگبارش، مقایسه بین نسخه اولیه و ویرایش شده یکی از داستانهایش و پیشنهاد یک لیست رمان و داستان اختصاص دارد. ترجمه کتاب زیاد جالب نبود. در کل به نظرم کتاب مفید و قابل توصیه ای بود.

بخشهایی از کتاب:

- اگر دوست دارید نویسنده شوید باید دو اصل مهم را رعایت کنید: زیاد بخوانید و بنویسید
- وقتی از چیزی لذت نمیبرید نشانه خوبی نیست. بهتر است به کاری بپردازید که در آن استعداد دارید و از انجامش لذت بیشتری میبرید.
- باید هدفتان این باشد که هر روز بنویسید و فراموش نکنید که مثل بدنسازی، زیاد به خود فشار نیاورید چون سرخورده میشوید. من هزار کلمه در روز را پیشنهاد میکنم.
- چیزی را که دوست دارید بنویسید. از زندگی الهام بگیرید و از آگاهیتان در زندگی شخصی، دوستی، روابط اجتماعی و کاری در نوشته تان استفاده کنید و از آن موضوعی منحصر به فرد بسازید.
        

0

          کتاب را با میلی شروع کردم.
راستش به عنوان آدمی که دنبال نویسنده شدن است، سراغش رفتم  با این دید که از آن دست کتاب های آموزشی ست که برایم مفید خواهد بود و با خودم گفتم چند ساعتی هم بنشینم پای درس حضرت آقای کینگ بلکه فرجی حاصل شود.
اما بر خلاف انتظارم خیلی هم خوش گذشت.
استیفن کینگ به این وسیله هم زندگی نامه ی خود نوشتی منتشر کرده است و هم درس های مورد نظرش را در باب نویسندگی داده است و باید تاکید کنم واقعا زندگی ناجور و غریبی داشته و جناب نویسنده هم خوب بلد است چطور هر چیزی را به داستان تبدیل کند و با آب و تاب تعریف کند جوری که ما از شنیدن خاطرات روزمره های او و مادرش هم حسابی کیف کنیم.
درس های خوبی را هم من باب نوشتن داد 
 البته باید بگویم درس هایش کلی است، اگر دنبال مورد خاصی هستید ، مثل  گفت و گو نویسی یا توصیف یا ... این اصلا کتاب مورد نظر شما نیست. خیلی کلی و صد البته مهم صحبت کرده است.
اما مورد خاصی را بخواهد آموزش بدهد ، نه اصلا.
نهایتا به من یکی که خوش گذشت ، شما هم بخوانید و اگر از درس های نویسندگی هم خوشتان نمی آید می توانید تمام آن را پرش کنید ، چون در چند فصل کاملا جدای از زندگی نامه نوشته شده و به راحتی قابل تفکیک است.
        

8